مصطفی جراحی نوشته: فرزند من که فوق لیسانس فیزیک است، به دلیل چند سال بیکاری، جهت تغییر رشته خود به رشته ژئوفیزیک سال قبل دریک گروه بین‌المللی شامل پنج دانشگاه برتر اروپا پذیرفته شد ولی به دلیل وضعیت بد اقتصادی کشورهای اروپایی از دادن بورس به وی خوداری کردند و وزارت علوم هم با استناد به تحصیل نامبرده در سطح معادل مدرک قبلی از دادن ارز به او خودداری میکند و برگشت وی به ایران هم عملا تلف کردن مخارج قبلی است. باتوجه به اینکه من هم یک بازنشسته هستم که امسال حتی اضافه حقوق هم نگرفته ام نمی‌دانم چه باید بکنم؟
امیر انصاریان اشاره کرده: حدود 4سال است که میخواهیم از سازمان تامین اجتماعی مستمری پدربزرگم که فوت کرده را برای مادرم بگیریم (به دلیل فوت پدرم) که به بهانه گم شدن سوابق پدربزرگم تامین اجتماعی از پرداخت مستمری شانه خالی میکند. حتی از طریق سازمان بازرسی شکایت کردیم ولی بعد از 4سال نتیجه نگرفتیم. تمام سوابق پدربزرگم را از شرکت نفت گرفتیم و پرونده کامل را در اختیار تامین اجتماعی قرار داده ایم اما هیچ تاثیری نداشته و دست ما به هیچ جا بند نیست. دیگر نمیدانیم چکار کنیم که حق قانونی خود را بگیریم خواهشا کمک کنید.
یک کاربر مشهدی هم نوشته: به استحضار میرسانم مدت بیست سال است که طرح توسعه اطراف حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی اجرایی شده است. طرح اولیه بر اساس شعاع100 و بعدها 200متر از گنبد مطهر قرار داشت. بر این اساس خانه هایی ساخته شده که فقط دو سال است از اتمام ساخت آن می گذرد ولی چند سال است که طرح را به شعاع بیش از 500 متر گسترش داده اند و لاجرم دو محله قدیمی نفرآباد و هاشم آباد با همه قدمت فرهنگی و تاریخی خود قرار است به کلی از صحنه جغرافیای شهرری حذف شوند. مردم در نتیجه طولانی شدن اجرای طرح و گسترش آن به کل محله دچار انواع مشکلات شده اند و از طرفی شهرداری منطقه 20 که مسئول اجرای طرح است بودجه لازم برای سرعت بخشیدن به کار را ندارد و بعضی از خانه هایی که حتی در طرح اولیه قرار داشته هنوز خریداری نشده است (بخش شرقی حرم) و از همه مهمتر اینکه قیمت خریدی که شهرداری اعلام کرده است نزدیک یک سوم قیمت نزدیکترین محله به طرح است و به دلیل طرح و عدم ساخت و ساز مردم هم چاره ای ندارند و تاکنون شکایات آنها به جایی نرسیده است. قانون مصوب مجلس شورای اسلامی تصریح دارد که اولا باید طرح‌های توسعه در طول 18 ماه انجام شود و در غیر این صورت قیمت روز محلی به مالکین داده شود. خواهشمندیم به این مشکل رسیدگی کنید.
کاربری که نامش را ذکر نکرده نوشته: پدر من با قانون 10 سال حق بیمه و سن بالای 60 سال بازنشسته شده اما در کمال ناباوری ماهیانه فقط یکصد و سی هزار تومان حقوق میگیره. آیا یک بازنشسته با 130000 تومان حقوق میتونه از پس مخارجش بربیاد؟ آیا وقتی افراد بازنشسته میشن مخارجشون کم میشه؟ این مبلغ از نوسان اضافه کار یک کارمند عادی کمتره. آیا کسی که حقوق این افراد رو تعیین کرده خبری از تورم و مخارج زندگی داره؟ از مسوولان درخواست میکنیم به شرایط اینگونه افراد توجه و رسیدگی کنند.
محمدجواد قنبر نوشته: اینجانب حدودا دوهفته است که سیم کارت ایرانسل خود را گم کرده ام؛ برای بسته بازگشت به نمایندگی پونک مراجعه کردم در حالی که پوکه سیم کارت؛ سند و اصل شناسنامه به همراه اصل گواهینامه را همراه داشتم که درخواست بسته بازگشت دادم. آقایی که در آنجا نشسته بود گفتند که نیاز به اصل کارت ملی است. بنده گفتم که اصل کارت ملی را به همراه همین سیمکارت و چند مدرک دیگر گم کرده ام و درخواست المثنی داده ام ولی کپی کارت ملی را دارم. فرمودند باید اسکن کنیم و کپی را نمیشود اسکن کرد گفتم که تصویر اسکن شده را نیز دارم که باید مراجعه کنم به منزل و بیاورم. گفتند نمیشود فقط اصل کارت ملی باید باشد و بیا با شماره 700 تماس بگیر. با 700 تماس گرفتم جالب اینجاست که اپراتور اصل شناسنامه را مدرک شناسایی نمیداند و اذعان میدارد ما قوانین خود را داریم. گفتند برو به سایت و شکایت کن. به سایت مراجعه کردم برای دادن شکایت باید رمز کنترل حساب اینترنتی داشته باشی که با اس ام اس به شماره 130 دریافت میشود اما سوال اینجاست که با سیم کارت خاموش چگونه؟! دوباره تماس گرفتم گفتند هیچ راهی ندارد! حال سوال من اینجاست شرکت محترم ایرانسل که بعد از سه ماه شماره ای که خاموش باشد را از مالکیت در می آوری، اگر پروسه دریافت المثنی کارت ملی من بیشتر از سه ماه طول کشید چه کسی پاسخگوست؟ به کدام مرجع باید شکایت کنیم؟ تکلیف شماره ای که حدودا چهار سال است از آن استفاده میکنم و دوست و آشنا هم با آن تماس میگرفتند چیست؟ خواهش میکنم صدای ضعیف من را به گوش مسؤلین برسانید.
پیمان نوشته است: افرادی که سال 90 دفترچه سربازی را پست کردند و برگه اعزامشان هم در سال 90 صادر شده است چرا باید شامل قوانین 91 شوند؟
شخص دیگری هم نوشته است: من سوالی از مسئولان مربوطه دارم و آن این که چرا دانشگاه ها را در شهرهای ایران زیاد نمی کنید تا هیچ فردی دغدغه دانشگاه رفتن نداشته باشد؟ این سوال مدت هاست ذهن خیلی ها را درگیر کرده. چرا جوانان ما باید برای دانشگاه رفتن به شهرهای دور بروند و چرا دانشگاه‌ها را بومی نمی کنید تا همه دانش آموختگان به جای فکر کردن به مسائل مربوط به دانشگاه به فکر درسهایشان باشند مثلا چرا در مشهد فقط یک دانشگاه دولتی به نام دانشگاه فردوسی برای رشته انسانی وجود دارد؟
45234
نظر شما