به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سپهر خلجی رئیس شورای اطلاع رسانی دولت سیزدهم و همچنین قائممقام رئیسدفتر رئیسجمهور، از خاطرات، سبک کاری، نحوۀ مواجهۀ شهید رئیسی با مدیران و نگاه او به مسائل مختلف داخلی و خارجی گفت.
متن این گفتوگو بهشرح زیر است:
بهیاد دارم اوایل دهه ۱۳۹۰ بود که آقای رئیسی در یک اجتماع مردمی برای عزای شهادت حضرت فاطمه(ع) سخنرانی داشت؛ بارها شاهد بودیم که شهید رئیسی در مسئولیتهای مختلفشان، سخنرانی و منبر را داشتند و هرساله سخنرانی در شب قدر در حرم امامزاده صالح(ع) را ترک نمیکردند، همچنین حضور و سخنرانی در هیئات بزرگ تهران در مناسبتهای مختلف را شاهد بودیم، چگونه یک مسئول با این حد از مشغله، اما حضور در جلسات توسل به اهلبیت(ع) را ترک نمیکرد؟
شهید رئیسی حقیقتاً امامحسینی بود و ارادت ویژهای به مادرشان حضرت زهرا(ع) داشتند. او متوسلِ متوکل بود، او هیئتی بود و در اوج مشغلهها در دوران ریاستجمهوری که آن دوره از لحاظ مدیریتی دوره سختی بود، جلسات روضه و توسل را ترک نمیکرد. دعای توسل غروب سهشنبهها، روضه هفتگی و ماهانه، دعای کمیل، ندبه، تهجد و نمازشبشان ترک نمیشد. همچنین مراسمات ماهانه در خانهشان شخصیشان برقرار بود.
بعد از شهادت آقای رئیسی که هیئت دولت به دیدار حضرت آقا رفتند، بعد از توضیحات آقای مخبر، رهبر معظم انقلاب دربارۀ معنویتِ رئیسجمهور شهید فرمودند که " ایشان اهل دعا بود، اهل ذکر بود، اهل توسّل بود، اهل گریه بود و دلش روشن بود و قلباً با عالم غیب مرتبط بود؛ و همینهاست که انسان را نجات میدهد، انسان را پیش میبرد."
باید این نکته مورد دقت قرار بگیرد که رهبر انقلاب وقتی اینگونه فرمایش میکنند یعنی چیزی در وجود آقای رئیسی دیدهاند. اینها بود که از آقای رئیسی یک شخصیت مکتبی و اهل توسل و توکل ساخته بود و بهاین علت میگوییم شهید رئیسی شخصیتِ طراز انقلاب اسلامی است. با مرور ویژگیهای شخصیتهای انقلاب اینگونه میفهمیم که شخصیتهای زحمتکش، متدین و انقلابی زیادی داریم ولی مگر چند نفر مثل حاج قاسم سلیمانی و آقای رئیسی میشوند؟ دههها زمان میبرد تا یک شخصیتی مثل شهیدان سلیمانی، بهشتی، و رئیسی ساخته شود.
آقای رئیسی معتقد بود که امکانات و استعداد در کشور کم نداریم و باید بتوانیم از اینها برای پیشرفت کشور استفاده کنیم. او حل مسائل را در داخل جستجو میکرد و نه در خارج. البته این نکته به آن معنا نبود که با خارج ارتباط نداشته باشد بلکه اتفاقاً در دوران سهسالهی ایشان دستاوردهای بزرگی در عرصههای مختلف سیاست خارجی شکل گرفت اما در عین حال معتقد بود جمهوری اسلامی این ظرفیت را دارد که بتواند بدون نگاه به خارج بر بسیاری از مشکلات فائق بیاید.
آقای رئیسی اهل هزینهدادن برای نظام بود و واقعاً هم هزینه میداد، نه مانند برخی مسئولان که تا قدری مورد فشار قرار میگیرند، همهچیز را فدای خود میکنند و یا از نظام و ارزشها و انقلاب و شخصیتهای ملی و مذهبی برای خود هزینه میکنند. او خود را سرباز انقلاب میدانست. رئیسجمهور شهید حقیقتاً در قبال نظام و رهبری شأنی جز سربازی برای خود قائل نبود.
خیلیها را دیدیم که قدری مورد اقبال مردم قرار گرفتند دچار توهم شدند و با نظام زاویه پیدا کردند ولی شهید رئیسی با اینکه محبوب قلوب مردم بود اما خود را خدمتگزاری ساده میدانست. بهیاد نداریم که آقای رئیسی یک پنجشنبه و جمعه را تعطیل بوده باشد. با اینکه با این حجم از کار، قاعدتاً میزانی از استراحت طبیعی است اما آقای رئیسی اینگونه نبود.
اگه یکبار دیگر فرصت بشود تا آقای رئیسی را ببینید، به ایشان چه خواهید گفت؟
خلجی افزود: ارتباط شهید رئیسی با ما عاطفی و در عین حال مدیریتی بود. اگر فرصتی محقق میشد شاید مجدداً ایشان را به صبر در برابر ظلم و خباثتها توصیه میکردم.
چند کلمه میگویم، نظرتان دربارۀ ارتباط شهید رئیسی با این موارد را بگویید:
امام رضا(ع)؟ حقیقتاً دلداده امام رضا(ع) بود.
حضرت آیتالله خامنهای؟ برای آقا سرباز بهمعنای واقعی کلمه بود.
محرومان؟ دائم متوجه خدمت به اقشار محروم بود.
اگر در پایان نکتهای درباره آقای رئیسی مد نظر دارید، بفرمایید.
خلجی گفت: کاملترین چیزی که میتوان دربارۀ شهید رئیسی گفت همان بود که حضرت آقا فرمودند؛ "دلم برای رئیسی سوخت".
۲۹۲۲۱