رنگ خودم و بوى خودم را دارم
بر چشم خود ابروى خودم را دارم
هر کس نه مگر خودش ترازو دارد
من نیز ترازوى خودم را دارم
*
با دست و زبان و چشم و دل می‌آیم
با کندر و زعفران و هل می‌آیم
آمیخته‌اى ز بهمن و خردادم
با حال و هواى معتدل می‌آیم
*
نه خانه و کاشانه‌ام از اوقاف است
نه پیرهن و رداى من زرباف است
از هیچ کسى کدورتى با من نیست
زیرا که مواضعم -کمى! - شفاف است!
*
من فرق زگیل و خال را مى‌فهمم
توفیر گچ و زغال را می‌فهمم
بین چپ و راست یا همان اوسط‌ها!
من معنى اعتدال را می‌فهمم
*
کارى که ندارم به شما، در نروید
از پهلوى بنده آن طرف تر نروید
من کار به افراط شما داشته‌ام؟!
این قدر به «اعتدالِ من» ور نروید!
*
مرغى که به ران و بال تقسیم شده
چون قرن به ماه و سال تقسیم شده!
هرگز دو مثال فوق مصداقش نیست
چیزى که به اعتدال تقسیم شده!
6060
نظر شما