به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، غلامعلی حدادعادل در برنامه ضبط شده شبکه خبر به بیان دیدگاه های خود در حوزه اقتصاد پرداخت.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون راهکارهای مهار تورم و گرانی، گفت: مشکل مهمی که جامعه ما از رییس جمهور آینده انتظار حل آن را دارد مشکل تورم و گرانی است. معتقدم راه حل این است که به تثبیت اقتصادی برسیم و از این تلاطم و نوسانات غیرقابل پیش بینی کم کنیم. برای اینکه تورم و گرانی را کاهش دهیم هم یکی از راهکارها این است که دولت را کنترل کنیم.
وی تصریح کرد: مجلس هم باید مراقب باشد که رشد نقدینگی از یک حدی نگذرد. تورم ناشی از فزونی نقدینگی است. اگر نقدینگی را در جامعه زیاد کنیم آنچنان که الان زیاد شده است، باید منتظر یاشیم که تورم زیاد شود.
حدادعادل خاطرنشان کرد: یکی از راه‌ها هم این است که سعی کنیم که نقدینگی موجود در دست مردم را به سوی فعالیت‌های مولد و سودمند تولیدی هدایت کنیم و اجازه ندهیم این نقدینگی باعث گرانی شود.
اهم اظهارات این کاندیدای ریاست جمهوری را بخوانید؛
*تسهیلاتی را برای سرمایه گذاری ایجاد کنیم، تورم زمانی ایجاد می‌شود که مقدار کالا در بازار ثابت باشد. وقتی شما این تناسب بر هم می‌خورد و تولید متناسب با نقدینگی افزایش نیافته باشد، این نقدینگی به سمت کالای محدود می آید و برای اینکه این نقدینگی اتفاق نیفتد باید تورم را کنترل کرد و به سمت فعالیت های مولد سوق داد و دوم اینکه باید جلوگیری کرد ازاینکه دولت ها خلق پول کنند و اسکناس چاپ کنند به جای اینکه پول از طریق تولید کالا افزایش یابد با چاپ اسکنانس افزایش یابد.
* در واقع یکی از راه‌های متوقف ساختن تورم، انضباط مالی در دولت است. دولت باید انضباط مالی داشته باشد تا نقدینگی رشد نکند و تورم و خلق اسکناس زیاد نشود.
* یکی از راه های افزایش تولید این است که مطابق قانونی که در مجلس به تصویب رسیده برای رفع موانع تولید تلاش کنیم که موانعی که سر راه تولیدکنندگان هست کم کنیم. مسائل مربوط به گمرک، بیمه، حمل و نقل، مشکلات کارگری و تامین اجتماعی، افزایش بهره وری از جمله این موارد است.
* باید توجه جامعه را به سمت محصولات ایرانی جلب کنیم، باید کاری کرد مردم انگیزه پیدا کنند که کالای ایرانی را مصرف کنند و این انگیزه را باید با استاندارد و بالا بردن کیفیت کالای ایرانی ایجاد کرد. همچنین باید کار فرهنگی شود تا وقتی چشم مردم به کالای خارجی می افتد فوراً جذب کالای خارجی نشوند، بلکه ترجیح دهند حتی اگر مختصر اشکالی در کالای ایرانی بود اما آن را مصرف کنند تا تولید کننده تقویت و انگیزه کار را پیدا کند.
* بازار رقابتی را در برخی موارد هم مفید می دانم، تعرفه را هم یک اهرمی می دانم، باید در برخی جاها تولید کننده رقابتی را از بازار رقابتی ترساند تا انحصار به بالش نرمی زیر سر تولیدکنندگان نباشد تا مثلا خودروسازان هر خودرویی با هر مقدار مصرف بنزینی روانه بازار کنند. باید به شکلی با تعرفه با واردات حساب شده و نظارت و استاندارد برای ارتقای کیفیت و با تشویق و سوق دادن مردم به سمت کالای داخلی به بهبود وضعیت تولید کشور کمک کرد.
* در مساله خودرو معتقدم حل مشکلات خودروسازی در ایران در گرو این است که اولا در داخل کشور انحصار را برداریم. در حل حاضر انحصار در اختیار دو غول خودروسازی است. اینها مانند درختان تنومندی شدند بلند و پر شاخ و برگ که جلوی آفتاب را گرفتند و هیچ نهال تازه ای کنارشان امکان رشد ندارد. اول باید این انحصار داخلی را بشکنیم و بعد در شرایطی اگر لازم دیدیم امکان رقابت را بین خودروسازان داخلی و خارجی فراهم کنیم که خودروساز داخلی برای حفظ بازار انگیزه داشته باشد. اما ورود هر کالای خارجی و خودرو نباید بی رویه باشد و عده ای برای سود بیشتر بازار را از کالای خارجی پر کنند بطوری که صنعت داخلی نابود شود.
