به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یک تابستان دیگر پس از دوران همه‌گیری به پایان رسید و یک‌بار دیگر یادآور شد که پدیده «باربنهایمر» یک استثنا بود؛ چرا که دوباره فروش کلی پایین آمد. با برخی موفقیت‌های ابتدایی مثل «لیلو و استیچ»، بعضی‌ها انتظار داشتند بلاک‌باسترهای امسال صنعت را به رقم جادویی ۴ میلیارد دلار برسانند (رقمی که از ۲۰۱۹ تاکنون تنها یک بار و به لطف مارگو رابی و کیلین مورفی محقق شده بود)، اما این اتفاق نیفتاد. فروش کلی در حدود ۳.۵۳ میلیارد دلار بود؛ اندکی بالاتر از سال گذشته که شروعی پرنوسان داشت و در نهایت به ۳.۵۲ میلیارد رسید. اما پشت این عدد چه چیزی بود و کدام فیلم‌ها می‌توانستند رقم را بالاتر ببرند؟
تابستان مدتی است که تحت سلطه نوستالژی قرار گرفته، اما امسال نوع خاصی از نوستالژی دست بالا را داشت؛ نوستالژی دوره‌ای مشخص. این فصل برای کسانی ساخته شده بود که دهه ۲۰۰۰ را دوران شکل‌گیری فرهنگی خود می‌دانند و اغلب سرمایه‌گذاری‌ها جواب داد. در اواسط ماه مه، ششمین قسمت از مجموعه «مقصد نهایی» (که از سال ۲۰۰۰ آغاز شد و در آن دهه دنباله‌های متعددی داشت) فراتر از انتظار ظاهر شد و پرفروش‌ترین قسمت فرنچایز شد. در ژوئن، دنی بویل با آغاز سه‌گانه‌ای جدید به دنیای فیلم «۲۸ روز بعد» (۲۰۰۲) بازگشت و ۱۵۰ میلیون دلار فروش جهانی به دست آورد، یعنی تقریباً دو برابر نسخه اصلی. کمی بعد، بزرگ‌ترین موفقیت تابستان رقم خورد: بازسازی لایو اکشن «لیلو و استیچ» محصول ۲۰۰۲ که تنها فیلم این فصل بود که به فروش بیش از یک میلیارد دلار رسید. نسخه اصلی در زمان اکران موفق بود، اما محبوبیتش با گذر زمان و تبدیل نوجوانان به والدین رشد کرد و نسل جدیدی از طرفداران پدید آورد. سپس در ماه اوت، دنباله «جمعه عجیب و غریب» محصول ۲۰۰۳ با بازگشت لیندزی لوهان و جیمی لی کرتیس روی پرده رفت و فروش جهانی آن از ۱۱۵ میلیون دلار گذشت (و هنوز ادامه دارد). حتی می‌توان موفقیت ۸۴۴ میلیون دلاری یک دنباله دیگر از «پارک ژوراسیک» را به عشق بی‌پایان یک نسل به نسخه اصلی نسبت داد.
این روند به این زودی‌ها از بین نمی‌رود (یک سریال پیش‌درآمد از «قانوناْ بلوند» و دنباله‌هایی برای «شرک» و «فیلم ترسناک» در دست ساخت هستند)، اما تابستان امسال همچنین محدودیت‌های نوستالژی را هم نشان داد. دنباله‌ای برای فرنچایز اسلشر اواخر دهه ۹۰ «می‌دانم تابستان گذشته چه کردی» عملکردی متوسط داشت؛ با توجه به بودجه کمش ۶۴ میلیون دلار فروش جهانی از ۱۸ میلیون دلار، نتیجه بدی نبود، اما آن موفقیت آسانی که سونی انتظار داشت هم نشد (این فیلم نصف نسخه ۱۹۹۷ فروخت بدون احتساب تورم، و این عدد در مقایسه با فیلم‌های جدید «جیغ» ناچیز بود). صحنه میانی که نوید دنباله‌های بیشتر می‌داد، احتمالاً آخرین چیزی است که از این مجموعه خواهیم دید. سونی همچنین با بازگشت به فرنچایز «بچه کاراته‌باز» به مشکل خورد؛ فروش کمتر از یک‌سوم ریبوت ۲۰۱۰. برخلاف موفقیت‌های پیش‌گفته، هر دو فیلم به دانش بیشتری از جزئیات فرنچایزهایی نیاز داشتند که به همان شکل در حافظه جمعی زنده نمانده بودند (هر دو بیشتر در تلویزیون احیا شده بودند).
