از حماسههای فردوسی که غرور ملی را در شاهنامه جاودانه کرد تا سرودهای انقلابی که در بزنگاههای تاریخی، قلبها را به تپش واداشت، هنر همواره سپری برای روح و شمشیری برای مبارزه بوده است. امروز در این روزگار حساس بار دیگر نوبت هنرمندان است که با ابزار خلاقیت، به میدان آیند و روحیهای پولادین به ملت هدیه کنند.
شاعران، قلمهایتان را تیز کنید! شعرهای حماسی بسرایید که چون رعد در جانها بپیچد و امید را در دلهای خسته بکارد.
موسیقیدانان، نتهایی بنوازید که ضربان قلب وطن را به صدا درآورد؛ آهنگهایی که سربازان را در جبههها و مردم را در خانهها به ایستادگی فرابخواند.
خوانندگان، با صدایتان روایتگر غیرت و همبستگی باشید.
نقاشان، بومهایتان را با رنگهای مقاومت و میهندوستی نقش بزنید؛ تصاویری که نسلها بعد، از عزم این روزها سخن بگویند.
نویسندگان، قصههایی بنویسید که روایتگر شجاعت و فداکاری مردمان این خاک باشد.
هر هنرمندی در هر گوشهای با هر ابزاری میتواند سهمی در این نبرد فرهنگی داشته باشد. هنر زبانی جهانی است که مرزها را درمینوردد و قلبها را به هم پیوند میدهد. امروز بیش از هر زمان نیاز به این زبان داریم تا در برابر ددمنشی دشمن یکپارچگی و عزتمان را فریاد کنیم.
بیایید همانگونه که نیاکانمان با شعر و سرود، روح مقاومت را زنده نگه داشتند، ما نیز با هنرمان وطن را سربلند کنیم. وقت آن است که هر قلم، هر صدا و هر رنگ، به سپاهی برای دفاع از ایران بدل شود.
نظر شما