به گزارش تلگراف، اجرای یک طرح مسکونی/تجاری در برلین مسئولین شهر را برآن داشته تا نسبت به جابجایی گالری "ایست ساید" که طولانی ترین بخش باقی مانده از دیوار و یکی از جاذبه های توریستی این شهر است، اقدام کنند. اما عده ای از ساکنان شهر و هنرمندان که آثارشان روی این دیوار بود با برپایی تظاهرات اعتراضی تلاش کردند مانع انجام چنین کاری شوند.
کانی علاوی یکی از هنرمندان فعال در این زمینه گفت: «با این کار بخشی از تاریخ آلمان فدای طرح های اقتصادی خواهد شد و مدارکی که از تغییر سیستم صلح آمیز دراین کشور باقی مانده بود از میان خواهد رفت و نسلهای بعدی سندی در دست نخواهد داشت. اگر این دیوار حالا نابود شود ما دیگر برای به تصویر کشیدن گذشته مان شانسی نخواهیم داشت. ما باید برای حفظ این سند تاریخی مبارزه کنیم.»
علاوی یکی از اولین هنرمندانی بود که نقاشی بزرگی روی دیوار داشت و دو روز پس از ویران شدن دیوار در نهم نوامبر 1989 شروع به نقاشی چهره های حاضران در پای دیوار کرد.
اما فرانتس شولتز شهردار این منطقه از برلین در گفتگویی با روزنامه بیلد اشاره کرد اعضای شورای شهر اجازه ساخت این مجتمع تجاری/مسکونی را صادر کرده و برای این منظور باید این بخش از دیوار برداشته شود. طبق برنامه اعلام شده بیش از 20 متر از بزرگترین بخش دیوار به طول 1300 متر جابجا خواهد شد و به بخش دیگری از شهر منتقل می شود.
این نخستین بار نیست که بخشی از دیوار جابجا می شود وچند سال قبل برای ساخت یک مجتمع ورزشی بخشی از دیوار برداشته شد. برای اهالی و حامیان این گالری هنری اقدام شهرداری هنوز هم قابل قبول نیست وهمه از آن به عنوان یک رسوایی بزرگ یاد می کنند.
رابرت موسچینسکی یکی دیگر از حامیان گالری درباره اعتراضات می گوید :«واقعا رسوایی بزرگی برای شهرداری است. ماامروز شاهد هستیم چطور برای مقاصد اقتصادی بخشی از تاریخ ما نابود می شود تا سرمایه گذاران بخش خصوصی خوشحال باشند. »
گالری ایست ساید بسیاری از گردشگران از نقاط مختلف جهان را به شهر برلین می کشاند. به عنوان مثال نیکلاس کیج اخیرا همراه با همسرش آلیس کیم دیداری از این منطقه داشت و عکس هایی از این بخش از دیوار گرفت.
درسال گذشته بیش از دو میلیون یورو برای مرمت بخشی از گالری هزینه شده بود. گالری در بخش شرقی دیوار قرار گرفته و زمانی که هنوز مرزها بسته بود ، بخش شرقی، دیوارنوشته ای نداشت در حالی که بخش غربی مملو از نقاشی ها و نوشته های اعتراضی بود. پس از ویران شدن دیوار برلین در نهم نوامبر 1989 تابحال بیش از 120 هنرمند نقاشی هایی روی آن دارند .
تظاهرات و اعتراضات شدید مردم سبب شد تا کارگران تنها موفق به جابجایی یک تکه از دیوار شوند و حضور بیش از 300 نفر در محل و درگیری آنها با پلیس مانع از ادامه کار شد. البته این عده به عنوان اعتراض سعی کردند تا همان بخش خالی را هم با مدلی پیش ساخته جایگزین کنند که پلیس از این کار جلوگیری کرد.
47281
نظر شما