در سال ۲۰۱۱، اولین فیلم «اسمورف‌ها» از سونی ۵۶۳ میلیون دلار فروش جهانی داشت و نهمین فیلم پرفروش سال شد. هرچند دنباله ۲۰۱۳ با ۳۴۷ میلیون دلار و ریبوت ۲۰۱۷ با ۱۹۷ میلیون دلار کمتر فروختند، اما همچنان به‌مراتب موفق‌تر از تلاش امسال بودند؛ چرا که فرنچایز از سونی به پارامونت منتقل شد. نسخه جدید با حضور ریحانا تنها ۳۱ میلیون دلار در آمریکا و ۱۰۹ میلیون دلار در سطح جهان فروخت؛ فروشی که می‌توان آن را پایان‌دهنده این مجموعه دانست. افت چشمگیری هم برای فرنچایز «آدم‌بدها» رخ داد؛ قسمت دوم فعلاً ۱۵۰ میلیون دلار فروش جهانی دارد، در حالی که قسمت اول ۲۵۰ میلیون دلار فروخته بود، و این برای بودجه ۸۰ میلیون دلاری یک ناامیدی محسوب می‌شود. آخر هفته گذشته، کمپانی آ ۲۴ُ، تلاش کرد موفقیت عظیم «نژا ۲» را که در چین بیش از ۲.۲ میلیارد دلار فروخته بود، به هالیوود بیاورد؛ آن هم با نسخه‌ای دوبله‌شده و حضور ستارگانی مثل میشل یو. اما فیلم که اوایل امسال ۲۰ میلیون دلار در آمریکا فروخته بود، این‌بار تنها ۱.۵ میلیون دلار افتتاحیه داشت و در جایگاه سیزدهم قرار گرفت. این آخر هفته اما تحت‌الشعاع موفقیت یک انیمیشن دیگر بود.
در دوران نامطمئن همه‌گیری، سونی تصمیم گرفت برخی فیلم‌هایش را به نتفلیکس واگذار کند؛ بسته‌ای که به‌طور نسنجیده فیلمی به نام «شکارچیان شیاطین: کی‌‍‌پاپ» را هم شامل می‌شد. در اوایل ۲۰۲۱، این پروژه هنوز در حال توسعه بود و کسی نمی‌دانست در آینده چه خواهد شد. حتی زمانی که در ماه ژوئن روی نتفلیکس منتشر شد، سروصدای چندانی پیرامونش نبود؛ اتفاقی که اغلب برای فیلم‌های اورجینالی رخ می‌دهد که این پلتفرم تصمیم نمی‌گیرد به‌طور گسترده روی آن‌ها سرمایه‌گذاری تبلیغاتی کند (سال گذشته هم تریلر فوق‌العاده «مرز یاغیان» چنین سرنوشتی داشت و عملاً کنار گذاشته شد). اما طرفداران خیلی زود آن را کشف کردند و فیلم به سرعت اوج گرفت تا جایی که به یک موفقیت بزرگ بدل شد؛ موفقیتی آن‌قدر عظیم که نه‌تنها یک فیلم اکشن رایان رینولدز را از فهرست همیشگی پربیننده‌ترین‌ها کنار زد، بلکه حتی توانست به یکی از معدود آثار نتفلیکس بدل شود که اکران سینمایی دریافت کردند. آخر هفته گذشته، نسخه‌ای همخوانی از فیلم در چند سینمای منتخب اکران شد (برخی سینماهای زنجیره‌ای همچنان از نمایش آثار نتفلیکس خودداری می‌کنند و بنابراین کنار گذاشته شدند) و این نسخه در آمریکا حدود ۲۰ میلیون دلار فروخت و در صدر جدول باکس آفیس قرار گرفت.
این مورد، یک مطالعه موردی جذاب برای صنعت و البته مایه ناامیدی برای سونی است که سال پر فراز و نشیبی داشته است. بدیهی است مشخص نیست اگر این فیلم به‌طور مستقیم توسط استودیو در سینماها اکران می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد، با توجه به بازار خاص انیمیشن‌های اورجینال. موفقیت بی‌سابقه فیلم روی نتفلیکس احتمالاً به این مسئله گره خورده که این پلتفرم به‌دلیل دسترسی آسان و امکان بازبینی نامحدود، شانس بسیار بیشتری برای همه‌گیر شدن یک اثر فراهم می‌کند. با این حال، مسیر غیرمعمول فیلم باعث شد مقداری پول از دست برود، چه آن درآمد بالقوه به سونی می‌رسید و چه به نتفلیکس. تابستان امسال همچنین شاهد موفقیت بیشتر اپل در زمینه استریم بود، چرا که این شرکت با «اف‌وان» به بزرگ‌ترین موفقیت خود تاکنون رسید؛ فیلمی که ۶۰۴ میلیون دلار فروش کرد و به پرفروش‌ترین اثر برد پیت هم بدل شد. این فیلم با همکاری برادران وارن اکران شد و اپل هنوز تاریخ انتشار آن را در اپل تی‌وی پلاس اعلام نکرده است. استراتژی آن‌ها ـ اکران گسترده یک فیلم بزرگ و واداشتن مخاطبان خانگی به صبر کردن تا زمان تماشای رایگان ـ اپل را بیش از پیش به یک استودیوی سنتی شبیه می‌کند.
ترجمه: زینب کاظم‌خواه
منبع: گاردین
۵۹۵۹
نظر شما