به گزارش خبرآنلاین، کتاب «جای امن گلوله ها» به خاطرات عبدالرضا آلبوغبیش از مدافعان خرمشهر در روزهای آغازین جنگ و همچنین خاطرات او از حضور در 8 سال دفاع مقدس اختصاص دارد. عنوان «جای امن گلوله ها» اشاره است به عبدالرضا که 13 گلوله به تنش اصابت کرده و هنوز 5 گلوله در بدن او باقی است و نمی شود اینها را بیرون بیاورند.
به گفته مرتضی سرهنگی این کتاب ضمن این که شخص محور است، حادثه محور هم هست. موضوع مهم حوادثی است که در خیابان 24 متری خرمشهر رخ داد و در کتاب به خوبی به جزئیات روزهای سقوط خرمشهر و حوادثی که در این خیابان رخ داده اشاره شده است. در کتاب یک حاشیه هم وجود دارد که به اندازه متن مهم است و آن روبرو شدن راوی با شهید علی سورانی معروف به دریاقلی است. بعضی تحلیل ها حاکی از آن است که اگر دریاقلی نبود و بعثی ها آبادان را اشغال می کردند، تا شیراز پیشروی می کردند.
نویسنده درباره نام کتاب نیز گفته است: «با توجه به اینکه هنوز 5 گلوله در بدن عبدالرضا باقی است و نمی شود اینها را بیرون بیاورند؛ این تصور را برای مخاطب به وجود آوردم که گلوله ها در جای امنی هستند که کسی دستش به آنها نمی رسد.» او درباره شیوه روایت کتاب نیز اینگونه توضیح داده است: «جای امن گلوله ها» روایت داستانی- روایی دارد و به شکل جریان سیال ذهن شروع شده است.یعنی به این حالت نیست که مثل کتاب خاطرات دیگر به ترتیب سیر تاریخی را روایت کند. کتاب درست از لحظه 24 مهر شروع می شود یعنی لحظه ای که شیخ شریف و عبدالرضا سوار ماشین هستند و 5 دقیقه بعد ماشین شان منفجر می شود و این دو، گیر عراقی ها می افتند ولی برای اینکه گذشته عبدالرضا برای خواننده ترسیم شود این ذهنیت را به کار بردم که بعد از آن حادثه گلوله خوردن عبدالرضا او حدود 7،8 ساعت در جدال بین مرگ و زندگی به سر می برد در آن لحظه گذشته اش را به خاطر می آورد که من عبدالرضا آلبوغبیش هستم که در فلان تاریخ متولد شدم و همین طور تمام خاطرات گذشته پر افت و خیز خود را تا لحظه ای که می خواهد به هوش بیاید تعریف می کند.»
ناشر درباره شخصیت اصلی کتاب ینگونه نوشته است که عبدالرضا آلبوغبیش در شمار مردان مردی است که در جریان مقاومت 34 روزه خرمشهر در آغازین روزهای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رشادت های زیادی از خود نشان داد. در 24 مهر 1359 در نبرد رویارو با بعثی ها سیزده گلوله به بدنش اصابت کرد؛ اما تقدیر آ ن بود که زنده بماند تا امروز گوشه ای از رشادت ها و شهادت های رزمندگان اسلام را بازگو کند و مقاومت جوانمردانه اندک نیروهای مردمی و بومی خطه خوزستان با ماشین جنگی رژیم بعث عراق را به روایت بنشیند و به عنوان تنها ناظر صحنه شهادت شیخ محمدحسن شریف قنوتی و شهیدان دیگر، واقعیت های جنگ را برای ما و نسل های بعد از ما بگوید.
از سیزده گلوله ای که به بدن او اصابت کرده هنوز پنج گلوله در سینه اش جا خوش کرده اند و خیال بیرون آمدن که ندارند هیچ، بلکه گاهی با تکان خوردن های بی موقع، خودی به آلبوغبیش نشان می دهند و غیر مستقیم به او می فهمانند که آنها را فراموش نکند! همین تهدیدها آلبوغبیش را چند روزی راهی بیمارستان می کند. این روند سال هاست ادامه دارد و آلبوغبیش تا امروز در جدال با تکه های سربی بدنش که تلاش دارند خود را به قلب و نخاع او برسانند و جسمش را بی حرکت و تسخیر کنند پیروز بوده است؛ همچنان که در صحنه نبرد تن به تن با نیروهای بعث عراق. دردآورترین لحظات زندگی این مرد تنومند عرب تبار خوزستانی زمانی است که آن چهار گلوله به یکباره به حرکت در می آیند و آلبوغبیش را نقش زمین می کنند و کیست که در آن لحظه ها به داد این شیرمرد برسد.
کتاب «جای امن گلوله‌ها» تولید دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری در 280 صفحه و تیراژ 2 هزار و 500 نسخه توسط انتشارات سوره مهر به چاپ چهارم رسیده است.
6060
نظر شما