به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، شیخ صدوق در صفحه عنوان کتاب و مؤلف را چنین وصف کرده است:
کتاب فیه ما املاه الشیخ الفقیه ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه القمی فی مجالسه بنشابور فی رجب من سنة سبع و ستین و ثلثمائة.
متن این یادداشتها بسیار فرسوده شده و بخش‌هایی از آن به دشواری خوانده می‌شود؛ اما خوشبختانه متن کامل آنها در ریاض العلماء و آغاز دو نسخه از کتاب امالی (کتابخانه آیت‌الله خویی نجف، شماره ۲۴۷، سده ۱۱، نسخه کتابخانه روضاتی که شرحش گذشت؛ مرکز احیاء میراث، شماره ۲۱۶۷، مورخ ۱۰۷۶قمری) به واسطه همین نسخه یا نسخه‌ای دیگر که این یادداشتها را نقل کرده بود، ضبط شده است.
کهن‌ترین دستنویس بازمانده از امالی شیخ صدوق که در آغاز قرن ششم هجری کتابت شده است را در ادامه می بینید:
نظر شما