غرب روز تحریم‌های سازمان ملل را تأیید و شب با ایران تجارت می‌کند

این هفته نامه آلمانی نوشت « ایران به رد توافقات در مورد برنامه هسته ایشان ادامه می دهد و به آژانس بین المللی انرژی اتمی بی اعتنایی می کند. احتمالا غرب قصد دارد با تحریم های شدیدتری واکنش نشان دهد، اما بعید است چنین اقدامی اسراییل را راضی کند». 

اشپیگل خبر داد که دو هفته قبل در «موسسه مطالعات امنیت ملی» در تل آویو، 6 نفر از دانشمندان ساکن سرزمین های اشغالی گرد یک میز نشسته، و برای آینده جهان تصمیم گیری کردند. هر کدام یک کشور را نمایندگی کرده و نقش یک قدرت را بازی کرد؛ ایالات متحده، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا و ایران. آنها به این سوالات پاسخ دادند؛ «آیا تهران واقعا در حال ساخت بمب است؟ آیا تحریم ها موثرند، چگونه باید آنها را تشدید کرد؟ آیا بمباران تأسیسات هسته ای ایران تنها راه حل واقعی است، و پیامدهای چنین اقدامی چه خواهد بود؟»

تصور می شد نتیجه این شبیه سازی دیپلماتیک، محرمانه بماند اما فاش شد: شریکی که نقش ایالات متحده را بازی می کرد بر مذاکره تاکید کرده و از منازعه اجتناب کرد، در حالیکه «ایران» متقاعد شد که کارت های فوق العاده ای دارد و خطر تحریم های واقعا تند را ناچیز در نظر گرفت. «رژیم اسراییل» در آغاز بر انزوای جهانی و تحریم های فلج کننده اقتصادی سازمان ملل پافشاری می کرد، اما بعد تهدید به حمله نظامی کرد. 
اشپیگل این تئاتر دیپلماتیک را دستمایه قرار داده و به موضوعات مختلفی از جمله توان و برد موشک های ایران، فاصله ایران تا بمب هسته ای، موضع اروپا و امریکا، جنبش سبز، حمله احتمال اسراییل و هشدار کارشناسان در مورد چنین اقدامی پرداخته شده است.
 
این گزراش مدعی شده که «به گفته منابع محافظه کار در تهران، احمدی نژاد اخیرا تمایل پیدا کرده که به توافق برسد». این نشریه آلمانی استدلال می کند به همین خاطر جلیلی در در ژنو مقابل «شیطان بزرگ» نشست و امتیاز داد، اما در تهران پذیرفته نشد.  

اشپیگل به نقل از وزیر تجارت رژیم صهیونیستی، بنیامین بن-الیازر نوشت «غرب روز تحریم های سازمان ملل را تأیید می کند و شب با ایران تجارت می کند، و احمدی نژاد از این تزلزل سود می برد». با این حال الیاز به اشپیگل خوش بینانه گفته که می توان ایران را متوقف کرد، اما این هدف اقدامی جمعی می طلبد.