یادداشتی از مرحوم ناصر حجازی در مورد منشور اخلاقی/سرک کشیدن در زندگی افراد کار درستی نیست/همه نمی‌توانند یک شکل باشند

منشور اخلاقی پدیده عجیبی است. فلسفه پیدایش آن را من نمی‌دانم؛ این‌که چگونه و از کجا به فوتبال ایران تزریق شد. واقعا عجیب است، وقتی که به فوتبال در سایر کشورها نگاه می‌کنیم، می‌بینیم همه فدراسیون‌های قوی و منسجم، در تشکیلاتشان کمیته انضباطی دیده می‌شود. در واقع کمیته انضباطی مسائل اخلاقی یا مسائل مربوط به فوتبالشان را بر عهده دارند و اگر تخلفی دیده شود، آن‌ها هستند که برخورد می‌کنند. یعنی بیرون از زمین فوتبال، این کمیته انضباطی است که وارد مسائل فوتبالی می‌شود و همه چیز را کاملا زیر نظر دارد.

من واقعا نمی‌فهمم این کار فدراسیون چه ربطی به آن‌ها و سازمان تربیت بدنی دارد. اگر خلافی است که مثلا بازیکن تا دیر وقت بیدار بوده و صبح برای تمرین آمادگی لازم را نداشته، به عهده باشگاه است. آن‌ها از نزدیک شاهد کار بازیکنان هستند. به خوبی از وضعیتشان باخبر هستند. خوب می‌دانند بازیکنشان بیرون از زمین فوتبال چه کار می‌کنند. اگر مشکلی هست آن‌ها باید ببینند و برخورد کنند. زیرا بازیکن برای باشگاه است و وقتی با یک باشگاه قرارداد می‌بندد، برای آن باشگاه است و باید با سیاست باشگاه مورد نظر پیش برود. به این شکل است که باشگاه هم موظف است به بازیکنش رسیدگی کند و به نوعی جلوی حاشیه‌ها را بگیرد. در غیر این صورت این رفتار درست نیست که فدراسیون با منشور اخلاقی سراغ بازیکن برود و حکم دهد که از حضور در یک فصل فوتبالی محروم است.

فکر نمی‌کنم سرک کشیدن در زندگی افراد کار درستی باشد. به عقیده من هیچ کس حق ندارد در زندگی افراد سرک بکشد. چون حریم خصوصی محسوب می‌شود. مگر این‌که خلافی دیده باشد. اگرنه نمی‌توان به بازیکن ایراد گرفت. نباید از وضعیت ظاهری آن‌ها و طرز لباس پوشیدنشان و این‌که چرا سوار موتور می‌شوند، ایراد گرفت؛ این‌که موهای فلان بازیکن شکل خاصی دارد یا آرایش صورتش یک جوری است. هر کسی تفکری دارد و عقاید خاصی. همه که نمی‌توانند مثل هم لباس بپوشند، همه که نمی‌توانند صورت یک شکل یا مدل موهایشان یکی باشد. به هر حال، هر شخصی تفکر خاصی دارد. نباید این چیزها را نادیده گرفت و با ارایه منشور اخلاقی دیکته کرد که همه یک شکل باشند.

43 43