دره‌های مرگ و مصدومیت آبژدان؛ جاده‌ای که هر مسافری را ممکن است به کام مرگ بکشاند

سارا ارزانی بیرگانی _ خبر آنلاین خوزستان _ اندیکا. در دل طبیعت بکر و چشم‌اندازهای زیبای آبژدان، جاده‌ای ۲۰ کیلومتری کمین کرده که هر سفری  را ممکن است به آخرین سفر تبدیل کند. جاده قلعه زراس، که باید نماد پیوند و توسعه باشد، امروز به نماد غفلت و بی‌مسئولیتی تبدیل شده است. حادثه اخیر در روستای سیدرجب، که در آن یک خودرو به دلیل نبود گاردریل به دره سقوط کرد، تنها حلقه آخر از زنجیره‌ای طولانی از سوانح رانندگی در این محور است.

برای ساکنان محلی، این جاده تنها یک مسیر خاکی نیست؛ صحنه تکرار یک تراژدی همیشگی است. آنها به خوبی به خاطر دارند که بارها و بارها صدای ترمزهای بی‌ثمر و فریادهای شبانه را شنیده‌اند. بر اساس گفته‌های شاهدان و ساکنان، سالانه چندین حادثه مشابه در این جاده رخ می‌دهد. تصادفاتی که از "حادثه" عبور کرده و به "سرنوشت محتوم" این جاده تبدیل شده‌اند.

فهرست سیاه کمبودها :

عوامل متعددی دست به دست هم داده‌اند تا این جاده به دامی مرگبار تبدیل شود:

عرض غیراستاندارد جاده به حدی کم است که دو خودرو به سختی می‌توانند از کنار هم عبور کنند. فقدان کامل گاردریل در کناره‌های پرتگاهی، کوچکترین اشتباه راننده را به سقوطی مرگبار تبدیل می‌کند. نبود خط‌کشی که نظم حرکت خودروها را مشخص کند و عدم وجود روکش آسفالت مناسب، سطح جاده را به میدانی از چاله‌چوله‌های عمیق و خطرناک تبدیل کرده است.

نداشتن شانه خاکی ایمن، فقدان سرعت‌گیر در نقاط حادثه‌خیز، روشنایی ناکافی در شب و عدم وجود علائم هشداردهنده کامل، فهرست بلندبالای کمبودهای این جاده را تکمیل می‌کند.

ترکیب مرگبار: 

اگرچه خطای انسانی در برخی تصادفات نقش دارد، اما وقتی جاده فاقد کوچک‌ترین استانداردهای ایمنی باشد، چگونه می‌توان تنها راننده را مقصر دانست؟ ترکیب جاده‌ای باریک با پیچ‌های خطرناک، سطح ناهموار، نبود روشنایی کافی و فقدان کامل علائم هشداردهنده، شرایطی را ایجاد کرده که حتی باتجربه‌ترین رانندگان نیز از طی این مسیر هراس دارند.

خشم فروخفته مردم:

این شرایط غیراستاندارد، خشم و نارضایتی عمیق ساکنان منطقه را برانگیخته است. آنها سال‌هاست با این شرایط دست و پنجه نرم می‌کنند و دیگر حاضر به پذیرش وعده‌های توخالی پس از هر حادثه نیستند.

انتظار مردم این است که مسئولان مربوطه، از شورای ترافیک شهرستان گرفته تا پلیس راه و بخشدار آبژدان، با نگاهی ویژه و عاجل به این جاده توجه کنند. آنها تأکید می‌کنند که دیگر نمی‌توانند شاهد تکرار چنین حوادث خطرناکی باشند.

فهرست خواسته‌های فوری :

خواسته مردم منطقه کاملاً مشخص و روشن است:

· تعریض فوری جاده

· احداث گاردریل در نقاط پرتگاهی

· خط‌کشی مناسب

· آسفالت استاندارد

· نصب سرعت‌گیر در نقاط بحرانی

· ایجاد روشنایی کافی

· احداث شانه خاکی ایمن

· نصب علائم هشداردهنده

این موارد نه خواسته‌هایی لوکس، که حداقل استانداردهای ایمنی برای یک جاده هستند.

هشدار قریب‌الوقوع :

جاده قلعه زراس امروز بیش از هر زمان دیگری به فریاد کمک نیاز دارد. هر روز تأخیر در ساماندهی این جاده، احتمال وقوع حادثه‌ای دیگر با عواقب جبران‌ناپذیر را افزایش می‌دهد. این جاده به بمب ساعتی تبدیل شده که هر لحظه امکان انفجار آن وجود دارد.

آیا باید منتظر فاجعه‌ای بزرگ‌تر بود تا گوشی برای شنیدن این هشدارها پیدا شود؟ آیا باید شاهد سقوط خودروهای بیشتر به دره بود تا مسئولان به فکر چاره بیفتند؟

امنیت جاده‌ها حق مسلم مردم است ، زمان شعار و وعده‌های توخالی به پایان رسیده است. وقت اقدام عملی و فوری فرا رسیده. جاده قلعه زراس نه تنها نیازمند نگاه ویژه، که نیازمند اقدام فوری و عاجل است قبل از آنکه فاجعه‌ای بزرگ‌تر رخ دهد.

این جاده امروز به نمادی از غفلت تبدیل شده است. نمادی که پاسخ‌گویی مسئولان را به چالش می‌کشد و وجدان جامعه را می‌آزماید.