عناصر فتنه گر فراری پس از چند روز فضاسازی و دروغ پردازی به تدریج اذعان می کنند که تحرکات جبهه اپوزیسیون برای حاشیه سازی علیه نشست بین المللی تهران به شکست انجامیده و صرفاً خودفریبی مخالفان بوده است.
ندای سبز که از خارج کشور به روزرسانی می شود، نوشت: بدون شک، خوش خیالی است اگر گمان کنیم دبیر کل سازمان ملل در فرصتی که برای مذاکره با مقامات ایرانی در اختیارش قرار گرفته در راستای خواسته های ما حرکت خواهد کرد و زبان گویای ما می شود. بان کی مون در این مذاکرات و سخنرانی در اجلاس سران نشان داد، آنچه برای او بیش از آزادی زندانیان سیاسی مهم است، اسرائیل است. نویسنده خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد فعالان جنبش سبز بدون داشتن هیچ ابتکار عملی همچنان به تکرار رفتارهای سیاسی که طی سه سال گذشته نتوانسته است، بازتاب و نتیجه مشخصی داشته باشد ادامه دهند نتیجه منطقی آن بی اعتمادی بیشتر جامعه و افکار عمومی به فعالان و رسانه های منتسب به آنهاست. در عرصه سیاسی همیشه کنشگر و فعال بودن، عمل و رفتار سیاسی محسوب نمی شود، گاهی ناظر و ساکت بودن است که می تواند تأثیرات خود را داشته باشد. سکوت هم می تواند یک عمل سیاسی باشد اگر با هدف و برنامه ریزی باشد. شاید به امتحان کردنش بیارزد.
در پایان این مطلب آمده است: چرا به جای درگیر شدن در روزمرگی ها و امواجی که اقتداگرایان می آفرینند، برمبنای استراتژی جنبش برای مقابله با اقتدارگراها و فرهنگ استبدادی اجازه نمی دهیم که «ارتش سبز» به رسالت خود که گسترش بذرآگاهی در همه اقشار ملت است بپردازد و این ارتش را گاه به مأموریت های جانبی و فرسایشی می فرستیم؟
در همین حال مجتبی واحدی سردبیر فراری و سرخورده روزنامه زنجیره ای آفتاب یزد در اعتراف مشابهی تصریح کرد گزارش رسانه های اپوزیسیون درباره حضور بان کی مون در تهران «خودفریبی» بوده است. وی در گویانیوز نوشت: برخی سایت های خبری، بدون آنکه منبع مشخصی برای خبر خود ذکر کنند مدعی شدند «بان کی مون» خواستار دیدار با آقایان موسوی و کروبی شده است. البته این خبر، برخی دوستان را خوشحال و گروهی را امیدوار می کند زیرا آنها در روزهای گذشته تلاش گسترده ای کردند که هدف آن درخواست از بان کی مون برای دیدار با پیشتازان زندانی بود. اما آیا خبر «درخواست ملاقات بان کی مون با خاتمی و موسوی» صحیح است و انتشار آن اقدامی خردمندانه؟ متأسفانه پاسخ این پرسش، منفی است. از آن بالاتر، گمان می کنم اینگونه خبررسانی ها، کمک به جمهوری اسلامی است.
وی اضافه کرد: بان کی مون در سخنرانی علنی خود در اجلاس جنبش عدم تعهد که میلیون ها نفر در سراسر جهان آن را به صورت مستقیم شنیدند تنها از همان نگرانی هایی سخن گفت که قبلاً از سوی مقامات اروپایی و آمریکایی اعلام شده است؛ مخالفت با زیر سؤال بردن «هولوکاست» و محو اسرائیل، نگرانی از برنامه هسته ای ایران و نهایتاً التماس به جمهوری اسلامی برای همکاری در سوریه! در حالی که او می توانست به موضوع زندانی نمودن دهها فعال سیاسی و «حبس موسوی، کروبی و خانم رهنورد» اشاره و آن را محکوم نماید.
مشاور مستعفی کروبی با بیان اینکه متأسفانه رفتار فعالان سیاسی و اپوزیسیون به گونه ای نبود که فشار کافی به مجامع بین المللی و مقامات آمریکایی و اروپایی وارد کند، نوشت: سفر بان کی مون به ایران و موضع گیری های علنی او، یکی از عرصه هایی بود که «بی تدبیری بخشی از اپوزیسیون» را به نمایش گذاشت. در این موضوع، بایستی بر سر دبیر کل سازمان ملل فریاد برمی آوردیم که «چرا در داخل ایران هم فقط به فکر امنیت اسرائیل، هولوکاست و احتمال ساختن بمب توسط جمهوری اسلامی برای نابودی اسرائیل بودی و در سخنرانی پرمخاطب خود، هیچ اشاره ای به درخواست ملاقات با زندانیان سیاسی و در رأس آنها کروبی و موسوی، نکردی؟ با کمال تأسف، به جای این کار برخی تریبون داران سبز ترجیح دادند به بزرگ نمایی خبر تأیید نشده ای بپردازند که موضوع آن «درخواست ملاقات بان کی مون با موسوی و خاتمی» بود در حالی که برای این خبر، هیچ منبع مشخص و موثقی وجود ندارد. کسانی که این خبر را با آب و تاب نقل کردند به صورت ناخودآگاه، فشار را از روی دبیر کل سازمان ملل برداشتند و او را از اتهام یک «کم کاری» مسلم، تبرئه نمودند.
وی تصریح کرده است: توصیه من به برخی همراهان دیروز و امروز خودم آن است که قدری بیندیشیم و ببینیم با این گونه کارها، خود را می فریبیم یا نهایتاً به سران جمهوری اسلامی کمک می کنیم تا در مذاکرات با دبیر کل سازمان ملل و سران کشورها موضوعات داخلی را به حاشیه برانند یا حتی به طور کامل از دستور خارج نمایند؟
/27217
نظر شما