۰ نفر
۵ بهمن ۱۳۸۷ - ۱۱:۵۸

آمارها می‌گوید جوانان انگلیسی بیش از دیگر کشورهای اروپایی نزد خانواده‌هایشان برمی‌گردند.

بومرنگ در اصل تکه چوبی منحنی بوده که بومی‏های استرالیا برای شکار از آن استفاده می‏کردند و بعد از پرتاب و برخورد به هدف، به سمت پرتاب‏کننده بر می‏گشته است. اما با گذشت زمان و ساخت بومرنگ‏های مدرن در رنگ‏ها و طرح‏های متنوع، حالا نوبت به نسل جوان اروپا و بویژه بریتانیا رسیده است تا تبدیل به بومرنگ شوند و به طرف والدینشان بازگردند.

تحقیقی که میان جوانان 16 تا 29 ساله بریتانیا انجام شده، نشان می‏دهد که 4درصد از جوانانی که خانه پدری را به قصد مستقل شدن ترک می‏کنند، پس از مدتی دوباره پیش والدینشان برمی‏گردند. این آمار بیشتر از دوبرابر آماری است که این بچه‏ها‏ی بومرنگی در دیگر کشورهای اروپایی همچون فرانسه، ایرلند، یونان و پرتغال دارند.

با عمیق‏تر شدن بحران اقتصادی در اروپا، انتظار می‏رود که این پدیده نیز گسترش بیشتری پیدا کند. ماریا لاکُوو، مدیر مسئول تحقیقات اجتماعی و اقتصادی در «دانشگاه اسکس» که این تحقیقات را انجام داده است، می‏گوید: «این تحقیق اولین مدرک محکمی ‏است که نشان می‏دهد این پدیده در بریتانیا بیشتر از باقی اروپا رخ می‏دهد.»

این تحقیق که قرار است ماه آینده در کتابی به نام «تغییر ارتباطات» چاپ شود، اطلاعات خودش را بین سال‏ها‏ی 1994 تا 2001 در میان 14 کشور جمع آوری کرده است.

محققان دست روی مشکلات مسکن می‏گذارند. همچنین به نظر آنها جوانانی که برای اولین بار از خانواده جدا می‏شوند ولی قبل از این که گلیم خود را از آب بیرون بکشند خود را در یک زندگی دونفره خارج از ازدواج می‏یابند، از جمله نسل بورنگی‏ها‏ هستند.

براساس اداره آمار کشور بریتانیا، از میان جوانان 20 تا 24 ساله، حدود 58درصد از پسران و 39درصد دختران با والدینشان زندگی می‏کنند. از سال 2003 به این طرف، آمار دانشجویانی که در سال اول تحصیل خود همچنان پیش پدر و مادر خود زندگی می‏کرده‏اند از 6000 نفر به 72780 نفر در سال گذشته افزایش یافته است.

گیل جونز، استاد بازنشسته جامعه شناسی دانشگاه کیل، می‏گوید: «برای برخی از جوانان، تنها شانس ترک والدین، این است که با کس دیگری به عنوان زوج زندگی کنند. این مساله فشار زیادی بر روابط میان این جوانان وارد می‏کند و شانس بهم خوردن این روابط بسیار بالا است.»

لیام بیلی، محقق مسائل مسکن و املاک، می‏گوید: «امسال، ساخت و ساز منازل مسکونی در بریتانیا از نصف هم کمتر شده است. این امر سبب می‏شود تا بچه‏ها‏ طی دوسال آینده به خانه پدریشان برگردند.»

هانا می ‏23 ساله دو سال است که در لندن زندگی می‏کند. او به عنوان دستیار وکیل مشغول به کار است اما قصد دارد به زودی پیش پدر و مادرش برگردد. او می‏گوید: «می‏خواهم کمی‏ به پدر و مادرم نزدیکتر باشم و البته کمی ‏هم پول پس انداز کنم. در این دوسال زندگی در لندن، موفق نشدم پس انداز کنم. نمی‏خواهم برای همیشه برگردم اما به نظرم یک سال، مدت زمان خوبی برای پس انداز باشد. بعد از آن هم امیدوارم بتوانم کمی‏ سفر کنم.»

تایمز - ترجمه: آزاده پارساپور

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 2637

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 17 =