تقی رحمانی: هاشمی اسطوره ما نیست اما در زمین ما بازی می کند

عضو متواری گروهک ملی-مذهبی خواستار استفاده اپوزیسیون از برخی مواضع هاشمی شد. وی در عین حال معتقد است جامعه به هاشمی اعتماد ندارد.

تقی رحمانی در مقاله ای با طرح این پرسش که از هاشمی چه می خواهیم، نوشت: برخی در نقد هاشمی از تاریخ گذشته او می گویند که غلط نیست اما هاشمی هنوز بر سر خواسته های تیر ماه 88 تأکید دارد هاشمی آزادی زندانیان سیاسی انتخاباتی، دلجویی از خانواده آسیب دیدگان؛ آزادی مطبوعات و گفتگو برای تفاهم را تکرار کرده هر از گاهی به شیوه خود حرف می زند. اصلاح طلبان هم زمانی که رفرم را شروع کردند و باب میل آزادی خواهان سخن گفتند متناسب منافع خود حرکت می کردند و هنوز هم چنین می کنند. رادیکال های آنان با نشریه ایران فردا حاضر به مصاحبه نبودند و بعد تندتر رفتند. پس هاشمی هم مطابق موقعیت و منافع خود عمل می کند.

وی با بیان اینکه مخالفان سفت و سخت هاشمی چند دسته هستند، می افزاید: جمعی را نظر بر این است که هاشمی باید چون ما شود و دموکراسی خواه گردد تا پذیرفته شود؛ این گونه خواسته نشان از امری غیرممکن می دهد. در این صورت منافع متفاوت افراد که عامل اصلی موضع گیری هستند کجا می رود؟ باید بدون اسطوره سازی از همراهی راهبردی همه نیروها و افراد استفاده کرد. تازه توجه کنیم که هاشمی به خاطر گذشته اش نمی تواند اسطوره شود.

وی که پس از فتنه سال 88 به پاریس گریخت در ادامه این تحلیل می نویسد: اعمال و مواضع هاشمی منتی بر ما ندارد چون در شرایط حاضر مخالف سیاست های موجود است، ما هم هستیم. این مخالفت را باید برای تأثیر بیشتر همسو کرد.

تقی رحمانی نوشت: برخی دوستان می گویند هاشمی در ساختن وضع فعلی نقش اصلی را داشته و خود خرابی ها را جبران کند. اما مگر این ممکن است اگرچه غیرممکن نیست اما هاشمی دیدی دارد و منافعی و موقعیتی که در آن زندگی می کند و دلیلی برای مواضع خود دارد که البته ما به آن باور نداریم. اما چرا در سیاست ما حداکثری هستیم؟! این نگاه خطرناک است این اشتباه را روشنفکران اول انقلاب با رهبر انقلاب، کردند و نتیجه خوبی نگرفتند. آفت این نگاه آن است که در این روال ما به دنبال کسی می گردیم که با او بیعت کنیم و این یعنی فاجعه را طلب کردن.

وی با ابراز تأسف از اختلافات کریم سنجابی و بازرگان در آستانه انقلاب اسلامی نوشت: باید گفت که رقابت فردی آقای بختیار با مرحوم سنجابی و رقابت مرحوم سنجابی با بازرگان باعث شد به ناشناخته ای در عالم سیاست اعتماد صددرصد کنند و در عمل به جای همکاری با هم برای گرفتن امتیاز از روحانیت، به رقابت باهم در جلب اعتماد از روحانیت بپردازند. هاشمی از این اشتباه این بزرگان سود جست. پس نقش نادرست راهبردی بزرگان خود را در ایجاد حوادث گذشته ببینیم. قرار نیست ما به دنبال منجی باشیم. با این دید حر زمانه شدن و منجی یابی و نقد هاشمی امری غیر راهبردی است. حر زمانه شدن را نمی توان از هر کس انتظار داشت.

عضو گروهک ملی-مذهبی و نزدیک به سازمان منافقین می نویسد: فراموش نکنیم هاشمی از کارنامه خود جمع بندی و نظر دارد. از شرایط انقلاب تحلیل دارد. درست بودن و نبودن گذشته افراد نیاز به زمان و مرور تاریخ دارد تا همگانی شود. اما مگر موسوی، کروبی، خاتمی و تاج زاده یک باره تمام گذشته خود را نقد کردند یا تاکنون کرده اند یا خواهند کرد؟

این ضد انقلاب مقیم فرانسه سپس به اعتماد جامعه به هاشمی پرداخت و نوشت: اما مهمترین مخالفت با همراهی راهبردی با هاشمی این است که جامعه به هاشمی اعتماد ندارد این نقد را باید با دقت بررسی کرد که موضوع مناسب و قابل اعتنایی است. شرایط دموکراسی خواهان [ اسم مستعار جریان برانداز] و اصلاح طلبان را باید بررسی کرد و موقعیت جنبش سبز را در نظر گرفت و... مانور هاشمی در حکومت است نه در جامعه. اگر فضا باز شد او مختار است که انتخاب کند. اما هاشمی باعث شده که معترضان به سیاست های حاکمیت، زمزمه مخالفت سر دهند، این کشمکش امری تاکتیکی نیست بلکه امری واقعی است که از تضاد منافع و موقعیت برمی خیزد، در نتیجه برای ما قابل اعتنا است.

وی ادامه می دهد: مانور در دورن حاکمیت حتی کار خاتمی هم نیست، کروبی و موسوی هم در حصرند. همچنین بسیاری از نیروهای سیاسی طرفدار دموکراسی تحت فشار هستند و امکان فعالیت مؤثر از ایشان گرفته شده است. شاید همین فشار ما را عصبانی کند که تندتر شویم اما تند شدن بدون چشم انداز و قدرت لازم یعنی بی اثر شدن نیروی مؤثر که می تواند کار مهمی کند. هر مانوری که بتواند قدرت مطلقه را متزلزل کند خوب است. تا بتواند کشور را از تک گویی در اعلام مواضع به نقد تک گویی بکشد. این به نفع است. منتها باید این صدا شنیده شود. هاشمی دارای این توان است و حتی بازیگران بین المللی هم به این مسئله توجه دارند. آنها به میل ما رفتار نمی کنند. توان بازیگران داخلی را سنجش و بر روی آنها حساب باز می کنند و هنر ما این است که به این محاسبه پی ببریم تا بتوانیم بهتر عمل کنیم.

وی اضافه می کند: در نتیجه هاشمی در درون حکومت مانور می دهد وظیفه ما شیفتگی یا نفرت نیست چیزی که در بعضی از مواضع دوستان مشاهده می شود انگار به مخالف خود می گویند بیا خواسته ما را انجام بده تا بعد ببینیم چه می توانیم با تو بکنیم. باید بپذیریم هر کس بازی خود را می کند و نقاط مشترک را راهبرد تعیین می کند. هاشمی تلاطم را در حد توان راه انداخته و باز ادامه می دهد چرا که باید ادامه دهد. ما در این میانه چه می کنیم این مهم است. ما که با خاتمی و هاشمی به دموکراسی نرسیده ایم که از آنها عبور کنیم یا ناامید شویم. جامعه مدنی و مبارزه مدنی ایجاب می کند که از شیوه همه یا هیچ گذر کنیم.

 /27217