برای فوتبالی که کروش می‌گوید، نباید مُرد

کروش گفته به زودی نام آنها که با قطر همکاری می‌‌کنند تا این تیم به جام جهانی برود، فاش می‌کنم. اینکه فرد یا افراد مورد نظر کروش چه کسی یا کسانی هستند، موردی است که فدراسیون فوتبال باید به آن برسد. فدراسیون باید از سرمربی خود بپرسد در مورد چه افرادی حرف زده. البته اگر فدراسیون فوتبال از سرمربی خوش اخلاق پرتغالی نترسد. یک بار نایب رئیس اول فدراسیون فوتبال گفت فدراسیون از سرمربی تیم ملی می‌ترسد چون یک بار که از او انتقاد شد با فریاد به سمت فدراسیون آمد. به هر حال اگر در این گروه آسان، سوم جدولیم به این دلیل است که از این سرمربی ترسیده‌ایم. اگر نمی‌ترسیدیم به او می‌گفتیم چه کردی برای فوتبال ما؟ به او می‌گفتیم «تو برای نسل‌سازی آمده بودی. پس چه شد نسل تازه فوتبال ما؟» حالا پس از حذف از جام جهانی و برای بازیای بی اعتبار غرب آسیا باید چند نام جدید به ازدو فرابخوانی؟»

می‌دانیم که فدراسیون توان بازخواست از کروش را ندارد و می‌دانیم که حرف کروش هم پایه و اساسی ندارد که اگر داشت و اگر کسی در ایران بود که وطنش را برای قطر می‌فروخت، همان لحظه اول او را رسوا می‌کردند؛ چون مردم تحمل دیدن افراد وطن فروش را ندارند. به هر حال کروش دانسته که در این فوتبال تو نباید متهم شوی که اگر شوی سرت را زیر آب می‌کنند. کروش می‌داند که انگشت اتهام را باید به سوی این و آن نشانه برود و خود را بی تقصیر معرفی کند.

او برای آنکه بگوید مقصر نیست، ادعای بزرگی را مطرح کرده که باید آن را ثابت کند. ادعالیی که نیاز به مدارک بسیاری دارد؛ اما از آنجا که پس از 21 ماه حضور در ایران، خوب می‌داند که اهالی فوتبال در این کشور چقدر راحت ادعاهای بزرگ مطرح می‌کنند و بعد بدون اثبات چیزی از کنار آن می‌گذرند، او هم حرفهایی زده تا ذهن اهالی فوتبال را به خود مشغول کند.

به هر حال فوتبالی که سرمربی خارجی‌ تیم ملی‌اش ادعا می‌کند برخی‌ها از داخل به قطر کمک می‌کنند تا به جام جهانی برود، ارزش چندانی ندارد. این فوتبال آنقدر ارزش ندارد که در موردش فکرت را خسته کنی. این فوتبال آنقدر ارزش ندارد که به عشقش تنت را بیازاری چه رسد به آنکه برایش بمیری. اینکه می‌شنویم در فوتبال بی امکانات ما یکی برای این فوتبال جانش را داده، بسیار متاسف می‌شویم؛ اما این تاسف هم کاری نمی‌کند و دردی دوا نمی‌شود. شاید گردانندگان فوتبال ما لیاقت عاشقان این فوتبال را ندارند که برای این هم باید تاسف خورد. اما آیا تاسف ما، باعث می‌‌شود مدیرانی لایق بر فوتبال حکومت کنند؟