جشنواره بینالمللی فیلم 100 عصر جمعه پنجم اسفند در حالی به هشتمین دورهاش پایان داد که به جرأت میتوان گفت که این رویداد فرهنگی هرسال مدارج رشد و ترقی را بهتر از قبل پیموده است و در حال حاضر در نقطه متمایز و مطلوبی قرار گرفته است.
صرف نظر از همه محسنات این جشنواره، یکی از ویژگیهای بارز آن حضور جوانانی توانا و خوشفکر بهعنوان سیاستگذار و مجری این جشنواره است. افرادی که به گواه کسانی که سازوکار فعالیت آنان را از نزدیک دیدهاند، کاری کارستان میکنند و با عشق و علاقه در کار خود ظرایفی میآفرینند که در کمتر جشنوارهای سینمایی – که فارغ از ارزشگذاری، این روزها تعدادشان هم کم نیست- میتوانیم شاهد مجموع آنها در کنار یکدیگر باشیم.
رسیدن عدد و شماره جشنواره به هشت، تنها شاهد کوچکی برای این ادعا است. اگر از یکسو تعداد جشنوارههای هنری و سینمایی بالا رفته، از سوی دیگر میبینیم که تنها معدودی از آنها پایدارند. در چنین شرایطی خردهجویی و سختگیری و متهگذاری به خشخاشِ این حرکت که محاسنش به روشنی بر معایبش میچربد، چهقدر شایسته است؟ مرور یک اتفاق نازیبا که در گذشته رخ داده، چه مشکلی را حل میکند و آیا خردهجوییهایی از این دست، کاری اخلاقی است؟
رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در سخنانش در اختتامیه جشنواره به آیه 199 سوره اعراف اشاره کرد. چه بهتر که ما نیز با تمسک به مفاد این آیه، یعنی عفو، امر به معروف و پرهیز از نادانان، عرصه آموزش و انتقال تجربه و بهرهگیری از دانش قدیمیترها را بر خود تنگتر و تنگتر نکنیم. ضمن اینکه تمرکز بر یک نقطه منفی، بر خلاف فرمایش پیامبر گرامی اسلام که رسالت خود را تکمیل مکارم اخلاق بیان میکند، اجر و مزد جوانان پرشور و خلاقی را که صادقانه و خالصانه برای گسترش سینمایی پویا، خلاق، ارزشمدار و اخلاقی در میان نسل جوان کشور همت کردهاند، زایل میکند. قطعاً برخوردها و رویکردهایی اینچنین، حاصلی جز دلسردی و بهجا ماندن خستگی برای آنان نخواهد داشت.
روش و منش همه بزرگان ما بزرگواری و چشمپوشی از خطای همه اطرافیان است؛ نکتهای که قطعاً بدون آن نخواهیم توانست داعیه اخلاق و اخلاقی بودن داشته باشیم. بدون بهکار بردن این روش، نهتنها «جذب حداکثری و دفع حداقلی» قابلیت تحقق پیدا نخواهد کرد، بلکه زمین بازی محدودتر خواهد شد و احتمال درصد خطاهای خواسته و ناخواسته بازیکنان و تذکرات متنوع داوران بالاتر خواهد رفت. حیف نیست؟!
5858
5858
نظر شما