علی‌اصغر پور‌محمدی مدیر سابق شبکه سه با انتقاد از پایین بودن سطح تحمل برخی مدیران در جامعه، گفت: «در ساخت برنامه‌های نقد، صداوسیما حرفه‌ای عمل نکرده است.»
قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین گفت: «در صداوسیما به مسائل اجتماعی به صورت کلان پرداخته نشده و بیشتر به حوزه‌های خرد، آن هم نه به صورت جدی بلکه به صورت طنز پرداخته‌ایم.»
علی‌اصغر پور‌محمدی صبح دوشنبه 7 اسفند در همایش ملی رسانه‌ها و مسائل اجتماعی ایران در دانشگاه اصفهان با اشاره به ضرورت طرح مسائل اجتماعی و اهمیت تلویزیون در اذهان عمومی، اظهار کرد: «طرح مسائل اجتماعی در تلویزیون می‌تواند نقش به‌سزایی در اصلاح امور اجتماعی داشته باشد.»
مدیر سابق شبکه سه سیما تصریح کرد: «اختلال در طرح مسائل اجتماعی باعث می‌شود نتوانیم این مسائل را به درستی مطرح کنیم و دچار ناقص‌گویی، دیرگویی، کم‌گویی، نادرست‌گویی و طرح مباحث غیرکار‌شناسی شویم.»
او ادامه داد: «اگر اولویت را بر منافع ملی بگذاریم، ابتدا باید با تعامل با مخاطب به تعریف صحیحی از مسأله اجتماعی بپردازیم که در این حوزه به آسیب‌هایی چون متخصصان، سازمان‌ها، مدیران و عوامل رسانه، مسؤولان جامعه، تئوری‌های ارتباط‌شناسی و انعکاس عملی آسیب‌ها پرداخته شود، اما متأسفانه مسائل اجتماعی مرتب و اهمیت‌سنجی نمی‌شود.»
قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد با اشاره به برنامه‌های مرتبط با مسائل اجتماعی در رسانه ملی مانند «مکث» و «شوک»، افزود: «این برنامه‌ها اگرچه خوب بوده است، اما تأثیر لازم را بر مخاطبان نداشته است و ما باید از جامعه‌شناسان بخواهیم تا مسائل اجتماعی را تبیین کنند، نه مسئولان رسانه‌ها.»
پور‌محمدی تصریح کرد: «تا وقتی تعریف درستی از مسأله اجتماعی ارائه نشود، رابطه بین پژوهشگر و عالمان با رسانه‌ها اصلاح نمی‌شود و نمی‌توان آنچه را که لازم است در تلویزیون مطرح کرد.»
تفاوت درک از مسأله اجتماعی بین مدیران و مردم، فقدان تفسیر و فهم مشترک بین سطوح مختلف مدیریتی و نگاه تک عاملی به اداره رسانه‌ها، از جمله مشکلات مدیریت بر رسانه ملی است که مدیر سابق شبکه سه سیما جمهوری اسلامی ایران به آن اشاره کرد.
پور‌محمدی تأکید کرد: «در تلویزیون ایران به مسائل اجتماعی به صورت کلان پرداخته نشده و بیشتر به حوزه‌های خرد، آن هم نه به صورت جدی بلکه به صورت طنز پرداخته‌ایم.»
قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد، محدودیت‌ها، پراکندگی و تشتت آماری، تضاد بین می‌ل، نیاز و مصلحت، کمبود تخصص، دانش و اطلاعات تئوریک مدیران و برنامه‌سازان، مسأله آفرینی رسانه‌های بیگانه و تضاد اجزا و سیستم رسانه را، پیامد‌ها و موانع ناخواسته طرح مسائل اجتماعی در رسانه ملی عنوان کرد.
پور‌محمدی مخاطبان ایرانی را مخاطبان خاص و پیچیده برشمرد و تأکید کرد: «تلویزیون برای این مخاطبان هم باید برنامه خاص داشته باشد و ملاحظات بسیاری را رعایت کند که با این شرایط، برنامه‌سازی به راحتی انجام نمی‌شود، از این رو اکثر برنامه‌سازان به سمت قالب‌های عام طنز و سرگرمی روی می‌آورند.»
او جامع‌نگری به جای بخشی‌نگری، بهره‌مندی از متخصصان به ویژه جامعه‌شناسان در کنار رسانه ملی، استفاده از پژوهش‌های عملی مرتبط با مسائل اجتماعی، تبیین چشم‌انداز و سیاست‌های راهبردی رسانه، تنظیم اهمیت مسائل اجتماعی بر اساس منافع ملی، مشارکت مخاطبان در برنامه‌ها و توجه به هویت ملی و تقویت خرده فرهنگ‌ها در شبکه‌های استانی را بخشی از پیشنهادات خود در رابطه با طرح مسأله اجتماعی در رسانه عنوان کرد.
58247
نظر شما