به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از برجسته‌ترین کارشناسان ترور جان اف. کندی در جهان معتقد است که در میان انبوه اسناد محرمانه دولتی که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ این هفته دستور انتشار آن‌ها را صادر کرد، هیچ مدرکی وجود ندارد که نظریه تنها بودن لی هاروی اوسوالد در تیراندازی به کندی را در آن روز آفتابی رد کند.
کارشناس دیگری نظری کاملا متفاوت دارد؛ او معتقد است که هزاران صفحه اسناد تازه از حالت سانسور خارج‌شده نشان می‌دهند که سازمان سیا در ماه‌های منتهی به ترور جان اف. کندی، اوسوالد را تحت نظارت بسیار دقیقی قرار داده بود، تا حدی که دیگر نمی‌تواند ادعا کند که از اقدامات او بی‌اطلاع بوده است.
پژوهشگران همچنان در حال بررسی ۷۷,۰۰۰ صفحه اسنادی هستند که آرشیو ملی و اداره سوابق از سه‌شنبه شب منتشر کرده است تا از طریق همکاری جمعی آن‌ها را تحلیل و مقایسه کنند، در حالی که تئوری‌پردازان توطئه در شبکه‌های اجتماعی دیدگاه‌های تأییدنشده‌ای را مطرح می‌کنند.
آن‌ها با سرعت در تلاش‌اند بفهمند بخش‌های تازه از حالت محرمانه خارج‌شده چه معنایی دارند و آیا می‌توانند سرنخ‌هایی ارائه دهند که بالاخره یکی از پیچیده‌ترین معماهای تاریخ مدرن آمریکا را حل کند: آیا واقعا اسوالد به تنهایی در ترور جان اف. کندی دست داشت، آن هم در فضایی از ترس دوران جنگ سرد، اندکی پس از بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ که تقریبا به یک جنگ هسته‌ای میان آمریکا و شوروی منجر شد؟
اسوالد تنها بود؟
به نظر می‌رسد اسناد منتشرشده تأثیر چندانی بر تغییر یافته‌های رسمی ندارند؛ یافته‌هایی که می‌گویند لی هاروی اسوالد، تفنگدار سابق و ناراضی نیروی دریایی که مدتی نیز به شوروی پناهنده شده بود، در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ جان اف. کندی را به ضرب گلوله کشت. اسوالد همان روز دستگیر شد اما دو روز بعد، در حالی که در بازداشت پلیس بود، در برابر دوربین‌های تلویزیونی توسط جک روبی، صاحب یک باشگاه شبانه مرتبط با مافیا، به ضرب گلوله کشته شد.
دو تحقیق در سطح بالا نشان دادند که اسوالد با استفاده از یک تفنگ ایتالیایی Mannlicher-Carcano با کالیبر ۶.۵ میلی‌متر، سه گلوله از پنجره‌ای در طبقه ششم ساختمان Texas School Book Depository شلیک کرد. یکی از گلوله‌ها به هدف نخورد، یکی دیگر از بدن کندی عبور کرد و به جان کانلی، فرماندار تگزاس، که زنده ماند، برخورد کرد، و گلوله سوم به طور مرگبار به جمجمه کندی اصابت کرد.
کمیسیون وارن نتیجه گرفت که اسوالد و روبی هر یک به‌تنهایی عمل کرده‌اند. اما کمیته ویژه مجلس نمایندگان در امور ترورهای بعدی اعلام کرد که فرد ناشناخته دیگری نیز به کندی شلیک کرده است، که «احتمالا» بخشی از یک توطئه بوده است.
این کمیته همچنین اعلام کرد: «سرویس مخفی، اداره تحقیقات فدرال (FBI) و آژانس اطلاعات مرکزی (CIA) در ترور رئیس‌جمهور کندی دخالتی نداشتند.»
«فکر نمی‌کنم هیچ‌کس واقعا بتواند بفهمد که در این پرونده‌ها چه چیزی وجود دارد، شاید برای روزها، هفته‌ها یا حتی ماه‌ها، چون حجم مطالب بسیار زیاد است.»
این را فیلیپ شنون، نویسنده کتاب «یک عمل بی‌رحمانه و شوکه‌کننده: تاریخ محرمانه ترور کندی» (منتشرشده در سال ۲۰۱۳) گفته است.
