الهام نداف: نشست پرسش و پاسخ فیلم «کلاس هنرپیشگی» پنجشنبه ظهر با حضور علیرضا داودنژاد کارگردان، محمدرضا، زهرا و رضا داودنژاد بازیگران، عباس رحیمی مدیر فیلمبرداری، کیومرث پوراحمد تدوین‌گر، علی تراکوئی صدابردار و با اجرای محمد رضا شهیدی‌فر در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست علیرضا داودنژاد درباره ساخت فیلم «کلاس هنرپیشگی» گفت: «خیلی دوست داشتم فیلمی غیر متعارف در سینمای ایران بسازم که بالاخره به خواسته‌ام رسیدم. «کلاس هنرپیشگی» یک قدم من را به زندگی نزدیک کرد. فیلم در 110 دقیقه ساخته شده و مشکلی برای اکران ندارد. سعی کردم در این فیلم خود هنرپیشه‌ها را در کار مشارکت دهم و این نکته کلیدی ما بود. همه در ساخت این کار سهیم بودند.»
او در ادامه با اشاره به سختی صدابرداری فیلم «کلاس هنرپیشگی» توضیح داد: «بیشتر صدا‌ها با خود دوربین بود، صدابردار و فیلمبردار ما خیلی در این کار اذیت شدند چون در وضعیت‌های کاملاً ناآشنایی قرار گرفته بودند.»
این کارگردان درباره نور به کار رفته در فیلم عنوان کرد: «برای نور هم ما یک نور کلی می‌دادیم و سعی کردیم گرایش آتلیه‌ای را از نور‌پردازی کم کنیم. ترجیح دادیم معلوم نشود که نور‌پردازی کرده‌ایم ولی تمام خانه را نور داده بودم، اما نور بر اساس منابع بود. با این حال باز در جاهایی مجبور به محو سایه‌ها شدم. یکی از کارهای سخت این دو فیلمبردار این بود که در برخی از صحنه‌ها من آن را رها به کار خود می‌گذاشتم و می‌گفتم شما خودتان هیچ جا یک زاویه نداشته باشید و مراقب باشید که از یک زاویه نداشته باشید. در برخی از صحنه‌ها مثل صحنه آخر بود که من می‌گفتم شما کجا بایستید و می‌گفتم خوب گوش کنید و خوب ببینید و خوب احساس کنید.»
علیرضاداودنژاد در مورد کارکرد مصاحبه در فیلم گفت: «همه شخصیت‌ها هنگام مصاحبه از درون خود صحبت می‌کردند. ما به ارتباط شخصیت‌ها با یکدیگر می‌رسیم و مصاحبه‌ای که پردیس احمدی در آخر فیلم کرد جمع بندی او بود از کل فیلم و همه مصاحبه‌ها با معماری انجام می‌شدند.»
در بخش دیگری ازاین نشست علی تراکوئی صدابردار «کلاس هنرپیشگی» در خصوص نحوه کار با داودنژاد گفت: «از آقای علویان صداگذار ممنونم. تایم لاین ما حدود یک ساعت و خرده‌ای شد. تمام دوستان از ابتدای صحنه قبل تا فیلمبرداری هاش اف داشتند که برای من تجربه خیلی جدیدی بود. یکی دو شب از استرس این سکانس و پلان‌ها نخوابیده بودم و امیدوارم که نتیجه خوب از آب درآمده باشد. قرار شد صدا در راستای پیشبرد اهداف آقای داودنژاد باشد. در این فیلم همه چیز کاملا به صورت رئال بود. ایشان خواست صدابردار و یا بوم من اصلاً در صحنه حضور نداشته باشند تا بازیگران راحت در صحنه ایفای نقش کنند.»
عباس رحیمی مدیر فیلمبرداری «کلاس هنرپیشگی» درباره همکاری با خانواده داودنژاد، گفت: «تمام سعی خود را می‌کردیم که خواسته آقای داودنژاد را برآورده کنیم و امیدوارم نتیجه خوب بوده باشد. ما بعضی موقع‌ها برداشت‌های زیاد تا حدود 40-50 برداشت هم داشتیم. من و سجاد سپهری که فیلمبردار دوم بود همیشه در صحنه حضور داشتیم.»
محمدرضا داودنژاد برادر علیرضا داودنژاد و از بازیگران این فیلم درباره «کلاس هنرپیشگی» توضیح داد: «زمانی که آدم با علیرضا کار می‌کند نگرانی نیست چون اگر مشکلی هم باشد خیلی سریع حل می‌شود. من از نوجوانی بر اساس روش او کار کردم و علیرضا هم چون اشراف خوبی بر این سیستم دارد ما را خوب رهبری می‌کند. هر چند وقت یک بار احساس می‌کنم حالت زنگار روی حس و بازی‌ام گرفته شده که تنها علیرضا می‌تواند آن را صیقل دهد. من در فیلم‌های دیگر که بازی می‌کنم مطلبوم نیست اما علیرضا آدم را آماده کار می‌کند.»
او همچنین افزود: «این فیلم خیلی خاص و نو بود و در ایران این کار نشده بود. مطمئن هستم این رفت و برگشت را به غیر از علیرضا کس دیگری نمی‌توانست کنترل کند.»
در ادامه این نشست کیومرث پوراحمد در مورد تدوین این فیلم توضیح داد: «من به شیراز رفته بودم که رضا را ببینم و آنجا فهمیدیم علیرضا فیلم ساخته است. فیلم را دیدم و به شدت تحت تأثیر آن قرار گرفتم. من در دوره افسردگی و بیکاری بودم و این نعمتی بود که علیرضا به من ارزانی داشت که هم کار را دوست دارم و هم علیرضا را دوست دارم و همه خانواده‌اش را که از «مصائب شیرین» می‌شناسم دوست دارم.»
او همچنین افزود: «من خوشحالم که در این فیلم بین خانواده داودنژاد دعوا نشد و الان آن‌ها سالم هستند.»
همچنین علیرضا داودنژاد درباره حضور پوراحمد توضیح داد: «من این فیلم را به 130 دقیقه رساندم و دیگر از کار افتادم. اصولاً اگر پوراحمد نبود در چند پیچ از زندگی باد من را برده بود یا چپ کرده بودم.»
زهرا داودنژاد یکی دیگر از بازیگران «کلاس هنرپیشگی» در مورد تجربه همکاری با پدرش در این فیلم گفت: «من فکر می‌کنم پدرم خمیری را آماده می‌کند و می‌گذارد همه ما نان خودمان را بپزیم. او در جریان این پخت و پز در کنار ماست و ما را هدایت می‌کند. در این حس و بازی آدم به یک صداقت کامل جلوی دوربین می‌رسد چه ما که نقش آفرینی می‌کنیم و چه قصه دیگر بازی نیست و نتیجه آن فیلم «کلاس هنرپیشگی» می‌شود.»
58246
نظر شما