به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در پیروزی تاریخی که جامعه مسلمانان آمریکا را به وجد آورده، زوهران ممدانی (Zohran Mamdani)، نماینده ۳۴ ساله مجلس ایالتی نیویورک و سوسیالیست دموکرات، دیروز به عنوان ۱۱۱مین شهردار نیویورک انتخاب شد. ممدانی با کسب بیش از ۵۰ درصد آرا، اندرو کومو (نامزد مستقل و فرماندار سابق) و کورتیس اسلیوا (جمهوری‌خواه) را شکست داد و به جوان‌ترین شهردار شهر در بیش از یک قرن و اولین مسلمان و جنوب آسیایی در این سمت تبدیل شد. این پیروزی، که با مشارکت بیش از ۲ میلیون رأی‌دهنده (بالاترین سطح از ۱۹۶۹) همراه بود، نه تنها بر مسائل اقتصادی مانند مقرون‌به‌صرفه بودن مسکن تمرکز داشت، بلکه نمادی از غلبه بر موج اسلام‌هراسی است که کمپین او را احاطه کرده بود. ممدانی در سخنرانی پیروزی خود گفت: “ما با هم رویاها را به واقعیت تبدیل خواهیم کرد؛ نیویورک، این قدرت متعلق به شماست.”
اصل موضوع: از مهاجر اوگاندایی به شهردار نیویورک
انتخاب ممدانی در ۴ نوامبر ۲۰۲۵ (۱۳ آبان ۱۴۰۴) اعلام شد، پس از پیروزی در مقدماتی دموکرات‌ها در ژوئن. او، متولد ۱۹۹۱ در کامپالا (اوگاندا) از پدری مسلمان هندی‌تبار و مادری هندو، در ۷ سالگی به نیویورک مهاجرت کرد و در کوئینز بزرگ شد. فارغ‌التحصیل دانشگاه بوودوین و فعال در جنبش‌های کارگری، ممدانی از ۲۰۲۱ نماینده منطقه ۳۶ مجلس ایالتی است. کمپین او بر “شهر مقرون‌به‌صرفه” تمرکز داشت: توقف افزایش اجاره، اتوبوس‌های رایگان و مراقبت از کودک جهانی از طریق مالیات بر ثروتمندان. حمایت برنی سندرز و هزاران داوطلب جوان، او را به نمادی از “تغییر نسلی” تبدیل کرد. ترامپ پیروزی او را “خطرناک” خواند و تهدید به قطع بودجه فدرال کرد، اما ممدانی با تمرکز بر وحدت، بیش از ۸۷ هزار داوطلب بسیج کرد.
گرایشات دینی و مذهبی ممدانی: شیعه دوازده‌امامی با ریشه‌های بین‌ادیانی
ممدانی، از شاخه خوجه شیعه دوازده‌امامی (با ریشه‌های جنوب آسیایی)، در خانواده‌ای بین‌ادیانی (پدر مسلمان، مادر هندو) بزرگ شد و جشنواره‌های هندو را نیز جشن می‌گیرد. او خود را “مسلمان افتخارآمیز” توصیف می‌کند و ایمان را “منبع قدرت برای عدالت اجتماعی” می‌داند، با تأکید بر مفهوم “امّت” (جامعه) که فراتر از مذهب، شامل همه جویندگان کرامت است. ممدانی نماز را عمل شخصی می‌بیند او از “جهاد نفس” (مبارزه درونی) برای مقابله با نژادپرستی سخن می‌گوید و اسلام را “دین صلح و عدالت” می‌خواند، با ارجاع به قرآن: “نجات یک جان، نجات همه بشریت است” (مائده:۳۲). با این حال، برخی منتقدان او را “غیرمذهبی” یا “غربی‌شده” می‌دانند، هرچند ممدانی ایمان را بخشی از هویت سیاسی‌اش می‌بیند.
جریانات دینی حامی او: ائتلافی فراتر از فرقه‌ها
ممدانی از حمایت گسترده جریانات اسلامی آمریکا برخوردار است، از جمله بیش از ۱۱۰ گروه سیاسی و مذهبی. انجمن مسلمانان مترقی (MPV) و شورای روابط آمریکایی-اسلامی (CAIR) او را “صدای فمینیسم اسلامی” و “مدافع عدالت” می‌دانند. Emgage Action(گروه ملی مسلمانان) و باشگاه دموکراتیک مسلمانان نیویورک کمپین‌های تلفنی به زبان‌های عربی، اردو و بنگالی راه‌اندازی کردند. امام سنی خالد لطیف (چاپلین دانشگاه نیویورک) و امام شیراج وهاج (مسجد آت-تاقوا) از او حمایت کردند، که فراتر از شکاف‌های فرقه‌ای (سنی-شیعه) است. گروه‌های جنوب آسیایی مانند DRUM (برای مهاجران کارگر) و یمنی-آمریکایی‌ها، او را به دلیل تمرکز بر “مسائل مسلمانانه” مانند مسکن و حمل‌ونقل حمایت می‌کنند. منتقدان محافظه‌کار (مانند سلفی‌های رادیکال) او را “لیبرال بیش از حد” می‌خوانند، اما حمایت صوفی‌ها و اصلاح‌طلبان شیعی (مانند جنبش‌های لبنانی) برجسته است.
