به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این عملیات که توسط تیم نجات کوهستان و غارنوردی ایتالیا (CNSAS) در ارتفاع حدود ۳۱۵۰ متری از سطح دریا در کوه مون‌ویزو انجام شد، با تحلیل ۲۶۰۰ فریم تصویری که توسط پهپادها ثبت شده بود، توانست رنگ متفاوت کلاه ایمنی او را در میان هزاران پیکسل تصویر تشخیص دهد. موضوعی که اگر به چشم انسان سپرده می‌شد، هفته‌ها یا ماه‌ها زمان می‌برد.
به گفته «ساوریو ایسولا»، یکی از خلبانان پهپاد و عضو تیم، «هوش مصنوعی موفق شد پیکسل‌های قرمزی را در عکس‌ها تشخیص دهد که با محیط طبیعی تضاد داشتند. همان شب، ما مختصات نقاط مشکوک را داشتیم. تنها دلیل تاخیر در بازیابی جسد، مه و شرایط بد جوی صبح روز بعد بود.»
تکنولوژی نجات‌بخش
این پروژه نمونه‌ای روشن از هم‌افزایی فناوری هوش مصنوعی، پردازش تصویر و پهپادهای جست‌وجوگر است. تیم نجات با تکیه بر این فناوری‌ها توانست بدون به خطر انداختن جان نیروها، منطقه‌ای صعب‌العبور را اسکن و نتایج را با دقتی بسیار بالا تحلیل کند.
ایسولا توضیح می‌دهد که «این الگوریتم‌ها که بر پایه تشخیص رنگ و شکل توسعه یافته‌اند، ماه به ماه پیشرفته‌تر شده‌اند و حالا بخشی از پروتکل عملیاتی تیم‌های نجات شده‌اند.»
به کمک داده‌های تلفن همراه فرد مفقود، مسیر جست‌وجو دقیق‌تر شد و در نهایت پهپادها توانستند با تحلیل تصویر و سنجش حرارتی، نقاطی از تصویر را که احتمال وجود جسم در آن بالا بود شناسایی کنند.
آینده نجات در دستان AI
این فناوری‌ها که پیش‌تر نیز در عملیات‌های پرخطر مانند فاجعه بهمن مرگبار یخچال مارمولادا استفاده شده‌اند، به گفته ایسولا «می‌توانند در آینده جان افراد بیشتری را نجات دهند و ریسک نیروهای انسانی را کاهش دهند.»
هم‌اکنون CNSAS در حال توسعه روش‌های ترکیبی جدیدی برای استفاده از تصویر حرارتی، پردازش داده‌ها در لحظه و یادگیری ماشین برای یافتن افراد زنده در شرایط سخت کوهستانی است.
منبع: wired
۲۲۷۲۲۷
نظر شما