ایمان گودرزی؛ پوریا محمدی؛ قطعا نامش را بارها و بارها شنیده اید؛پسری با اخلاق،مودب و پر تلاش در رشته ای سخت و سنگین به نام کراسفیت.او مربی هست،ورزشکار هست و از همه مهمتر یک رفیق درجه یک برای رفقایش!
همیبشه سعی کرده خودش را در اوج نگه دارد؛رکوردهای بی نظیری را در کراسفیت جابجا کرده و به عنوان یک پرچمدار تهرانی همیشه تلاشش این بوده تا پرچم را بالا نگه دارد.
قصه اینجاست که یکی از "واد"های کراسفیت وزنه برداری است و پوریا آنقدر در این رشته تبحر دارد که در مسابقات آیلند گیمز توانست رکورد آن را بشکند.
او یک مربی کاربلد هم هست.سال قبل و زمانی که در مسابقات کیش مدال نقره را بر گردن آویخت اصلا دنبال مقامی که خودش آورد نبود؛او تمام تلاشش را کرد تا به شاگردانش بیاموز؛بیاموزد اینکه هنوز چیزهای زیادی برای یاد گرفتن وجود دارد و همه آنها باید بیاموزند و بیاموزند و بیاموزند.
پوریا گفته بود:« خاصیت مسابقه‌ی حضوری که عیار ورزشکاران را مشخص می کند این است که شما یک فرصت دارید و مثل وادهای آنلاین نیست که چندین‌بار زمان داشته باشید تا بهترین عملکرد خودتون را نشان بدهید. هنوز هم خیلی چیزها هست که باید در نظر بگرم و یاد بگیرم تا بتوانم آنها را به شاگردانم انتقال بدهم.»
پوریا هیچ وقت از باختن نمی ترسد.او هر بار که قهرمان نمی شود این را به زبان می آورد تا شاکردانش هم الگو برداری کنند:« من هیچوقت از باخت نمی‌ترسم و بدون در نظر گرفتن اینکه بقیه راجع به من و مقامم چه فکری می کنند خودم را در کنار بهترین‌ها به چالش می کشم و از حاشیه امن خودم بیرون می آیم. من دیگر درگیر لقب‌هایی مثل فیت‌ترین، بهترین یا اولین نیستم. چون چیزی که الان هستم به خاطر باخت‌هایی بوده که داشتم و کمکم کرده هربار نقاط ضعفم را پوشش بدهم و یک ورژن بهتر از خودم بسازم. مثلا منی که از دویدن متنفرم توانستم با یک رکورد خوب در این آیتم سوم شوم و مطمئن هستم که در سال های آینده جزو نفرات برتر در آیتم شنا هستم.»
257 251
نظر شما