اظهارنظرهای دینی و مذهبی ممدانی: صدای وحدت در برابر نفرت
ممدانی در سخنرانی احساسی اکتبر ۲۰۲۵ در مرکز فرهنگی اسلامی برانکس (با ۲۵ میلیون بازدید)، از تجربیات پس از ۱۱ سپتامبر سخن گفت: “عمویم مترو را ترک کرد چون احساس امنیت نمی‌کرد؛ دیگر در سایه‌ها زندگی نخواهم کرد.” او اسلام‌هراسی را “تنها تعصب پذیرفته‌شده در نیویورک” خواند و گفت: “پیامبر (ص) فرمود: ‘بهترین جهاد، سخن حق در برابر ظالم است’ – این برای مسلمانان آمریکا، یعنی ایستادن در برابر نژادپرستی.” درباره غزه، اقدامات اسرائیل را “نسل‌کشی” نامید اما حق وجود اسرائیل را به عنوان “دولت سکولار” پذیرفت. او از “لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ” (بقره:۲۵۶ – اجباری در دین نیست) برای دفاع از حقوق اقلیت‌ها استفاده می‌کند و ایمان را با سوسیالیسم پیوند می‌زند: “عدالت اجتماعی، فریضه الهی است.” این اظهارات، الهام‌بخش جوانان مسلمان شد اما منتقدان را به خشم آورد.
دیدگاه شخصیت‌های مذهبی آمریکا و جامعه مسلمانان: غرور توأم با نگرانی
رهبران مذهبی آمریکا از ممدانی استقبال کرده‌اند، اما با احتیاط.
ایمام خالد لطیف (سنی) گفت: “ممدانی پلی میان اسلام و دموکراسی است؛ قرآن را از بند سیاست رها می‌کند.” ربی ماروین هیرش(یهودی اصلاح‌طلب) او را “متحد در عدالت اجتماعی” خواند و به همکاری در گفتگوی ادیان اشاره کرد. یاسمین ابوالمغد (MPV) توییت کرد: “پیروزی برای اسلام برابرطلب؛ حجاب را انتخاب، نه زنجیر، می‌داند.” با این حال، رهبران یهودی محافظه‌کار (مانند گروه‌های پرو-اسرائیلی) او را به دلیل “ضدصهیونیسم” انتقاد کردند، هرچند نظرسنجی‌ها نشان‌دهنده حمایت ۶۷% یهودیان جوان است.
جامعه مسلمانان (۹۰۰ هزار نفر در نیویورک) عمدتاً با غرور واکنش نشان داد؛ نظرسنجی CAIR حاکی از ۷۱% حمایت جوانان (۱۸-۳۵ سال) است، به ویژه برای غلبه بر “اسلام‌هراسی ترامپ‌وار”. جشن‌ها در استوریا و برانکس با شعار “زمان ماست” همراه بود، اما ۲۲% محافظه‌کاران نگران “لیبرالیسم بیش از حد” هستند. مهاجران آفریقایی و جنوب آسیایی او را “داستان خودمان” می‌دانند، اما ترس از افزایش نفرت (مانند پست‌های لورا لومر: “جهادیست مسلمان”) وجود دارد. اماد صباح (CAIR آتلانتا) گفت: “حالا ‘پیش و پس از ممدانی’ داریم؛ مسلمانان دیگر پنهان نمی‌شوند.”
چشم‌انداز: رهبری برای شهری فراگیر
پیروزی ممدانی، نیویورک را به نمادی از “اسلام آمریکایی” تبدیل می‌کند و می‌تواند بر سیاست‌های ملی در حقوق بشر و خاورمیانه تأثیر بگذارد. او وعده داد اولین پروژه‌اش “قرآن و عدالت شهری” باشد. این رویداد، یادآوری است که رهبران مسلمان می‌توانند وحدت بسازند – با تعادل میان ایمان و پیشرفت.
نظر شما