· در عرصه داخلی، کشور ما متأسفانه در سال‌های اخیر از اختلافات، پرخاشگری‌ها و بداخلاقی‌های سیاسی متحمل زیان‌های فراوانی شد. تأسف بیشتر از اینست که این بداخلاقی‌های سیاسی از سطوح بالای مدیریتی ناشی و به بدنه جامعه تزریق شد. این روش غلط، دقیقاً در جهت خلاف دستورات دینی و توصیه‌های بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی قرار دارد. آثار مخرب این روش را در تمام زمینه‌ها اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی لمس کرده‌ایم و حتی زیانی که از این ناحیه به وجهه بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران وارد شده است را نیز مشاهده نموده‌ایم.
· در عرصه خارجی، درست است که هرگز نباید از اصول و آرمان‌های دینی و انقلابی و ملی خود کوتاه بیائیم و حفظ منافع ملی و مصالح کشور و ملت باید همواره در اولویت باشند، ولی تأمین این خواسته قطعی و غیرقابل اغماض را نباید از طریق پرخاشگری دنبال کرد. خود عنوان "سیاست" مفهوم مدیریت متعادل را در ذات خود دارد. بنابر این، آنان که در عرصه سیاسی فعال هستند باید بیش از هر چیز از ویژگی‌های "مدیریت متعادل" برخوردار باشند.
· سیاستمداران انقلابی، قوی و صاحب اراده نه تنها هرگز در دام دشمنان قرار نمی‌گیرند بلکه روی گشاده و لحن مثبت را ابزاری برای رسیدن به اهداف اصولی و منطقی خود قرار می‌دهند. در همین دوران بعد از پیروزی انقلاب، سیاستمداران ما از این شیوه نیز استفاده کرده‌اند و به موفقیت‌های بزرگی نیز دست یافته‌اند. تغییر ناگهانی این شیوه صحیح و اعلام خصومت با این و آن و ادعاهای عجیب و غریب و دست نیافتنی همچون مدیریت جهانی، سیاست خارجی ما را به وادی خطرناکی کشاند که مشکلات امروز را پدید آورده است.
· انتخابات ریاست جمهوری یازدهم که کمتر از دو ماه و نیم دیگر برگزار خواهد شد، مقطع مهمی برای تلاش در جهت انتخاب راه صحیح است. اکنون هیچکس، چه حامیان دولت کنونی و چه مخالفان آن، تردیدی ندارند که این دولت آنگونه که توصیف شده بود و خود را توصیف کرده بود، نبوده و نیست و کشور اکنون به یک دولت طراز آرمان‌های انقلاب اسلامی نیاز دارد. انتخابات رئیس جمهوری که بتواند چنین دولتی را بر سر کار بیاورد، به یک انتخابات همراه با اخلاق سیاسی سالم نیازمند است. اگر چنین شود، گشایش هم در راه خواهد بود.
/2929
نظر شما