الهام نداف: بخشی از برنامه «هفت» جمعه 12 آبان‌ماه به بررسی و تحلیل بازیگری در ایران اختصاص داشت.
در این بخش داریوش ارجمند بازیگر سینما و تلویزیون مهمان برنامه بود. او در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «در طول سال‌ها فعالیتم به عنوان بازیگر فکر می‌کنم بدهکار خودم نیستم و آنچه در توان داشته‌ام خرج کرده‌ام.»
ارجمند ادامه داد: «خوشبختانه در طول 20 سال گذشته بازخورد ایفای نقش مالک اشتر را در میان مردم دیدم و خیلی‌ها من را به نقش مالک اشتر به یاد می‌آورند. در طول این سال‌ها تلاش کرده‌ام دین خودم را نسبت به این شخصیت به درستی ادا کنم. زمانی که این نقش به من پیشنهاد شد فکر کردم نمی‌توانم از عهده ایفای آن بربیایم. بنابراین از قرآن و امام رضا(ع) در مشهد مقدس کمک گرفتم. معتقدم هنرمندی که به بارقه‌های الهی مسلح و مزین نباشد هیچ‌گاه در کارش موفق نمی‌شود. خداوند به ما قدرت بازآفرینی داده است.»
ارجمند همچنین عنوان کرد: «جوهره رفتن به دنبال هنر باید در فرد به وجود بیاید. بازیگری سلوک دارد. بنابراین اصلا کار ساده‌ای نیست و با ادعا هم درست نمی شود.»
وی در بخشی از صحبت‌هایش در خصوص شهرت در بازیگری گفت: «شهرت همانطور که می‌آید همانطور هم از بین می‌رود. محبوبیت مهم‌‌تر از شهرت است. آدم فکر می‌کند شهرت قوی‌اش می‌کند. در صورتی که این گونه نیست.»
وی با نقل خاطره‌ای از ناصر تقوایی ادامه داد: «اولین نصیحتی که بعد از گرفتن اولین جایزه جشنواره فیلم فجر استاد ناصر تقوایی به من کرد این بود که بعد از این جایزه شهرت سراغ تو می‌آید، اما شهرت تو را ضعیف می‌کند و در بازیگری و زندگی قوی‌ات نمی‌کند. به همین دلیل است که باید بعد از مشهور شدن روی رفتار خود کنترل داشته باشیم.»
ارجمند با تاکید بر اینکه هدف هر کس در بازیگری باید مشخص باشد، افزود: «هم برای ارتزاق می‌شود سراغ بازیگری آمد و هم برای سرگرم کردن مردم، اما نکته قابل توجه این است که باید چرایی حضور در این عرصه را بدانیم. فوتبال و سینما وضعیت مشابهی دارند. باید بدانیم چرا داریم بازیگری می‌کنیم و به چه دلیل بازی فوتبال را انتخاب کردیم. شما برای بازیگر شدن هر هدفی داشته باشی قابل احترام و قابل قبول است، اما در کاری که می‌کنید باید بهترین به معنای واقعی باشید. با عکس انداختن در روزنامه و شلوغ کاری بازیگر به جایی نمی‌رسد. آن عکس روزنامه در نهایت به دست دختر دبیرستانی‌ها می رسد که ظاهر آدم‌ها برایشان مهم است. باید عمق داشته باشی تا بتوانی جمشید مشایخی شوی.»
این بازیگر سینما همچنی اظهار داشت: «نسل جدید سبکی در بازیگری ندارند. خیلی از جوانان چون خودشان را هم نمی‌شناسند حتی نمی‌توانند نقش خودشان را بازی کنند. این‌ها از طریق پارتی و باند وارد سینما می‌شوند.»
ارجمند همچنین افزود: «اگر من دو، سه میلیارد دستمزد را داشته باشم آخرش چه می شود؟ مردمی که همه چیز را تحلیل می‌کنند چطور اجازه می‌دهند بازیگرانی که حرفی برای گفتن ندارند از دروازه تاریخ هنر عبور کنند. در سینمای ما کسانی هستند که بازیگری را بررسی می‌کنند. من در مورد بازیگری سینما ایران الان حرف نمی‌زنم، اما 1000 صفحه فیش دارم و می‌توانم همه بازیگران را تحلیل کنم، اما الان چیزی نمی‌گویم، چون سفره سینمای ایران بسیار تنگ است و ما عادت کردیم همه را کنار بزنیم. در سینما آمریکا و فرانسه شما هر چهره‌ای داشته باشی برایت نقش دارند چون در آن سینماها قصه زیاد است.»
وی ادامه داد: «آنتونی کویین و آل پاچینو ظاهری زیبا دارند؟ اما در دو هزار نفر اگر آنتونی کویین حضور داشته باشد شما می‌روی سمتش چون آن دارد. مثل دخترخانم‌ها و آقا پسرهایی نیست که اگر یک روز به صورتش فلان چیز را نزند جوش‌هایش بیرون می‌ریزد.»
داریوش ارجمند درباره پذیرفتن برخی نقش‌های ضعیف از سوی بازیگران جوان گفت: «من هم گاهی مجبور شدم تسلیم نقش ضعیف شوم و معذرت‌خواهی هم کردم. هیچ کس نمی‌تواند در تمام طول زندگی‌اش کارنامه کاری تمام و کمالی داشته باشد. فکر می‌کنم هنر یک مقدار مناعت طبع و گذشت می‌خواهد. زیاده طلبی هنرمند را نابود می‌کند چون او باید حواسش به چیز دیگری باشد.»
وی در پایان عنوان کرد: «همچنان آرزو می‌کنم در سینما آن‌هایی که واقعا با رابطه کار می‌کنند و پول‌های خوبی درمی‌آورند این پول‌ها را خرج سینما کنند از من گذشته است، اما برای خود سینما کار کنند. کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌های زیادی داریم. آدمی مثل کوروساوا را پیدا کنند و بگویند چه چیزی در سرت است بیا آن را بساز. به جای ساختن برج ساختن این پول را خرج سینما کنند.»
58246
نظر شما