به گزارش خبرآنلاین، چهارشنبه ۲۲ مردادماه ۱۴۰۴، بیانیه مشترکی از سوی ۱۳ رویه دار ویژه حقوق بشری سازمان ملل متحد منتشر گردید که در آن ضمن تاکید بر ضرورت خلع سلاح هسته ای، نسبت به ضرورت درس آموزی از فجیع ترین جنایات تاریخ بشر هشدار داده شد. از جمله این جنایات، حادثه دردناک حمله اتمی آمریکا به هیروشیما و ناگازاکی ژاپن عنوان شده و بیان شده است حمله رژیم اسرائیل به تاسیسات هسته ایران، شباهت دردناکی با این حادثه تلخ تاریخی دارد.
به گزارش ایسنا، در این بیانیه گفته شده است:
همزمان با هشتادمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی، کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل هشدار می دهند که بشریت در آموختن درس‌های اساسی از یکی از فجیع‌ترین جنایات تاریخ، ناکام مانده است.
حملات هسته‌ای ایالات متحده که جان ۱۵۰٬۰۰۰ نفر را در هیروشیما و ۸۰٬۰۰۰ نفر را در ناگازاکی گرفت، اقدامی منفرد در جنگ نبود، بلکه بخشی از کارزار نظام‌مند ضدانسانی و نابودسازی غیرنظامیان ژاپنی در خلال جنگ جهانی دوم بود.
تبلیغات نژادپرستانه‌ای که ژاپنی‌ها را به شکل حشرات موذی و غیرانسانی تصویر می‌کرد، بمباران آتشین توکیو که ۱۰۰٬۰۰۰ غیرنظامی را به کام مرگ کشاند، و بازداشت آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار در اردوگاه‌های کار اجباری در ایالات متحده، از جمله این اقدامات بود.
هشت دهه از این حادثه گذشته است و ایالات متحده هنوز به طور رسمی بابت این فاجعه مسئولیت نپذیرفته و عذرخواهی نکرده است. هرچند پس از سال‌ها تلاش، نهایتاً از آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار عذرخواهی شد، اما قربانیان هیروشیما و ناگازاکی همچنان از شناسایی و جبران خسارت کافی محروم مانده‌اند.
ما (رویه داران ویژه) نسبت به تداوم الگوهای مشابه غیرانسان‌سازی در زمان حاضر عمیقاً نگرانیم. امروزه شاهد تکرار شعارها و الفاظ مشابه در درگیری‌های معاصر، به‌ویژه در فلسطین هستیم؛ جایی که غیرنظامیان به عنوان «حیوانات انسانی» نامیده شده و در معرض خشونت نسل‌کُشانه قرار دارند.
این میزان وسیع تلفات انسانی و نقض‌های گسترده حقوق بشر، شباهت‌های دردناکی با حملات هسته‌ای به ژاپن دارد. به‌ویژه جای نگرانی دارد که این حملات نسل‌کُشانه از سوی اسرائیل، تنها قدرت هسته‌ای در خاورمیانه، صورت می گیرد و اسرائیل حملات خود به بیشتر کشورهای همسایه، از جمله تأسیسات هسته‌ای ایران که پیامدهای رادیولوژیک و شیمیایی آن ناشناخته باقی مانده، ثبات منطقه را تهدید می‌کند.
اقوام نژادی به حاشیه رانده شده و مردمانی که قبلا تحت مستعمره بودند، همچون ساکنان بومی جزایر مارشال، تا به امروز از آثار زیست‌محیطی و بهداشتی ناشی از آزمایش‌های هسته‌ای ایالات متحده – در زمانی که این جزایر تحت قیمومت سازمان ملل و تحت اداره آمریکا بودند – رنج می‌برند.
در میان رهبران جهانی، تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، منجمله در تهدیدهای اخیر میان قدرت‌های هسته‌ای بزرگ، به‌طرز نگران‌کننده‌ای به امری عادی بدل شده است.
با وجود نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در سال ۱۹۹۶ درخصوص تهدید یا استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، و تعهدات حقوقی دولت‌ها طبق پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) برای آغاز مذاکرات جهت حذف این سلاح‌ها، هیچ پیشرفت معناداری حاصل نشده است.
دبیرکل سازمان ملل نیز در گزارش سال ۲۰۲۳ خود تحت عنوان «دستور کار جدیدی برای صلح» به روشنی تأکید کرده است که صلح جهانی با خطراتی بی‌سابقه مواجه است. وی تصریح می‌کند:
"ناهمسانی‌ها و نابرابری‌هایی که در میان و درون کشورها وجود دارد، و موانع ساختاری که این وضعیت را حفظ می‌کند، به همان اندازه که مانع توسعه و حقوق بشر هستند، مانع صلح نیز هستند. نخستین هدف این دستور کار صلح، حذف کامل سلاح‌های هسته‌ای است. حق بشر در برخورداری از صلح، که شرط بهره‌مندی از تمامی حقوق بشر است، در صورت بقای تسلیحات هسته‌ای محقق نخواهد شد.
شکست جمعی ما، چه در سطح دولت‌ها و چه ملت‌ها، در برخورد جدی با این موضوع، بقای بشریت را تهدید می‌کند.
ما خواستار اقدام فوری برای خلع سلاح هسته‌ای، شناسایی رسمی جنایاتی تاریخی همچون بمباران هسته‌ای ژاپن، و پایان دادن به نطق های غیرانسانی هستیم که زمینه‌ساز ارتکاب فجایع گسترده علیه غیرنظامیان در سراسر جهان می‌شود.
تقویت همکاری‌های بین‌المللی و احیای چندجانبه‌گرایی، بر پایه اعتماد و همبستگی متقابل، تنها راه پیش روی ما برای مقابله با چالش‌های هستی‌شناختی پیش روی بشریت است."
310310
نظر شما