وجود مبارک امام سجاد حال گنهکار را در سحرهای ماه مبارک رمضان چنین ترسیم می‌کند؛ عرض می‌کند: خدایا! من آنچنان نیستم که در برابر تو عِناد بورزم . من مهربانی تو را در دل جا دارم ، محبّت و صفا و وفای تو را در دل تعبیه کرده‌ام . طوری که اگر مرا برانی، باز دوست توام . مرا تعذیب کنی، ببندی، باز دوست توام؛ مرا رسوا و مفتضح کنی ، باز دوست توام . مرا بسوزانی، باز دوست توام . چون برای من روشن شده است که در کنار سفره تو نشستم و تو را معصیت کردم.
این از آن جمله‌های روشن این دعای ابوحمزه ثمالی است:
"اِلهی لُو قَرَنْتَنِی بِالأصفادِ وَ مَنَعْتَنِی سِیْبَکَ ، (سِیب) یعنی عطا . مِنْ بِینِ الأشهادْ وَ دَلَلْتَ عَلی فَضائِحِی عُیُونَ العِباد وَ أمَرْتَ بِی إلَی النّارِ وَ حُلْتَ بِینِی وَ بِینَ الأبرارِ مَا قَطَعْتُ رَجائِی مِنکْ وَ مَا صَرَفَتْ تَأمِیلِی لِلْعَفو عَنکْ."
چون هیچ گاه من نعمت‌های تو را فراموش نمی‌کنم.
بعد عرض می‌کند: پروردگارا ! در درجه اوّل درودت را بر محمّد و آل محمّد (علیهم الصَّلاه و علیهم السَّلام) نازل بفرما ! این دعا که مستجاب شد، آن ادعیّه بعدی هم مستجاب خواهد شد.
"وَ اَخرِج حُبَّ الدُّنیا مِنْ قَلبِی."
این از نظر تحلیل مسئله عقلی، ریشه یابی کردن مسئله گناه است. چون حُبُّ الدُّنیا رَأسُ کُلِّ خَطِیئه(کافی / جلد 2 / صفحه 131) و رأسُ کُلِّ خَطِیئه هم حُبُّ الدُّنیا (کافی / جلد 2 / صفحه 315 ـ .. ابی عبد الله (ع) قال : رَأسُ کُلِّ خَطِیئهً حُبُّ الدُّنیا) است.
وجود مبارک امام سجاد عرض می‌کند: پروردگارا ! محبّت دنیا را از دلم بیرون ببر . هر چیزی انسان را از نام و یاد خدا اِعراض می‌دهد، دنیاست. گاهی تحصیل است، گاهی علم است، گاهی عرفان است، گاهی کسب است، گاهی شغل و میز و صندلی و پست و جاه و مانند آن است. هر چه که انسان را از یاد خدا اِعراض می‌دارد، او دنیاست. و حبّ چنین چیزی هم رَأسُ کُلِّ خَطِیئه است.
امام سجاد عرض می‌کند که: محبّت دنیا را که رأس هر خطا است از دل من بیرون ببر، بین من و بین رسول گرامی و عترت طاهرین اُلفت برقرار کن و جمع کن و مرا به درجه توبه نائل کن، من که توبه کنم . و گریه که بهترین کمک هست در این راه، مرا بر گریه کردن کمک بکن.
گریه معاون خوبی است، معین خوبی است، تو معین من باش بر معین، تو معاون من باش بر معین، أعِنّی بِالبُکآءِ عَلی نَفسِی . برای این که من با تصویف و وقت گذرانی و با آمال و امیال عمرم را به پایان رساندم و الآن دارم ناامید می‌شوم. گرچه ناامید نخواهم شد، چون یأس کُفر است و پروردگارا ! به درگاه تو امیدوارم.
امیدواریم که امید هر امیدواری را ذات أقدس إله ترتیب اثر بدهد.
غَفَرَ اللهُ لَنَا وَ لَکُم وَالسَّلامُ عَلِیکُمْ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه
/62303
نظر شما