بهناز شیربانی: میز گرد برنامه تلویزیونی «هفت» جمعه شب به آسیب‌شناسی اجتماعی در سینما اختصاص داشت که این بحث با حضور ابوالحسن داودی کارگردان و ناصر هاشم‌زاده فیلمنامه‌نویس برگزار شد.
در ابتدا داودی با اشاره به این موضوع که به گونه فیلم‌های اجتماعی علاقه زیادی دارد، گفت: «یکی از علاقه‌مندی‌های من ژانر اجتماعی است و شاید یکی از جذابیت‌های سینما این وجه از فیلم‌هایی است که ساخته می‌شود.»
او در ادامه گفت: «دلیل این جذابیت از نگاه من شاید این است که این ژانر هیچگاه با سفارش و فرموده شخص خاصی ساخته نمی‌شود و همه چیز سلیقه و معیار کارگردان است. سینمای اجتماعی از ابتدا با واقعیت و آسیب‌های اجتماعی سر و کار داشته است.»
این کارگردان در ادامه گفت: «متاسفانه سینمای اجتماعی ما رو به نابودی است. من در تمام این سال‌ها پیگیر آثاری هستم که در این زمینه تولید می‌شود. سطح تولیدات ما در این زمینه پایین آمده است.»
در ادامه این بحث، ناصر هاشم‌زاده گفت: «فکر می‌کنم وقتی از سینمای اجتماعی صحبت می‌کنیم مستقیما به درد‌های اجتماع می‌پردازیم. وقتی موضوعات اجتماعی مورد نظر فیلمساز در قالب یک فیلم عرضه می‌شود یعنی باید علاج آن در جامعه هم پیدا شود و مسئولان به دنبال راه حل برای موضوع و آسیب مطرح‌شده باشند.»
او در ادامه گفت: «حتی ما گاهی از طریق ساخت اینگونه فیلم‌ها برای یک سری از درد‌های جامعه درمان ارائه می‌دهیم، اما گاهی مطرح کردم آن‌ها به ذائقه اهل سیاست و اقتصاد خوش نمی‌آید.»
در ادامه این بحث داودی گفت: «در سینمای اجتماعی و نوع مطرح کردن مسائل بیشتر سلیقه مدیران و فیلتر‌های سیاسی حاکم را پیش رو داریم. زمانی که من فیلم «زاد بوم» را در زمان دوران ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد ساختم، هیچ ایرادی به فیلم گرفته نشد و حتی جوایز متعددی هم گرفت، اما فیلم توقیف شد و ارتباط این فیلم با مردم قطع شد. فیلم من در همین شرایط ساخته شده. حالا پرسش من این است که من با یک قاعده و اساس روبرو هستم یا نوع سلیقه مدیران؟»
هاشم‌زاده با اشاره به توقیف چند فیلم توسط حوزه هنری گفت: «سئوال من این است که چرا از ابتدا برای این چند فیلم مجوز ساخت و نمایش صادر شد؟ و چرا به این فیلم‌ها جایزه دادند؟ این سئوال‌ها و محکوم کردن‌ها نباید نسبت به فیلمساز انجام شود. این پرسش باید از مدیری شود که این مجوز‌ها را صادر کرده، چرا که تمام مراحل قانونی طی شده است.»
در ادامه داودی گفت: «من در چند کار اخیرم کوچک‌ترین تغییری در فیلمنامه اعمال نکردم. کار‌هایم با مشارکت حوزه هنری و فارابی ساخته شد، اما چرا در این مدت کوتاه در سازمان‌هایی مثل فارابی و ارشاد این‌قدر اختلاف عقیده به وجود آمده است. مگر می‌شود در یک دولت این‌قدر اختلاف سلیقه ایجاد شود و نظرات مدیران متضاد باشد؟ این گرفتاری در عرصه مدیریت فرهنگی است و تا وقتی مدیریت فرهنگی بر اساس یک قاعده‌مندی پیش نرود همین وضع ادامه خواهد داشت.»
در ادامه این بحث هاشم‌زاده گفت: «جریان فکری در سینما اهمیت دارد. خود تفکرات است که آزادی را به دنبال دارد و به صرف آزادی گفتن این واژه تحقق پیدا نمی‌کند. من از اینکه یک فیلمساز درد اجتماع را در فیلم‌هایش مطرح می‌کند استقبال می‌کنم، اما اگر درد را نشناخته باشد به معضلات موجود خواهد افزود.»
58247
نظر شما