پیگیری مشکلات مردم، مهم است؟

این اقدام، اهداف و تبعاتی دارد که اختصاراً به آن اشاره می‌شود:
1- یکی از کارکردهای مهم رسانه، نظارت اجتماعی است تا به طرفیت از مردم بر حاکمیت نظارت کنند. در همین چارچوب و با ایفای نمایندگی، نقش رابط بین مردم و حاکمیت را نیز بازی می‌کنند و مطالبه‌گر حقوق ملت‌اند. بر این مبنا هر رسانه‌ای که به این کارکرد نزدیک باشد، رسانه تر و مردمی‌تر است.
2- این ارتباط ضمناً رسانه را زنده می‌کند تا به جای پرداختن به موضوعات انتزاعی و فرضی، نبض جامعه را شناسایی کند و به مطالب و موضوعاتی بپردازد که نیاز مخاطبان است.
3- «روزنامه‌نگاری شهروندی» برخلاف روزنامه‌نگاری سنتی که متکی به مهارت و عمل روزنامه‌نگاران حرفه‌ای است، همه شهروندانی را که در انتشار یا مقدمات انتشار اخبار و تصاویر و اسناد فعالیت می‌کنند، روزنامه‌نگار می‌داند. محصولات آنها گاه در رسانه‌های شخصی (وبلاگ یا شبکه‌های اجتماعی) بروز می‌کند و گاه در اختیار رسانه‌های حرفه‌ای قرار می‌گیرد. طبعاً چنین مطالبی رنگ و بویی متنوع دارد که بدون شک، رگه‌هایی از خلاقیت می‌یابد. لذا رسانه‌هایی که با شکستن انحصار سنتی به این تولیدات شهروندان نیز اتکا دارند، پردامنه‌تر و مؤثرتر دانسته می‌شوند.
4- یکی از وجوه اصلی رسانه‌های سایبر، تعامل دانسته می‌شود. اگرچه رسانه سنتی بدون تعامل، ناقص است اما رسانه سایبر بدون تعامل، اساساً رسانه نیست! تعامل یعنی بهره‌گیری از نظرات کاربر، واکنش به آن، پیگیری احتمالی و سوژه‌یابی گسترده.
هرچند هدف اصلی ایجاد چنین سرویسی، ایفای نقش پیگیری مطالبات مردم بوده است اما انشاءالله آن نیت درست، تبعات خوبی را نیز برای خود رسانه‌ به یادگار می‌گذارد که به بخشی از آنها اشاره شد. در سایه جامعه پرسشگر و مطالبه‌جو است که مسئولان، پاسخگو می‌شوند. به عبارت بهتر، دوگانه «پرسشگری - پاسخگویی» در کنار همدیگر معنا می‌یابند. پرسشگری جامعه نیاز به کانال و مجرا دارد که رسانه یکی از بهترین مجاری آن است زیرا می‌تواند مطالبات را حسب بسامد و تواتر، دسته‌بندی و اولویت‌بندی کند و با درگیر کردن ذینفعان مشترک لااقل «مسئله» بودن یک پدیده را جا بیندازد زیرا در تصمیم‌گیری و خط‌مشی‌گذاری، شناخت و درک «مسئله» مقدمه شناسایی راه حل‌های بدیل و نهایتاً حل مسئله است.
علاوه بر این و به رغم ادعاهایی نظیر «نوکری مردم» که در ادبیات مدیریتی کشور موج می‌زند، متأسفانه برخی مسئولان به میزانی که از رسانه‌ها حساب می‌برند، از شهروندان حساب نمی‌برند. اگرچه این یکی از مصیبت‌های نفتی بودن کشورمان است که سیستم مدیریتی کشور را بی‌نیاز از مالیات شهروندان و لذا بی‌نیاز از پاسخگویی می‌سازد اما شاید استفاده از ظرفیت رسانه در انعکاس مشکلات مردم تا حدی در رفع آن مشکلات مؤثر باشد. اگر رسانه‌ای حتی صرفاً به این کار بپردازد، به فلسفه وجودی خود نزدیک شده و نزد خدا و خلق مأجور است.
21