درس بزرگ حماس برای اسراییل

عملیات نظامی اسراییل درغزه شکست خورده و بار دیگردرگیری نیروهای نظامی این کشور با یکی از سازمانهای شبه نظامی خاورمیانه هیچ سرانجامی بجز ناکامی نداشته است و اگر باراک اوباما رییس جمهور منتخب آمریکا قصد داشته باشد درسی از این موضوع گرفته باشد، قطعا پس از حضور درکاخ سفید به دنبال گفتگو با حماس و حزب الله و یافتن راهی عملی برای ایجاد صلح بین اسراییل و فلسطینی ها خواهد بود.

درعملیات حاضر قصد اسراییل از ابتدا کاستن چشمگیر قدرت نظامی حماس و پس از آن  کشاندن سران حماس به مذاکره اجباری و تحمیل شرایطی تازه بود .اما حماس همانطور که پیش بینی می شد طبق قوانین اسراییل بازی نکرد و تاکید کرد در صورتی با اتش بس تازه موافقت خواهد کردکه امتیازات تازه ای از جمله پایان محاصره غزه به این سازمان ارائه شود .

این رویکرد به معنای آن خواهد بود که اسراییل باید از میان سه گزینه تلخ در نهایت یکی را به عنوان دستاورد این خونریزی و کشتار بی رحمانه انتخاب کند: آنها یا باید  تا شکست کامل حماس در غزه بمانند، که مستلزم جنگی فرسایشی، با تاوان مالی و انسانی بالا خواهد بود ،یا درخواستهای حماس را به منظور آتش بس بپذیرند و یا در نهایت بدون هیچ نتیجه ای از غزه عقب نشینی کنند، بدون آنکه روند پرتاب راکتها متوقف شده باشد.

در چنین شرایطی، شاید بهترین گزینه برای ایهود اولمرت نخست وزیر، این باشد که نیروی بین المللی در مرز مصر و غزه مستقر شود و مانع انتقال سلاح شود هر چند که حماس نشان داده برای مقاومت در برابر نیروهای اسراییلی به این سلاح ها نیازی ندارد.

تله ای که اولمرت ،ایهود باراک وزیر دفاع و زیپی لیونی وزیر امور خارجه اسراییل در آن گرفتار شده اند بزرگتر از چیزی بوده که تصورش می رفت و آن باور خام که حماس از طریق محاصره کامل و یا فشار و حمله نیروی نظامی تسلیم خواهد شد خریداری ندارد .

حماس بر خلاف القاعده یک سازمان تروریستی نیست، بلکه  یک جنبش سیاسی و اجتماعی است که ایدئولوژی آن با منافع غرب و اسراییل در تضاد است وهرروزکه از این جنگ می گذرد این سازمان از بعد سیاسی قوی تر می شود وبه نظر می رسد اسراییل برای ادامه  این جنگ تنها بهانه های سیاسی دارد. از این رو شاید منطقی باشد تا حیات حماس به عنوان یک قدرت سیاسی در منطقه پذیرفته شود و کنترل امور سیاسی فلسطینیها  با یک انتخابات آزاد مشخص شود، انتخاباتی که یک بار البته به پیروزی حماس انجامید.

واشنگتن پست 9 ژانویه /مترجم :امیررضانوری زاده