به گزارش خبرآنلاین، بزرگترین تفاوت بین دید انسان و دید گربه در شبکیه (لایهای از بافت در پشت چشم که حاوی سلولهایی به نام گیرندههای نوری است) است. گیرندههای نوری، پرتوهای نور را به سیگنالهای الکتریکی که توسط سلولهای عصبی پردازش میشوند، تبدیل میکنند و این سیگنال به مغز فرستاده و به تصاویری که میبینیم تفسیر میشوند.
دو نوع سلول گیرنده نوری به نامهای سلول گیرنده نوری میلهای و سلول گیرنده نوری مخروطی وجود دارند. سلول گیرنده نوری میله ای مسئول دید محیطی و دید در شب هستند. آنها روشنایی و سایههای خاکستری را تشخیص می دهند. سلول گیرنده نوری مخروطی مسئول دید در روز و درک رنگ هستند.
نیکولای لام میخواست به انسانها این فرصت را بدهد که دنیا را از چشم حیوان خانگی مورد علاقه خود ببینند. در ادامه تصویر دید انسان در بالا و دید گربه در زیر قرار دارد.
میدان بینایی به ناحیهای اطلاق میشود که وقتی چشمها روی یک نقطه متمرکز می شوند دیده می شود. میدان بینایی گربهها در مقایسه با میانگین میدان بینایی انسان که ۱۸۰ درجه است، بیشتر و ۲۰۰ درجه است.
حدت بینایی به وضوح بینایی اشاره دارد. حدت بینایی یک انسان معمولی ۲۰/۲۰ است. حدت بینایی یک گربه از ۲۰/۱۰۰ تا ۲۰/۲۰۰ است، به این معنی که یک گربه باید در فاصله ۲۰ فوتی از یک جسم باشد تا آن را ببیند و این در حالی است که یک انسان معمولی از فاصله ۱۰۰ یا ۲۰۰ فوتی نیز میتواند اجسام را ببیند. به همین دلیل است که تصویر پایین بسیار تار است.
یک تصور غلط رایج وجود دارد که گربه ها نمی توانند هیچ رنگی را ببینند و فقط با سایههای خاکستری به دنیا مینگرند. انسانها به عنوان موجوداتی سهرنگبین شناخته میشوند، به این معنی که آنها دارای سه نوع مخروط هستند که به آنها اجازه میدهد رنگ قرمز، سبز و آبی را ببینند. تصور میشود که گربهها نیز سهرنگبین هستند، اما نه مانند انسانها. بینایی گربه شبیه به انسان کوررنگ است. آنها میتوانند سایه های آبی و سبز را ببینند، اما قرمز و صورتی میتوانند برای آنها گیجکننده باشند.
در این گزارش بیشتر درباره بینایی گربهها بخوانید.
۵۸۵۸
نظر شما