رئیس سازمان بازرسی کل کشور در دانشگاه امیرکبیر ضمن تشریح فضای موجود انتخابات به سؤالاتی درباره اختلاس بزرگ بانکی، جریان انحرافی، ماجرای برکناری‌اش از وزارت کشور و اتهام‌زنی رسانه‌های اصلاح‌طلب به‌ وی در قضایای قتل‌های زنجیره‌ای پاسخ داد.

به گزارش خبرآنلاین، و به  نقل لز پایگاه اطلاع رسانی سازمان بازرسی کل کشور، مصطفی پورمحمدی شامگاه شنبه ششم اسفند در جمع دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در پاسخ به این‌که در دهه هفتاد سمت شما چه بود و برخی شما را مستقیماً در قتل‌های زنجیره‌ای دخیل می‌دانند، گفت: اولا من مسئولیت‌های خود را بارها در جاهای مختلف گفتم. من سال 66 وارد وزارت اطلاعات شدم. تا قبل از آن در قوه قضائیه بودم. در سال 66 معاون ضدجاسوسی وزارت‌ اطلاعات شدم. معاونت ضد جاسوسی حوزه‌ای است که با فعالیت جاسوسی بیگانگان مبارزه می‌کند و در مسایل داخلی هیچ نقشی ندارد. حیطه بندی در وزارت اطلاعات بسیار شدید است؛ حتی آدم‌های این حوزه نباید با آدم‌های حوزه دیگر آشنا و مواجه شود. این تفکیک و مرز بندی معمولاً سعی می‌شود با جدیت رعایت شود. بنابراین زمان شروع فعالیت‌های من، این مسئولیتم است. زمان آغاز ریاست جمهوری آقای هاشمی من یک سال و چند ماه رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک امنیت ملی وزارت اطلاعات بودم و کار تحلیل مسائل امنیتی می‌کردم؛ یعنی اصلا کار اجرایی نداشته و از حوزه ضد جاسوسی بیرون رفتم. پس از آن، یک سال رئیس اطلاعات خارجی وزارت اطلاعات شدم. زمان قتل‌های زنجیره‌ای جانشین وزارت اطلاعات و رئیس اطلاعات خارجی وزارت‌خانه بودم. آن هنگام عملا حوزه من متفاوت و مستقل از حوزه‌ی افرادی بود که در قتل‌های زنجیره ای متهم شدند. یعنی نه حوزه من بود و نه آن افراد پرسنل من بودند.

وی ادامه داد: به کارهایی که در آن دوره انجام شد کاری ندارم، بعد از این قضیه، فضای رسانه‌ای چپ و به اصطلاح اصلاح‌طلب یک ماشین تبلیغاتی وحشتناکی به راه انداخت که من نیز یکی از هدف‌های آنان بودم. به‌طوری که اگر سر خود را بالا می‌گرفتم تک تیراندازهای آنان مرا هدف قرار می‌گرفتند. مدتی سر خود را کوتاه نگه داشتیم تا این موج بگذرد.]سکوت کردم[ آن هنگام در شرایطی که سکوت می‌کردیم چطور می‌توانستیم افکار عمومی را قانع کنیم که ما در این قضیه دخیل نبودیم. همین که اسم مان مطرح شده بود دیگر نمی شد کاری کرد. آن هنگام از چند روزنامه ای که علیه من مطالبی زده بودند شکایت کردم و محکوم شدند. آن موقع پیامی به آقای خاتمی دادم. جهت اطلاع شما اشاره کنم که آن زمان من در دولت بودم؛ حدود یک سال و چند ماه من در دولت آقای خاتمی حضور داشتم. علت آن هم این بود که اواخر دولت آقای هاشمی من جزو یکی از مسئولین اصلی برگزار کننده کنفرانس اسلامی بودم ولی انجام این کنفرانس به دولت هاشمی کفاف نداد و به دولت خاتمی کشیده شد. چون چند ماه پس از روی کار آمدن دولت آقای خاتمی قرار بود این کنفرانس انجام شود بر اساس خواسته آقای خاتمی من و چند نفر دیگر در آنجا ماندیم.

پورمحمدی گفت: وقتی رسانه‌های اصلاح طلب علیه من هجمه کردند من به آقای خاتمی گفتم این دوستان شما می‌دانند من در این حوزه دخالت ندارم ولی ناجوانمردانه شروع کردند در روزنامه‌ها و نشریات و شب نامه‌هایشان پیوسته علیه من اتهام‌سازی کنند اگر این ادامه پیدا کند من هم چیزی‌هایی خواهم گفت و آن موقع خواهید فهمید که فضا متفاوت از آنچه شما می خواهید، است. ولی چون من اعتقادی به تشنج نداشته، به عنوان یک عنصر امنیتی نمی خواهم به اوضاع دامن بزنم چیزی نمی‌گویم. از آقای خاتمی خواستم جلوی این فضا را بگیرند. تا حدودی تذکر ایشان مفید شد. بعدها ایشان یادداشتی ارسال کردند و اعلام کردند که آقای پورمحمدی در آن حادثه هیچ نقشی نداشتند که بعدها نیز مفید واقع شد. آن زمان علیه برخی از افراد به اصطلاح چپ شکایت کرده بودم. در دادگاه من به همان یاداشتی که آقای خاتمی نوشته بودند و در آن تصریح کردند که فلانی در این داستان نقشی نداشت استناد کردم.

به گفته رییس سازمان بازرسی کل کشور، اولین شروع کننده جنجال و جنگ روانی و تبلیغاتی جریان چپ بود: یعنی این برخوردهای حذفی، نسبت دادن اتهام و شب نامه و ... اولین بار توسط جریان چپ در کشور ما به راه افتاد. این جریان برای حذف رقیب از هر حربه‌ای استفاده می کردند. چون آن موقع من آدم موثری در جریان سیاسی مقابل شان بودم و می‌خواستند مرا ترور شخصیتی کنند، شروع کردند هر روز در این تریبون و آن تریبون یک سری اتهامات را علیه من مطرح کردند. حال که چپی‌ها نسبت به فضای کنونی انتقاد می کنند من می‌گویم شما(چپی‌ها) این بساط بی‌اخلاقی را در کشور رواج دادید. حال که علیه شما صورت می‌گیرد اعلام می‌کنید که آقا علیه ما جنجال‌سازی می‌شود و ترور شخصیت می‌شود. این در حالی است که این اقدامات را شما شروع کردید.

لو گفت: البته امروز باید یاد بگیریم که کشور را به سمت یک رفتار صحیح، منطقی و عقلانی و البته جدی و منتقدانه متمایل کنیم. این بحث به معنای آن نیست که فضای نقد بسته شود. قبلاً نیز ذکر کردم که بسته‌شدن فضای نقد به معنای تعطیل‌کردن فضای خوب فکر کردن و عقل است. ولی نباید فضای کشور را به سمت تهمت و اتهام‌زنی برد.

4747

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 200817

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 8 =