حسین فدایی: جریان انحرافی با گفتمان انقلاب و اصولگرایی زاویه دارد/ موسوی و کروبی خط لجاجت را دنبال کردند

حسین فدایی حوادث ‌بعد از انتخابات 22 خرداد 1388 در جمهوری اسلامی ایران را یک حادثه قابل توجه و تأمل و نیازمند تحقیق و بحث همه اندیشمندان، نخبگان و سیاسیون خواند و تأکید کرد: قطعاٌ اگر به این حوادث خوب پرداخته شود، می‌توانیم آسیب‌شناسی دقیقی نسبت به مسائل مختلف کشور هم در حوزه مسائل مدنی، اجتماعی و هم در حوزه مسائل سیاسی و حکومتی به دست بیاوریم که طبعاً برای برنامه‌ریزی آینده مفید خواهد بود.
وی با بیان اینکه در حوادث پس از انتخابات یعنی وقتی که مردم حماسه بزرگ 22 خرداد را آفریدند، چند اتفاق افتاد که قابل تأمل است، افزود: یک اتفاق این بود که نظام سلطه جهانی از مدت‌ها قبل یعنی به تعبیری از ابتدای انقلاب و به تعبیری پس از حادثه 18 تیر 78 سرمایه‌گذاری و جهت‌گیری اصلی‌اش را برای برخورد با جمهوری اسلامی در چارچوب جنگ نرم هدایت کرد، چرا‌که در عصر کنونی برخورد فیزیکی و لشکرکشی در تغییر نظام‌هایی که مقابل نظام سلطه ایستاده‌اند، دیگر توفیقی به دست نمی‌دهد.
دبیرکل جمعیت ایثارگران به سرمایه‌گذاری عظیم 10 ساله نظام سلطه ‌برای برخورد با جمهوری اسلامی با الگوی کودتای نرم اشاره کرد و ادامه داد: ‌غیر از نظام سلطه، دشمنان داخلی نظام ‌شامل گروه‌های متخاصم و معاند مثل منافقین، چریک‌های فدایی خلق، حزب توده، جریان وهابیت،‌ جریان سلطنت‌طلب، جریان بهائیت، گروه‌های شیطان‌پرست، فاسد و منحرف هم مجموعاً در صدد انتقام از جمهوری اسلامی بوده و هستند‌ اما در کنار این دو جریان، جریان سومی هم وارد این عرصه شد که گروه‌های انحرافی و افراطی‌‌ای که به نام دوم خرداد فعالیت می‌کردند،‌ بود، البته هدف این گروه‌ها مشابه هدف دشمنان داخلی و دشمنان خارجی نبود چرا‌که دشمنان خارجی و نظام سلطه هدفشان براندازی بود، درحالی که هدف گروه‌های افراطی و انحرافی جریان دوم خرداد ایجاد محدودیت برای ولایت فقیه بود.
اهم صحبت‎های دبیر کل جمعیت ایثارگران را در ادامه به نقل از تسنیم می آید:
• هدف همه اعضای این گروه‌ها یکدست هم نیست چرا‌‌که در این گروه بعضی‌ها به دنبال حذف ولایت فقیه، بعضی‌ها به دنبال ایجاد محدودیت برای ولایت فقیه و بعضی‌ها به دنبال سکولار شدن نظام هستند‌ اما با این‌که اینها هدف واحدی نداشتند ولی در ماجرای انتخابات 22 خرداد یک نقطه مشترک بین اینها و دشمنان داخلی و نظام سلطه ایجاد شد و آن عدم مشروعیت اصل انتخابات بود، یعنی نفی مشروعیت انتخابات 22 خرداد را دنبال می‌کردند.
• حوادث پس از انتخابات 22 خرداد سال 88 ثمره‌ اندیشه لیبرالی عده‌ای و خودباختگی عده‌ای دیگر و قدرت‌طلبی برخی خواص بود. آنچه ‌برای فتنه‌گران اهمیت داشت، کسب قدرت به هر قیمتی بود، حتی به قیمت اینکه هرج و مرج، ناامنی و تسلط بیگانگان بر کشور باشد.
• من نمی‌گویم دوستانی که خط تردید و سکوت را دنبال کردند و یا بعضی از نیروهای نظام که مشروعیت انتخابات را نفی کردند، ‌عوامل نظام سلطه بودند و یا هماهنگ شده با نظام سلطه و دشمنان انقلاب اسلامی عمل کردند‌ ولی می‌گویم رفتار این دوستان با نظام سلطه و دشمنان داخلی و گروه‌های انحرافی و افراطی در یک نقطه اشتراک پیدا کرد و آن نقطه نفی مطلق احمدی‌نژاد و عدم پذیرش وی بود و اساساً اینکه این حادثه به عنوان فتنه شناخته شد، از همین جهت است.
• نظام سلطه و استکبار جهانی طراح و سر اصلی فتنه سال 88 بودند. بین بسترسازان فتنه و ظالمین ساختارشکن داخلی، مواضع مختلفی وجود دارد. یک طیف، بر لجاجت و عناد خود اصرار دارد که به نظر من آقای موسوی و آقای کروبی این خط را دنبال می‌کند، یک طیف دیگر نیز، تحلیل‌های خود را بر خط بازسازی استوار ساخته و تلاش دارد به قدرت و حاکمیت بازگردد که بیشتر آقای خاتمی این خط را دنبال می‌کند و طیف دیگری از آنها نیز دنبال رادیکال‏‌ترکردن صحنه است که سردمدار این طیف مجاهدین انقلاب هستند، البته فصل مشترک همه‌ اینها، تلاش برای بازگشت به قدرت است‌ لذا جلسات هماهنگی دارند و در واقع طیف‌بندی‌شان هم علاوه بر آن‌که به آن باور دارند، یک جور تعریف نقش است.
