مقامی کیا در این کتاب با بیانی طنز آمیز، تاریخ تشکیلات انتظامی ایران را از دوره آریایی‌ها تا امروز تشریح کرده است. این کتاب تاریخ‌نگاری پلیس را از "خیلی وقت پیش‌های دور"، "قبل از اسلام" و "دوره اسلام" شروع کرده و دیگر سرفصل‌های خود را به عنوان‌هایی چون: "پلیس مدرن تهران"، "پلیس یواشکی"، "محبس"، "از مستشار ایتالیایی تا مستشاران سوئدی"، "شعبه عبور و مرور"، "پلیس پهلوی‌ها" و "این روزها" اختصاص داده است.
به گفته نویسنده، در گردآوری «از صفر تا 110» - باوجود حجم 72 صفحه‌ای‌اش - بیش از هشت منبع تاریخی مورد بررسی قرار گرفته و عکس‌های قدیمی نیز به مستندات کتاب افزوده شده است.
دو بخش از این کتاب که نشر شهر آن را با قیمت2500 تومان منتشر کرده، در ادامه می‌آید:
«...آریایی‌ها خیلی خیلی قدیمی‌اند؛ نه به اندازه پوشیدن برگ خرما و خوابیدن روی درخت، اما اولین قوم شناخته شده‌ای هستند که در ایران و جهان در مکتوبات تاریخی از آن‌ها یاد شده. نیروی انتظامی آریایی‌ها، ریش‌سفیدهای‌شان بودند؛ یک فرصت مادرزادی برای "زال"ها! وقتی جماعتی نه ماشین داشته‌اند که تصادف کنند، نه پول داشته‌اند که اختلاس کنند و نه حکومت داشته‌اند که دعوای سیاسی کنند، احتمالا فقط خواسته‌اند یک پستی به ریش‌سفیدها داده باشند که در دوره بازنشستگی روی اعصاب همسر پاتیناژ نروند...»
*
«...معلوم نیست ناصرالدین، اگر پدرش شاه نبود، چه جور چیزی وارد می‌کرد؛ برنج تایلندی، لباس چینی یا چای صددرصد خارجی. اما تاج و تخت محمدشاه به پسر سبیل چخماقی‌اش رسید، او هم به جای تایلند و چین، هی رفت اروپا و چیزهایی ماندگارتر از برنج و چای وارد کرد که به قواره اسم و رسم ملوکانه هم بیاید. مثلا یک دستگاه سینماتوگراف آورد و خودش شد اولین آکتور شهیر سینما، یا مثلا صدر اعظمش از اروپا "مدرسه" را وارد ایران کرد. قاطی همه این‌ها، شاه "پلیس" را هم با خودش آورد تهران. در واقع سفارش داد برایش ارسال کردند...»
6060
نظر شما