به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، به مناسبت فرارسیدن ایام ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها، گزیدهای از بیانات مرحوم آیت الله مصباح یزدی در رابطه با شخصیت بانوی دو عالم تقدیم شما فرهیختگان میشود.
بنابر روایت حوزه، در میان تمام شفاعتگران روز قیامت، نام فاطمه زهرا(علیها السلام)همچون خورشیدی رخشان میدرخشد؛ چرا که روایات معتبر بسیاری از جانب رسول خدا و ائمه اطهار(علیهم السلام)، شفاعت بینظیری را برای آن جناب وعده میدهند.
شفاعتی چنان گسترده که نه تنها محبان آن حضرت و دوستداران ذریه او را شامل میشود، بلکه تمام محبتورزان به دوستان یا دوستانِ دوستان او را نیز در برمیگیرد.
در این مقام، به ذکر خلاصه مضمون چند حدیث شریف، که ترسیمنُمای شفاعت فراگیر آن حضرت در عرصه قیامت میباشد، تبرک و تیمن میجوییم:
۱. در آن هنگامه پرغوغا و پردغدغه بهناگاه ندایی عرشلرزان از جانب جبرائیل همه صداها و همهمهها را فرو مینشاند: «غَضُّوا اَبْصارَکُمْ حَتّی تجوزَ فاطِمَةُ بِنْتَ مُحَمَّد»؛ چشمهایتان را فرو افکنید تا فاطمه، دختر محمّد، عبور نماید.
در پی این ندا، هیچ پیمبری، هیچ صدّیقی و هیچ شهیدی، باقی نمیماند مگر آن که چشمانشان را، از روی احترام، فرومیافکنند .
ناقه فاطمه، با هدایت جبرائیل، از عرصه محشر میگذرد تا این که در مقابل عرش پروردگار قرار میگیرد. فاطمه، از ناقه فرومیآید و زبان به تظلمخواهی میگشاید.
در پی تظلمخواهی فاطمه، ندایی از جانب خداوند جلّ جلاله فرا میرسد که: «یا حَبیبَتی! سَلینی تُعْطَیْ، و اشْفَعی تَشَفَّعی، فَوَ عِزَّتی وَ جَلالی لَاُجازیَنَّ ظُلْمَ کُلِّ ظالم»؛ ای حبیبه من! و اِی دختر حبیب من! بخواه که هر چه خواهی عطا میشود، شفاعت نما که هر که را شفاعت نمایی پذیرفته میشود. به عزّت و جلالم سوگند که ستمگری هر ستمکاری را خودم مجازات میدهم.
پس، فاطمه عرضه میدارد: «اِلهی وَسَیِّدی! ذُرِیّتی وَ شیعَتی و شیعةُ ذُرّیَّتی و مُحِبّی و مُحِبِّ ذُرّیَّتی»؛ پروردگار و سرور من! فرزندانم و پیروانم و پیروان فرزندانم و دوستدارانم و دوستداران فرزندانم.
در پی درخواست فاطمه، از جانب خداوند رحمان، خطاب میرسد که: «اَیْنَ ذُرّیَّةُ فاطِمَةَ وَ شیعَتُها، و مُحِبُّوها و مُحِبُّوا ذُرّیَّتِها؟» کجایند فرزندان فاطمه و پیروان ایشان؟ کجایند دوستداران فاطمه و دوستداران فرزندان او؟
پس بلافاصله، فرشتگان رحمت، ایشان را دربرمیگیرند. فاطمه، در پیشاپیش اینان به سوی بهشت حرکت میکند و اینان در پی فاطمه، وارد بهشت برین میگردند!
۲. صد هزار فرشته، حضرت فاطمه را در عرصه محشر، بر بالهای خویش حمل میدهند تا بر دَرِ بهشت فرود میآورند. پس فاطمه توقف نماید و داخل بهشت نشود و التفات او به سوی صحرای محشر باشد.
از جانب پروردگار خطاب آید که: «ای دختر حبیب من! سبب توقّفت چیست و حال آن که تو را اذن بهشت دادهام؟»
عرضه میدارد: «پروردگارا! دوست میدارم که قدر و منزلتم در این روز معلوم گردد.»
خطاب رسد که: «ای فاطمه! در قلب یکایک محشریان نظاره کُن و در قلب هر کسی که ذرّهای از دوستی ِ خود و فرزندان خود دیدی، دست او را فراگیر و در بهشت جایش ده!»
در پی این ندا، فاطمه دوستان و شیعیان خود را از میان مردمان؛ بسان مرغی که دانههای خوب و مرغوب را بر میچیند، جدا میسازد.
منبع: کتاب جامی از زلال کوثر ص ۲۹ و ۳۰
نظر شما