به گزارش روابط عمومی جشنواره فیلم مقاومت، سینایی با بیان این مطلب گفت: «زمانی که در کشورمان صحبت از جنگ و رابطه آن با سینما می‌کنیم، طبیعی است موضوعاتی چون رشادت، شهادت‌طلبی و ایثار مفهوم تازه‌ای می‌گیرند و در واقع سینماگران به نوعی تاریخ‌سازی می‌کنند تا واقعیت‌های جنگ را نشان دهند.»
وی ادامه داد: «در سینمای دنیا نمونه زیادی از آثار جنگی تولید شده که تعداد انگشت شماری بیانگر ارزش‌های انسانی و الهی هستند که می‌توان به آثار فیلمسازانی چون ویلیام وایلر و فرانک کاپرا اشاره کرد که در این زمینه آثار ماندگار بسیاری خلق کرده‌اند.»
سینایی با بیان اینکه هر فیلمسازی که بخواهد فیلم بسازد، خواه‌ناخواه نگاه خودش را در اثرش منتقل می‌کند، افزود: «بسیاری از کارگردانان ما موضوعاتی مثل جنگ را انتخاب کردند، چرا که دست فیلمساز برای خلق آثار اکشن و حادثه‌ای باز است، اما در این میان بعضی‌ها تلاش کردند نگاه آرام تری به جنگ داشته باشند و آن را بیشتر یک پدیده مخرب و تاسف بار نشان دهند.»
وی ادامه داد: «در دوران جنگ و هشت سال دفاع مقدس سینمای ایران به فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای گرایش داشت و بعد از آن به سمت فیلم‌های آرام سوق پیدا کرد.»
سینایی با اشاره به تجربه خود در ساخت دو فیلم جنگی به نام‌های «درکوچه‌های عشق» و دیگری «مثل یک قصه»، افزود: «می‌خواستم در فیلم «مثل یک قصه» نشان بدهم که حتی در بد‌ترین شرایط هم می‌توان انسان خوبی بود. درست است که جنگ قانون خودش را دارد، اما در بد‌ترین شرایط هم باید کوشش ما بر این باشد که رفتاری انسانی داشته باشد.»
وی با اشاره به اهمیت جشنواره‌ها در گسترش یک گونه سینمایی گفت: «بعد از انقلاب که تعداد جشنواره‌ها بیشتر شد، من متوجه این مسئله شدم که وقتی فیلمی می‌سازیم، همان سال با همان سوژه خاص فیلم‌های بیشتر و بیشتری هم ساخته می‌شود و به این نتیجه رسیدم یا کسانی که فیلم‌ها را انتخاب می‌کنند، با تفکر یکسانی این کار را انجام می‌دهند یا کسانی که اجازه ساخت این فیلم‌ها را می‌دهند فیلم‌هایی مطابق با تفکر خودشان، مجوز صادر می‌کنند.»
وی ادامه داد: «به همین دلیل من همیشه دنبال این هستم که فیلم جشنواره‌ای و گیشه‌ای نسازم. هنرمند اگر خودش باشد فیلمی که می‌سازد نیز از اصالت دارد. من کار خاصی انجام نمی‌دهم فقط سعی می‌کنم آنچه را تجربه می‌کنم در فیلم به تصویر بکشم.»
5858
نظر شما