خراسان در سرمقاله خود با عنوان«ماجرای مرتضوی و گلایه ای جدی از قوه قضاییه» نوشت:

*«ماجرای مرتضوی این قدر که برخی نمایندگان یا رسانه ها به آن می پردازند از اهمیت زیادی برخوردار نیست و مجلسی ها نباید برسرآن بین قوه مقننه و مجریه کشور اختلاف بیندازند » این جمله خلاصه مطلبی است که برخی از جریان های فکری آن را مطرح می کنند. سوال اینجا است که این ادعا تا چه میزان درست است؟
*واقعیت این است که ریشه اختلاف بین کسانی که ماجرای مرتضوی را مثل نویسنده این یادداشت بسیار مهم می دانند و آن عده ای که این موضوع را از مسائل درجه دو و سه کشور می دانند برمی گردد به تفاوت نگاهی که به وقایع پس از انتخابات 88 وجود دارد. آن عده وقایع پس از انتخابات را فتنه ای می دانند که دشمنان داخلی و خارجی علیه نظام طراحی و پیاده سازی کردند بدون آن که در آن وقایع قائل به نقاط ضعفی هم در نظام باشند یا اگر قائل هم باشند برای این نقاط ضعف درجه اهمیت بسیار اندکی متصورند اما در باور ما که مدعی هستیم بیشتر بر رهنمودهای رهبری نظام تطبیق دارد، دشمن خارجی با کمک برخی عناصر داخلی با غبارآلود کردن فضا و سوءاستفاده از نقاط ضعف نظام، توانست بر زمینه های اجتماعی موجود سوار شود و عده قابل توجهی از مردم و بخشی از معترضان را با خود علیه منافع مردم، همراه کند که به مرور زمان و به دلیل تدبیرهای صورت گرفته و فرونشستن غبارآلودگی های سیاسی و شفاف شدن بسیاری مسائل، بخش اصلی از این معترضان از همراهی با معاندان نظام بازایستادند. برای روشن تر شدن موضوع می توان گفت، اختلاف اصلی ما در برداشت مان از تعریف "فتنه" است. در برداشت آن ها، "فتنه" مفهومی تقریباً معادل "دشمنی" پیدا می کند اما در نگاه ما "فتنه" به همان تعریف معروفی که مولا علی(ع) توصیف کرده اند برمی گردد یعنی سوءاستفاده دشمن از حرف های "حقی" که در جهت اهداف "باطل" استفاده می شود به این شکل که حرف های "حقی" وجود دارد که دشمن این حرف های حق را به گونه ای با حرف های "باطل" مخلوط می کند که تشخیص حق و باطل دشوار می شود. در این نگاه وجود حرف های حق معترضان "پذیرفته" شده است و به آن "مشروعیت" و حتی "اهمیت" داده می شود نه آنکه با قلب ماهیت مفهوم "فتنه" سخن معترضان عاری از هرحقیقتی تصویر شود.
*ماجرای مرتضوی قاضی تعلیق شده از آنجا بسیار اهمیت دارد که به یکی از مهمترین حرف های حق معترضان یعنی ماجرای کهریزک برمی گردد به همین دلیل ماجراهایی مثل کهریزک و کوی دانشگاه فقط پرونده ای مهم که در آن چند قاضی تعلیق شده باشند محسوب نمی شود بلکه به صورتی کاملاً مستقیم به "اعتماد گروهی به نظام" وابسته است و در نتیجه به ثبات و اقتدار نظام در آینده برمی گردد. ما براساس تاکیدات صریح رهبر عزیزمان براین باوریم که برخی در این ماجرا و موضوع کوی دانشگاه اشتباهاتی کردند که ایشان نام "جنایت" را برآن گذاشتند و همه حجت ما این بوده است که به دلیل نگاه و تاکیدات علنی و غیرعلنی رهبری، نظام بنای برخورد با این اشتباهات را داشته و دارد حال اگر بعد از این که بیش از سه سال از آن ماجرا می گذرد و یکی از متهمین اصلی آن پرونده به جای اینکه به اتهامش رسیدگی شود مسئولیت های متعددی در دولت بگیرد چگونه اگر خدای نکرده شرایط فتنه آلود مشابهی ایجاد شود می توان ابهام ها را برطرف کرد.
/27217
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 244641

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 15 =