طنز/ در دسته کلید شما هست صد کلید!

گذشت دوره هشتم، دهی نشد آباد
خدا کند نشود دورِ هرچه بادا باد!
نه اینکه هرچه خرابی خرابتر شد و رفت
و هم چنین، نه که هر خیر شد شر از بنیاد!
زدند از پی ارشاد پرسه​ها در شهر
شدند جمله خلایق ز گشت​ها ارشاد

نشد به مشعل فرهنگ هیچ آبی گرم
گرفت روز و شب خلق را تب اعداد
برای لقمه نانی به لطف دولت مهر
گذشت روز و شبم درکمیته امداد
نداشت زخم وطن جز پماد دین، مرهم
به شرط آن که نمالند از این پماد، زیاد
سئوال کردم اگر دین؟ که پیش از این هم بود!
مرا مجاب نکرد اجتماع این اضداد

برای بنده که پایان کار روشن بود
از ابتدای همان سکّه​ای که کج افتاد!
به حکم عقل و خرد کف نمی​کند هرگز
مگر دوباره شود سین هر چه صابون صاد
مرا ز مردمِ در خُلق؛ تَنگ، شد معلوم
حدیث کهنه سرنا زدن ز سمت گشاد
چنان اسیر عنایات دولت نهم اَم
که کرده عشق وی از هشت دولتم آزاد

برای گیر ندادن به این و آن، آدم
چه خوب می​شد اگر بود کور مادرزاد
علی الخصوص در این روزها که خاک وطن
رها شده​ست ز هرچه خلاف شرع و فساد

***
***

گر ده کلید اضافه شود بر نود کلید
در دسته کلید شما هست صد کلید
یا ده کلید اگر ز همین حلقه کم شود
حالا درون حلقه چه داری؟ نود کلید
وقتی نود کلید تو صد می​شود، که باز
بر آن نود، اضافه کنی ده عدد کلید

تا حال دیده​اید؟ نه! حتی شنیده​اید
بر سینه دری بزند دست رد کلید!؟
در را اگر به خیر و خوشی وا نمی​کند
افتاده است در وسط قفل، بد کلید
درها فقط به هفت روش باز می​شوند
هُل، ضربه، زنگ، مشت، شکستن، لگد، کلید
قفلی به روی قفل دگر می​زند، همین
وقتی که هیچ کار نباشد بلد کلید
کرد آنچه قفل بسته در این شهر بود، هرز
افتاد تا به دست یکی بی​خرد، کلید
هرگز شبیه آدمیان نیست عادتش
بر هیچ قفل​ساز نورزد حسد، کلید

با اینکه واضح است که با قفلسازها
کی می‌کند برابری از حیث قد، کلید!
وقتی ردیف شعر کلید است، ناگزیر
باید کنار قافیه بگذارم عَد... کلید!
شُل شد اگرچه کار غنا بعد از آن ولی
«سُل» شد به دست مبتکر باربد، کلید
تنها «حسین جعفریان» بود در جهان
با عشق زد به واقعه‌ای مستند کلید
در مصرع نخست، «محمّد» نیامده​ست
وزنش برای آن که غلط می‌شود، کلید...

6060