• جریان فتنه و جریان انحرافی دو جریان مطرح در عرصه سیاسی کشور هستند که با گفتمان انقلاب اسلامی و اصولگرایی زاویه دارند.
• درست است که جریان فتنه شکست خورده اما ریشه‌کن نشده ‌و ‌عناصر فتنه لایه‌های مختلفی دارد که در رأس آن نظام سلطه است و در یک سطح ضد‌انقلاب و در داخل نیز عناصر داخلی‌ حضور دارند که هنوز عناصر داخلی آن که در داخل نیز این عناصر سطح بندی دارند، اصل نظام اسلامی را قبول ندارند البته برخی‌ از آنها می‌گویند قبول داریم اما یک اقداماتی انجام می‌دهند که آب به آسیاب دشمن می‌ریزند و ما اکنون این بخش را مورد نظر قرار می‌دهیم چرا‌که اینها بیشتر ضربه می‌زدند و اگر این افراد نباشند، نظام سلطه کاری از پیش نمی‌برد.
• افراد که باید محاکمه و مجازات می‌شدند، دارند مدعی می‌شوند. آن فردی که نامه نوشته و سپاه را زیر‌سؤال می‌برد، باید محاکمه شود. این افرادی که به ملت خیانت و ظلم کرده و دشمن را شاد و به او کمک کردند، آبروی نظام و این مردم را در تراز بین المللی دچار آسیب کردند به تعبیر حضرت اما حتی اگر زاهد زمان هم شوند، جایی در میان مردم نخواهند داشت که اکنون با جسارت، حالا می‌خواهند بیایند و مطالب جدیدی را مطالبه کنند.
• ‌هم جامعه و هم دست‌اندرکاران باید مراقب باشند چرا‌که آن فتنه بر سر جای خود هست و تصمیم گرفته برای ورود مجدد خود، جریان انحرافات را پوششی برای توجیه بازگشت خود بگیرد و بعد هم بگوید که دیدید ما در ابتدا گفتیم و شما گوش ندادید.
• فتنه‌گران در ابتدا فکر می‌کردند با برنامه‌‌ریزی‌های گسترده می‌توانند حداکثر ظرف یکی دو ماه نظام را به کوتاه آمدن از مواضع اصولی باز دارد و حداکثر ظرف یکی دو ماه این موضوع عملی خواهد شد لیکن بعد از شکست‌های پی در پی، ریزش بدنه اجتماعی، عدم اقبال عمومی، عملاً جریان فتنه به یک عصبانیت پرخاشگرایانه دچار شد که در مواضع سران استکبار و بیانیه سران داخلی فتنه به روشنی این موضوع هویدا بود که در نهایت این عصبانیت و رگ‌های از گردن برآمده در روز عاشورا با اهانت به مقدس‌ترین ارزش‌های این ملت بروز کرد.
• نهم دی ماه 1388 ملت بزرگ و عاشورایی ایران اسلامی حماسه‌ پرشکوهی را رقم زدند که خواب را از چشم گستاخان فتنه‌گر گرفت و سد بزرگی در مقابل ادامه مسیر فتنه‌انگیزان و بحران آفرینان بود.
• بی‌اعتبار شدن سران فتنه بزرگ‌ترین مجازات برای آنها است. ‌مهم‌ترین مسئله در جریان اخیر حفظ اقتدار، اتحاد و انسجام نظام بود و این با بی‌اعتبار شدن سران فتنه در مقابل مردم محقق شد.
• جریان دوم خرداد و جریان فتنه یکی هستند. این جریان با هدایت صهیونیسم و آمریکا با ایجاد فضای آشوب و التهاب‌آفرینی سعی در ضربه زدن به اعتبار 30 ساله نظام داشت که با بصیرت و آگاهی مقام معظم رهبری و توده‌های میلیونی مردم و حماسه‌های نهم دی و 22 بهمن 88 جریان نفاق دچار شکست شد و در باتلاقی فرو رفته که پادگان اشرف منافقین نتیجه آن است و اکنون اینها به دست فراموشی سپرده شده‌اند و در زندان بی‌اعتنایی مردم قرار دارند.
• در دوران زعامت رهبر معظم انقلاب اسلامی هر‌جا که توطئه دشمنان اوج گرفته و بسیاری از سیاسیون نمی‌توانستند با آن برخورد منطقی داشته باشند، این رهبر معظم انقلاب بود که با سکانداری مناسب کشتی‌ای که در طوفان‌های عظیم‌ گیر افتاده را با آرامش به ساحل ‌‌رسانده‌اند و ‌هر کجا که همه بزرگان و سیاسیون درباره اقدامی مستأصل می‌شدند، رهبری با حضور خود در صحنه به‌گونه‌ای عمل می‌کرد که آرامشی برای ملت و امت به وجود بیاید.
• ‌در ابتدا یعنی در ‌نمازجمعه 29 خرداد 88 که در شرایطی بودیم که برخی خواص بی‌بصریت و بعضاً اهل سکوت ترفندهایی چون حکمیت و مصالحه غیر‌منطقی و ابطال را مطرح می‌کردند و این کار در شرایط فتنه حکم تعیین زمین و قاعده بازی را داشت، رهبر انقلاب بر فصل‌الخطاب بودن قانون و انجام اعتراضات تنها از مسیر قانون و راه‌های قانونی و مراجعه به نهادهای قانونی تاکید بسیار داشتند و در ادامه برای مهار فتنه از جنگ نرم دشمن سخن گفتند که نخبگان، جامعه و اجتماع را هدف گرفته است. ایشان به خوبی فشارها، چانه‌زنی‌ها و باج‌خواهی‌ها از رهبری را ناکام گذاشتند.
/27220