به گزارش خبرآنلاین، نهمین کنفرانس ملی مدیریت منابع آب ایران در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، فرصتی شد تا رضا اردکانیان، وزیر نیروی دولت دوازدهم، پس از چهار سال بار دیگر در جمع پژوهشگران و متخصصان حوزه آب حاضر شود. او در این نشست با نگاهی آسیبشناسانه به تشریح چالشها و ضرورتهای مدیریت منابع آب کشور پرداخت و بر اهمیت اصلاح ساختارها، توجه به مدیریت مصرف و تقاضا و تدوین طرحهای کلان ملی تأکید کرد.
وزیر اسبق نیرو ضمن اشاره به ضرورت تشخیص دوره مدیریتی، به بررسی تفاوت میان مدیریت مصرف و مدیریت تقاضا پرداخت: «یکی از ضرورتها تشخیص صحیح دوره مدیریتی است که در عرصه منابع آب در آن قرار داریم: دوره مدیریت مصرف و مدیریت تقاضا؛ که این دو یکی نیستند. سادهترینش شاید مدیریت مصرف باشد. مدیریت تقاضا به مراتب پیچیدهتر و زمانبرتر و نیازمند تخصصهای متنوعی است.»
او سپس به ضرورت دوم، یعنی شناسایی علتالعلل چالشها، پرداخت و میان چالشهای اقلیمی و غیر اقلیمی تمایز گذاشت. به گفته او، «چالشهای امروز کشور ریشه در دو علت دارد: ساختارها و سازوکارهای نامناسب و عدم رعایت شرایط احراز در تصدی امور. این دو عامل در عرض هم مطرحاند و بر یکدیگر اثر فزاینده دارند.»
اردکانیان، همچنین تجربه یکپارچهسازی شرکتهای آب و فاضلاب روستایی و شهری را نیز یکی از دستاوردهای مهم دانست و گفت: «در این شش سال، خوشبختانه توفیقات قابل ملاحظهای در توسعه طرحهای آب و فاضلاب روستایی رخ داده است.»
در پایان، او چهار ضعف ساختاری مدیریت آب ایران را برشمرد: «نخستین ضعف، نبود یک صدای تماموقت در دولت برای مدیریت آب است. از زمان تأسیس وزارت نیرو تاکنون، هیچ وزیر مستقلی برای منابع آب وجود نداشته و این در شرایط کنونی که کشور وارد دوره مدیریت مصرف و تقاضا شده، یک خلأ جدی محسوب میشود.
دومین ضعف، فقدان طرح آمایش سرزمین است؛ طرحی که میتواند سیاستمداران را قادر سازد تا اقتضائات هر دوره را بر اساس اولویتهای زمان و مکان تعریف کنند. نبود چنین طرحی بخش عمدهای از چالشهای توسعه را رقم زده است.
سومین ضعف، به رسمیت نشناختن محدوده حوضههای آبریز به عنوان قلمروی طبیعی مدیریت آب است. مدیریت آب باید بر اساس حوضههای آبریز و نه تقسیمات سیاسی کشور انجام شود. هرچند گامهای اولیه در دولت دوازدهم برداشته شد، اما هنوز فاصله زیادی تا وضعیت مطلوب وجود دارد.
چهارمین ضعف، ضعف قوانین وزارتخانهها و سازمانهای مرتبط با آب و خاک است. قوانین موجود به دلیل ضعف نظارت، بیشتر به فرافکنی و تنازعات منجر میشوند تا حل مسائل واقعی. بازبینی و تنقیح این قوانین ضرورتی فوری برای اصلاح مدیریت آب کشور است.»
۴۷۲۳۲
نظر شما