او در نگاه اول گفت: «به نظر نمی‌رسد که هیچ افشاگری بزرگی در میان باشد، چیزی که به طور اساسی تاریخ ترور را بازنویسی کند. هیچ چیز که نشان دهد فردی غیر از اوسوالد تیرانداز اصلی در دالاس بوده است.»
به اعتقاد شنون این مطالب تاریخ غنی و جدیدی درباره منابع و روش‌های سیا در اوج جنگ سرد ارائه می‌دهد؛ اطلاعاتی که سیا از زمان ترور سعی در مخفی نگه داشتن آن داشته است، اما ترامپ به نام شفافیت دستور انتشار آن را داده است.
آرشیو ملی سه‌شنبه شب ۶۳,۰۰۰ صفحه را منتشر کرد، یک روز پس از آن‌که دستور غیرمنتظره ترامپ باعث شد تلاش گسترده‌ای برای حذف سانسورها از اسناد انجام شود. پنج‌شنبه شب نیز ۱۷,۰۰۰ صفحه دیگر منتشر شد.
«پیشرفت چشمگیر» پرسش‌های نگران‌کننده‌ای درباره سیا ایجاد می‌کند
از سوی دیگر، جفرسون مورلی، کارشناس اسناد مربوط به ترور جان اف. کندی، معتقد است که اطلاعاتی در این اسناد یافته که به گفته او یک «پیشرفت چشمگیر» در درک عمومی از ترور کندی محسوب می‌شود.
«اکنون شواهد کافی داریم تا این پرسش را مطرح کنیم: که آیا سیا در مورد ترور جان اف. کندی به طرز وحشتناکی بی‌کفایت بود؟ یا از نظر قانونی هم‌دست؟» مورلی، نویسنده سه کتاب درباره کندی و سیا، این را در یکی از پست‌های خود در ایکس بیان کرد. او افزود: «اسناد جدید مربوط به ترور کندی امکان صدور حکم همدستی را فراهم می‌کنند.»
مورلی در گفت‌وگو با USA TODAY تأکید کرد که اطلاعات تازه پرسش‌های مهمی را درباره نظارت دقیق سیا بر لی هاروی اسوالد در مکزیکوسیتی و نیواورلئان در ماه‌های منتهی به ترور کندی مطرح می‌کند.
او گفت که این موضوع نشان می‌دهد که سیا احتمالا به اندازه‌ای از تمایل اسوالد به خشونت سیاسی آگاه بوده که باید به اف‌بی‌آی و سایر سازمان‌ها هشدار می‌داد، و شاید از ترور کندی جلوگیری می‌کرد.
«آن‌چه اکنون درباره نظارت بر اسوالد می‌آموزیم، بسیار عمیق‌تر و نگران‌کننده‌تر از چیزی است که یک هفته پیش تصور می‌کردیم.» این جمله را مورلی که نویسنده خبرنامه محبوب JFK Facts نیز هست، می‌گوید.
از زمان ترور کندی، شایعاتی مطرح بوده که سیا به نوعی در این ترور دست داشته است، شاید به دلیل نارضایتی از سیاست خارجی او، ازجمله عدم حمایت کاملش از حمله نافرجام به خلیج خوک‌ها که هدف آن سرنگونی فیدل کاسترو، رهبر کوبا، بود.
سیا به‌شدت هرگونه ارتباط با ترور کندی را تکذیب کرده است. هیچ مدرکی در پرونده‌های دولتی یا تحقیقات گذشته وجود ندارد که چنین ادعایی را تأیید کند.
اما مورلی می‌گوید برخی از پرونده‌های اخیر آزادشده، نور نگران‌کننده‌ای بر ملاقات‌های اسوالد در مکزیکوسیتی می‌تابانند. به عنوان مثال او با جاسوسان کوبایی و شوروی ملاقات کرده بود (از جمله یک متخصص ترور شوروی) در حالی که سیا بر او نظارت کامل داشت.
به گفته مورلی: «آن‌ها در انجام این کار ناتوان نبودند. این چیزی است که اسناد جدید به ما نشان می‌دهند.» او می‌افزاید: «آن‌ها عملیات‌هایی را که اسوالد در آن دخیل بود، اجرا کردند که در نهایت به مرگ رئیس‌جمهور انجامید، و سپس آن را پنهان کردند.»
