محمدرضا تاجیک تئوریسین اصلاح طلب در کفتگو با تابناک اظهار داشت: از لحاظ دینی، عصبیت‌های دینی و انقلابی را داریم کاهش می‌دهیم و نوعی قرائت از دین ارائه می‌شود که می‌تواند بی‌حجابی را بپذیرد، رابطه جنسیت‌ها را به گونه‌ای دیگر تعریف کند و فضای شادی، موسیقی، لباس پوشیدن و آرایش در جامعه را متفاوت ببیند؛ بنابراین این جریان‌ها بیشتر به فضای خودشان می‌روند، لاک خود را می‌گیرند و رادیکال‌تر می‌شوند. این پدیده را در جامعه ما می‌بینیم که جلوه‌هایش فقط در حوزه دینی بروز نمی‌کند، بلکه در مسائل سیاسی، امنیتی، داخلی و خارجی، شخصیتی و اقتصادی نیز نمود دارد.
طبیعی است که وقتی یک جریان، به مثابه یک جریان، رویکرد متفاوتی را پیش می‌گیرد، باید دیدگاه‌ها و مواضع آن شنیده شود. اما زمانی که این جریان بخواهد پشتوانه تحقق آمال و اراده خود را بر زور و قدرت قرار دهد، تکلیف را باید مشخص کرد که چگونه می‌توان با چنین جریانی در شرایط کنونی جامعه مماشات کرد و همزیستی مسالمت‌آمیز برقرار نمود.
این پرسش مطرح است که آیا این جریانات به شدت خطرناک نخواهند بود و حتی مشروعیت و مقبولیت نیم‌بند حکومت و حاکمیت را خدشه‌دار نخواهند کرد؟ این بحث در شرایط کنونی جامعه میان بسیاری از افراد، حتی میان اصولگرایان سنتی که چارچوب‌های خود را محترم می‌شمارند و اصولگرایانی که در فضای پساانقلابی صیقل دیده و فهمیده‌اند که مسیر پیش رو با این نوع نگرش دینی، اجتماعی و سیاسی نمی‌تواند جامعه را اداره کند، وجود دارد.
بنابراین این اصولگرایان فضای شان متفاوت شده و وقتی این فضا متفاوت شود، از درون دچار شقاق می‌شود. هر چقدر فضا منجمدتر و ایدئولوژیک‌تر و قدسی‌تر باشد، شکاف‌هایی که درونش شکل می‌گیرد رادیکال‌تر است؛ لذا شکاف‌های درونی جریان اصولگرایی که جریانی ایدئولوژیک، مبتنی بر شیخوخیت و ولایت، رادیکال‌تر، متعددتر و وسیع‌تر است. در آینده نیز شقاق‌های بیشتری در این جریان رخ خواهد داد.
23302
نظر شما