آقای خاص بر می گردد؟

هنوز یادمان نرفته است که در کنفرانس مطبوعاتی در استانفورد بریج در سال 1383 وقتی که آبرامویچ به رسانه های انگلیسی مربی جدید پرتغالی خود را معرفی نمود، روزنامه نگاری که در ذهنش فقط این مطلب بود که خوزه مورینیو تنها مترجم بابی رابسون بزرگ بوده است از او پرسید:

آقای مورینیو آیا افتخار می کنید که مربی چلسی هستید؟

مورینیو همان لحظه وارد ضد حمله شد و شخصیت خود را نشان داد:

خواهش می کنم به من بگوئید کی آخرین بار چلسی قهرمان انگلیس شده است؟

51 سال پیش؛ درست است؟ من امسال قهرمان اروپا شدم با پورتو. چه کسی باید الان افتخار کند چلسی به من یا من به چلسی؟!

امسال احتمالا روزنامه نگاران سوال را طور دیگری مطرح می کنند:

از زمانی که شما رفتید چلسی هم قهرمان باشگاه های اروپا شد هم قهرمان لیگ اروپا ...

و شک ندارم که خوزه مورینیو خواهد گفت:

ولی چلسی در این سال ها در سایه دو تیم منچستری (منچستر یونایتد و منچستر سیتی) قرار گرفته بود درست است؟!

آقای خاصی که می تواند تمام روز به رزومه خودش در آئینه نگاه کند و خسته نشود از این همه موفقیت بزرگترین باشگاه جهان را بعنوان یک بازنده بزرگ ترک می کند!

همین دو ماه پیش بود که توانست با اما و اگر منچستر را در old Trafford حذف کند. الکس فرگوسن بعد از بازی گفت حالا همه چیز در دست های توست!

با توجه به اینکه در همان زمان هیچ شانسی برای تصاحب قهرمانی در لیگ اسپانیا را نداشت ولی هیچ کس شک نداشت که او قهرمان جام حذفی اسپانیا خواهد شد و حتی بعضی ها او را در فینال جام باشگاه های اروپا در ویمبلی لندن می دیدند ولی همه چیز را قمار کرد و تمام پیش بینی ها نقش بر آب شد.

خوزه مورینیو به چلسی بر می گردد با یک خنده تلخ از مادرید. در این فصل تمام مسابقات مهم، را بازنده از میدان بیرون آمد. دیگر هیچ کس اعتراض های او را به رسانه ها و داورها جدی نمی گیرد و در سانتیاگوبرنابئو به او گفتند خوزه ما از تو سیر شده ایم!

ولی آقای خاص مواظب روزمه خودش هست از چلسی به او اطلاع دادند که خوزه برگرد به خونت! بدون توجه به اینکه در این دو سال روبرتو دی ماتئو فراموش شده و سر نخواستن رافا بنتیز با توجه به اینکه هر چه مقام در این مدت می شد بدست بیاوری بدست آورد، دعواست.

رومن آبرامویچ پولدار دیگر به دی ماتئو و بنتیز فکر نمی کند. او آقای خاص را می خواهد چه کسی خاص تر از خوزه مورینیو!

خوزه هم دوست دارد از مادرید فرار کند جایی که آشکارا از او نفرت دارند. او می خواهد به فوتبال خاص خودش یعنی لیگ برتر انگلیس برگردد، جایی که از او تنها در زمان های خاص انتقاد می شود.

خیلی ها بعد از فصل افتضاح در مادرید به خونش تشنه هستند، خیلی ها می گویند که او یک شارلاتان معمولی فوتبال است و فقط بلد است به تیمش خوب انگیزه بدهد و از آنها ماکزیمم را بیرون بکشد.

بدون توجه به اینکه او با پورتو قهرمان باشگاه های اروپا شد و با اینترمیلان هم بارسلونا هم بایرن را متوقف کند و قهرمان اروپا شود، دنیا دوست دارد او را دنبال کند، حتی زمانی که در جایی کنار ساحل لم داده باشد. این از مشخصات خاص بودن است.

بهرحال فکر می کنم که هنوز زود است که او را پائین بیاوریم، چلسی با توجه به اینکه هم اکنون هم تیم خوبی از (اسکار، ماتا، هازارد، لامپارد) دارد و منچستر فرگوسن را ندارد و وضعیت منچستر سیتی هم معلوم نیست آرسن ونگر هم اهل کسب مقام نیست، به احتمال زیاد آبرامویچ امسال نیز 100 میلیون پوندی را هزینه خواهد کرد، مطمئن باشید امسال چلسی تیم قوی خواهد داشت.

در مکان های جدی فوتبال زمزمه می شود که مورینیو به جورج مندز ایجنت معروف سفارش داده که فالکائو و روبرت لواندوسکی را به چلسی هدایت کند. حتی ممکن است وین رونی و یا لوئیس سوارز به او بپیوندند که چلسی در در فصل بعد یکی از 5 تیم برتر اروپا در کنار بایرن مونیخ، پاریس سن ژرمن، بارسلونا و یونتوس خواهد شد. مطمئن باشید که مورینیو یک تیم قوی و خط دفاعی بتونی خواهد ساخت. چونکه تیم های او بر اساس خط دفاعی بسیار قوی و ضد حمله های بسیار سریع شکل می گیرند.

خوزه مورینیو همیشه به بازکنان بسیار قوی در خط دفاع اعتقاد داشت. در پورتو و چلسی خط دفاعی خود را بر اساس شخصیت ریکاردو کاروالیو شکل داد. در اینترمیلان آدم او در خط دفاعی والتر ساموئل (معروف به دیوار) بود و در رئال قرار بود که سرجیو راموس باشد ولی اشتباهی شخصیت او را حدس زده بود، در چلسی امسال دیود لویز خواهد بود.

نظر هلندی بزرگ یوهان کرایف در مورد خوزه مورینیو احتمالا درست است که مورینیو مربی نوآور و خلاقی در در زمینه بالا بردن کیفیت فوتبال نبوده است. او مانند پپ گواردیولا نیست که از فوتبالش لذت ببری او تشنه مقام و قهرمانی است. ولی مورینو خود را بازمانه تطبیق داد که تنها به برنده ها احترام می گذارند. وقتی که می بازی مخصوصا در مادرید و باشگاهی مثل رئال تو را به صلیب می کشند، مخصوصا زمانی که دست خود را در لانه زنبور (رختکن) نیز می نمایی.

ولی غرور مورینو از بزرگترین برج های جهان هم بلندتر است.

او در استانفورد بریج به احتمال زیاد خودش را پیدا خواهد کرد مانند ماهی در آب این فوتبال دلخواه اوست، تیم دلخواه اوست، تماشاگر دلخواه اوست، هر چند که زخم مادرید به بین زودی های ترمیم نخواهد یافت ولی آیا احتمال موفقیت پپ گواردیولا در بایرن بیشتر است، او چه کار می تواند با بایرن بکند که پوپ هانکس نکرد؟! همگی امیدواریم که چلسی و بایرن با دو مربی استثنایی خود فوتبال زیبایی را نمایش دهند.