به گزارش خبرآنلاین، پیرسن در پی یک بیماری کوتاه‌مدت درگذشت. او 87 ساله بود.
فیلمنامه تکان‌دهنده پیرسن برای فیلم کلاسیک «بعد از ظهر نحس» (سیدنی لومت، 1975) که روح زمان خود را ثبت کرد، به حق برنده اسکار شد. او برای فیلمنامه فیلم‌های «کت بالو» (1965) و «لوک خوش‌دست» (1967) هم نامزد اسکار شد.
پیرسن نویسنده دیالوگ معروف «چیزی که اینجا داریم شکست در برقراری ارتباط است» در فیلم «لوک خوش‌دست» با بازی پل نیومن است، دیالوگی که معمولا در نظرسنجی‌ها درمورد بهترین دیالوگ‌های تاریخ سینما انتخاب می‌شود.
او از 1981 تا 1983 و از 1993 تا 1995 دو دوره رئیس انجمن نویسندگان آمریکا و از 2001 تا 2005 رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، بانی جوایز اسکار بود.
پیرسن در سال‌های اخیر تهیه‌کننده مشاور سریال «همسر خوب» و بعدا سریال موفق «Mad Men» بود و یک اپیزود از هر دو مجموعه را نوشت. او کار در تلویزیون را به عنوان نویسنده، ویراستار داستان و دستیار تهیه‌کننده از اوایل دهه 1960 آغاز کرد.
پیرسن سال 1976 در مقام کارگردان فیلم «یک ستاره متولد می‌شود» را بازسازی کرد. او فیلم سینمایی «پادشاه کولی‌ها» را هم کارگردانی کرد. پیرسن برای کارگردانی فیلم‌های تلویزیونی «همشهری کان» با بازی جیمز وودز، «توطئه» با بازی کنت برانا و «دختر سرباز» نامزد جایزه امی شد.
اولین فیلمنامه سینمایی پیرسن برای وسترن کمدی «کت بالو» بود که سال 1965 با بازی لی ماروین و جین فاندا ساخته شد. پیرسن و والتر نیومن رمان روی چنسلور را اقتباس کردند. او فیلمنامه فیلم با موضوع زندان «لوک خوش‌دست» را با همکاری دان پیرس بر مبنای رمان پیرس نوشت.
فرانک پیرسن (وسط) به همراه فیل رابینسن نویسنده و کارگردان و فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس
از دیگر فیلمنامه‌های سینمایی پیرسن می‌توان به «نوارهای آندرسن» لومت با بازی شان کانری، «در کشور» نورمن جویسن با بازی بروس ویلیس و «بی‌گناه فرض می‌شود» آلن جی. پاکولا با بازی هریسن فورد اشاره کرد.
فرانک پیرسن سال 1925 در چاپاکوا در نیویورک به دنیا آمد. مادرش نویسنده کتاب زندگی‌نامه شخصی «Roughly Speaking» بود که سال 1945 مبنای فیلمی به همین نام تولید استودیو برادران وارنر شد. رزالیند راسل و جک کارسن در این فیلم نقش پدر و مادر فرانک را بازی کردند.
فرانک پیرسن در جنگ جهانی دوم همراه نیروهای ارتش آمریکا مستقر در اقیانوس آرام خدمت کرد و در 1946 در رشته انسان‌شناسی فرهنگی فارغ‌التحصیل شد. او خبرنگار نشریه‌های «تایم» و «لایف» نیز بود.
پیرسن در دوران کاری خود به دفعات از انجمن نویسندگان و انجمن کارگردانان آمریکا جایزه دریافت کرد و سال 2005 برنده جایزه انسان‌دوستانه کایزر شد. او در سال‌های اخیر در موسسه ساندنس تدریس می‌کرد و مدیر هنری موسسه فیلم آمریکا نیز بود. پیرسن همچنین 17 سال رئیس شاخه نویسندگان آکادمی بود.
به گزارش خبرآنلاین، فرانک پیرسن اسفند 1387 به دعوت خانه سینما همراه تعدادی از اعضاء آکادمی علوم و هنرهای سینمایی شامل سید گنیس رئیس وقت آکادمی، آنت بنینگ بازیگر، فیل رابینسن نویسنده و کارگردان، ویلیام هوربرگ تهیه‌کننده، جیمز لانگلی مستندساز، آلفره وودارد بازیگر، تام پولاک تهیه‌کننده و الن هرینگتن از موسسان برنامه آموزش رسانه‌ای آکادمی به ایران سفر کرد.
او در ایران در دو سمینار تخصصی با موضوع «نویسندگی» و «کارگردانی» شرکت و سخنرانی کرد.
پیرسن در یکی از این سمینارها از تجربه شخصی خود و تأثیر آل پاچینو بر فیلمنامه «بعد از ظهر نحس» و تغییراتی که در آن ایجاد شد صحبت کرد و این تعامل را بهترین پیشنهاد و هدیه یک بازیگر برای فیلمنامه‌نویس دانست. تعاملی که به گفته او منجر شده رگه‌های طنز و... در بازنویسی به رابطه دو انسان عاشق تبدیل شود که نمی‌توانند کنار هم باشند، وجهی که بعد از سال‌ها همچنان فیلم را قابل ستایش کرده است.
فرانک پیرسن عضو افتخاری کانون فیلمنامه‌نویسان خانه سینما بود.
ورایتی / 23 ژوئیه / ترجمه: علی افتخاری
5858
نظر شما