بهمنی: شعر مانند زلزله است و کاش ریشتر آن بالا باشد

این شاعر غزلسرا که روز یکشنبه مهمان خبرآنلاین بود، درباره شروع شعر و نوشتن آن، گفت: «شعر یک ناگهان است که زود به کلمه ختم می‌شود. آن حسی که بین ابتدای ناگهان است تا کلمه خیلی اندک است که می‌تواند هم تصویری باشد که انسان فکر کند دیده است و هم حس زیبایی است، اما چون از لحظه شعر تا اولین خط اجرا زمان بسیار اندکی است، همه این‌ها می تواند در آن باشد و می‌شود که انسان در آن بگردد و می‌شود که ندیده گرفته شود.»

محمدعلی بهمنی یادآور شد: «شعر گفتن برایم زمان خاصی ندارد. شعر مثل یک زلزله است که شاید هنوز زمان آن نرسیده است، اما اولین ویبره‌ای که به جان آدم می‌دهد متوجه می‌شوی که این اتفاق دارد می‌افتد و کاش ریشتر آن هم خیلی بالا باشد.»

این شاعر درباره غزل و صحبتی که درباره آن می‌شود که عده‌ای برای غزل مجلس ختم گرفتند، اما او به راه خود در این زمینه ادامه داد، گفت: «غزل یک شکل شعری است مثل شکل‌های دیگری شعر و چون شکل می‌تواند با هر زمانی که متعلق است و گفته می‌شود خود را وفق دهد. بر خلاف این که گفته می‌شود فاتحه غزل خوانده شده، اما راه خود را ادامه می‌دهد و شعر انرژی‌های جوانی را برای خود دارد.»

او با تاکید بر این‌که این صحبتش نفی شکل‌های دیگر شعر نیست، گفت: «هنر وقتی به یک شکل تثبیت شده می‌رسد ضرورت زبانی و تاریخی داشته است.»

بهمنی همچنین متذکر شد: «این شیوه شعری با من هم ادامه نیافته است. پیش از من نیستانی عزیز این فضاسازی را کرد و پلی را میان غزل دیروز و امروز زد. معمار این پل را سایه را می‌دانم، گرچه خودش نشان نداد که از این پل عبور نکرده است.»

گزارش مشروح این نشست به زودی در خبرآنلاین منتشر می‌شود.

58244