* وقتی تثبیت اقتصادی ایجاد شود و آرامش ایجاد شود مسلما سرمایه ها هم به سمت تولید سرازیر می شود. جایی که ناامنی باشد آنجا پول نمی ماند و فرار می کند. اگر می‌خواهید سرمایه جایی مستقر شود، باید امنیت اقتصادی ایجاد کنیم. خیلی چیزها است که امنیت اقتصادی را تهدید می کند یکی از آنها تغییر بی رویه قوانین و بی ثبانی قوانین است. باید کاری کنیم که جامعه و تولید کنندگان و سرمایه گذاران اعتمادشان به منطقی بودن تصمیمات دولت بیشتر شود و راه این منطقی شدن هم این است که دولت با بخش خصوصی در ارتباط دائم باشد.
*ما در کشور امکانات زیادی داریم که می توانند برای سرمایه گذار بازارهای سود آوری را تولید کند. کشوری که پرنشاط است، جمعیت جوان دارد. در حوزه ورزش بینید چقدر می توانیم کالای ورزشی تولید کنیم، در حوزه سلامت چقدر می توانیم کالا وارد کنیم، در آموزش و پرورش چقدر ابزارهای آموزشی و ... لازم داریم. در هر حوزه ای ما قدم بگذاریم موفق خواهیم بود. در نفت شاید صدها هزار قلم وکالا داریم که از خارج وارد می شود ولی می توان برای هر کدام از این اقلام بازار تضمین شده‌ای برای سرمایه گذار ایجاد کنیم. به این شرط که یک مدیر اقتصادی بخش خصوصی را رقیب خودش نبینید و آن را به چشم دشمن نبینید و فکر نکند یک کارآفرین به او ظلم کرده است. باید چشم ها را بشوییم و به نوع دیگری به بخش خصوصی نگاه کنیم.
*وقتی بیکاری و فقر است، فساد اخلاقی و دزدی و هزار آسیب اجتماعی بوجود می آید. یعنی کسی که کارآفرینی می کند واقعا کار معنوی و عبادت می کند باید اینگونه به کار نگاه کرد. بله باید تسهیلات ویژه برای این بخش قائل شد یعنی باید این کار را به دست کارشناسان بسپاریم تا با توجه به شرایط و امکانات کشور و با شناخت موانع تسهیلات لازم را ارائه دهند. همه تسهیلات هم تنها پول دادند نیست، باید در نظام بانکی هم تحولی صورت گیرد.
* الان بانک‌ها به جای کار پولی، کار اقتصادی می کنند و به تاجر و بساز و بفروش تبدیل شده‌اند. از بانکداری اسلامی به معنای صحیح کلمه بسیار دور هستیم. بانک‌ها نباید بنگاه اقتصادی شوند. اینکه بانک ها پول شما را بگیرند و به شما 20 درصد سود بدهند و بعد به جای اینکه به صنعت تسهیلات بدهد و تورم را کم کنند، مانند یک تاجری که از گرانی استفاده می کند با پول‌های مردم برج می سازند و در آن برج سازی 60 درصد در سال سود ببرد و بیست درصدش را به مردم می دهند و چهل درصد خودشان سود کند، اینهاست که اقتصاد کشور را فلج کرده است.
*هر کس رئیس جمهور می شود باید اولا این وضعیت بانکی کشور را سامان دهد. آقای احمدی نژاد هم به آقای داودی ابلاغ کرد که شما مامورید در 6 ماه طرح خود برای اصلاح نظام بانکی را به دولت عرضه کنید. البته این طرح اعلام نشد و ما نمی دانیم چه مشکلی وجود داشت.
*یک مطلب دیگر هم دیوانسالاری دیوانه کننده است که در ادارات وجود دارد. افرادی در ادارات نشسته اند و کار مردم را راه نمی اندازند. باید کاری کرد که سرمایه گذار بداند چه باید بکند و ما هم بدانیم چه باید بکنیم و دلسوازنه و صمیمانه بنشینیم و نخواهیم تخطی و تخلف کنیم.
/29220
نظر شما