وقتی از مورلی پرسیده شد که آیا مطمئن است که می‌خواهد چنین اظهار نظر سیاسی جنجالی‌ای بکند، او به یواس‌ای تودی گفت: «بله. و من این را برای ثبت در تاریخ می‌گویم.»
براساس گزارش آرشیو امنیت ملی در دانشگاه جورج واشنگتن، انتشار جدید شامل صدها سند سازمان سیا، همچنین اسناد کاخ سفید و شورای امنیت ملی در ارتباط با عملیات‌های مخفی در خارج از کشور است، «به‌ویژه در کشورهای آمریکای لاتین مانند کوبا و مکزیک، که نقش مهمی در تاریخ ترور کندی دارند.»
براساس آرشیو امنیت ملی در دانشگاه جورج واشنگتن، این متن یکی از مهم‌ترین اسناد در تاریخ ترور کندی است.
این آرشیو اعلام کرده است: «برای اولین بار، این اسناد مربوط به عملیات‌های پنهانی CIA بدون سانسور منتشر می‌شود.»
یکی از جنجالی‌ترین مطالبی که از این انتشار جدید به بیرون درز کرده، نسخه کامل و بدون سانسور یک یادداشت «محرمانه فوق‌العاده» است که در ژوئن ۱۹۶۱ به کندی از سوی دستیار کاخ سفید، آرتور شلزینگر جونیور ارسال شده بود.
در این متن آمده است که در روز مراسم تحلیف کندی در ژانویه ۱۹۶۱، «۴۷ درصد از افسران سیاسی که در سفارت‌خانه‌های ایالات متحده خدمت می‌کردند، CAS بودند»، که به معنای ماموران اطلاعاتی تحت پوشش دیپلماتیک است که به عنوان منابع کنترل‌شده آمریکایی شناخته می‌شوند.
سفارت ایالات متحده در پاریس تنها ۱۲۳ «دیپلمات» داشت که درواقع افسران مخفی CIA بودند، و ۱۱ نفر از ۱۳ «افسر سیاسی» سفارتخانه در شیلی (که یکی از مراکز مهم جاسوسی در دوران جنگ سرد بود) نیز افسران مخفی CIA بودند. این را شلزینگر نوشت. او گفت که CIA در حال تضعیف دیپلمات‌های کندی است و بنابراین سیاست خارجی او را تضعیف می‌کند.
یک سند کلیدی از آرشیو امنیت ملی «نمونه‌هایی از فعالیت‌هایی که فراتر از چارچوب مأموریت سیا بودند» را توصیف می‌کند.
این شامل عملیاتی از سوی سیا برای مقابله با جاسوسی علیه سفارت فرانسه در واشنگتن دی‌سی می‌شود که شامل «نفوذ و ورود غیرقانونی و برداشتن اسناد از کنسول‌گری فرانسه» بود. آن‌طور که گفته شده، تعاملات رئیس وقت سیا، جان مک‌کون، با واتیکان، ازجمله با پاپ جان بیست‌وسوم و پاپ پل ششم، «ممکن است و قطعا در برخی محافل موجب تعجب شود.»
طبق گزارش آرشیو امنیت ملی، همچنین مجموعه‌ای از خلاصه‌ها از نشست‌های مک‌کون با اعضای هیأت مشاوران اطلاعاتی خارجی رئیس‌جمهور منتشر شده است که جزئیات بیشتری از برنامه‌های سیاسی شناخته‌شده سیا و جزئیات قبلا ناشناخته‌ای را درباره «حمایت مالی پنهانی آژانس از احزاب سیاسی در مبارزه با کمونیسم» در سراسر جهان ارائه می‌دهد.
این گزارش همچنین به گزارشی از بازرسی کل سیا در مورد ترور رافائل تروخیو، دیکتاتور جمهوری دومینیکن در سال ۱۹۶۱ اشاره کرده است که نام‌های افسران سیا و دیگر افراد دخیل در توطئه قتل او را فاش می‌کند.
نویسنده: جاش مایر خبرنگار امنیت داخلی USA TODAY
منبع: پایگاه اینترنتی روزنامه «پاتریوت لدگر» (Patroiot Ledger)، روزنامه محلی کوئینسی ماساچوست
۲۵۹
نظر شما