رویترز در گزارشی انتخاب احتمالی محمد جواد ظریف برای تصدی پست وزارت امور خارجه را نشان دهنده حسن نیت دولت روحانی در قبال واشنگتن دانست.
خبرگزاری رویترز در گزارشی درباره اخبار مربوط به حضور محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه در کابینه حسن روحانی نوشت: اگر حسن روحانی، رییس‌جمهور منتخب ایران بخواهد اراده‌اش برای احیای روابط با آمریکا را نشان دهد و به معامله بزرگ با آمریکا دست بزند، به زحمت می‌تواند کاری بهتر از انتخاب محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه در کابینه‌اش انجام دهد.
رویترز به نقل از دیپلمات‌ها افزود که ظریف که انگلیسی را روان صحبت می‌کند و دکترای خود را از دانشگاه «دنور» اخذ کرده، در چندین مذاکرات محرمانه به منظور تلاش برای غلبه بر 35 سال بیگانگی واشنگتن و تهران نقشی محوری را ایفا کرده است.
رویترز افزود: این گفت‌وگوها به علت بی‌اعتمادی عمیقی که در زمینه طیفی از اختلافات، از برنامه هسته‌یی ایران و حمایت از شبه نظامیان ضد اسراییلی (صهیونیستی) گرفته تا تحریم‌های آمریکا و امیدهای مهندسی «تغییر رژیم» در تهران، وجود داشت با شکست مواجه شد.
به گزارش ایسنا، مقامات ایران هرگونه مذاکره مستقیم با آمریکا را در سال‌های گذشته تکذیب کرده‌اند و تنها مذاکرات دو طرف درباره عراق و افغانستان برگزار شده است.
این گزارش حاکی است: اما انتخاب ظریف نشان می‌دهد که این رییس‌جمهور جدید میانه‌رو علاقمند است تلاش دیگری برای شکستن این بن‌بست انجام دهد.
یک دیپلمات ارشد غربی که بارها با ظریف برخورد داشته است گفت: او همواره به روشی هوشمندانه، آشکار و صریح تلاش می‌کرد برای بهبود روابط هر اقدام ممکنی را انجام دهد.
این دیپلمات افزود: او آدم خوبی است، کسی است که غرب را به خوبی می‌شناسد و انگلیسی را کامل صحبت می‌کند. کسی است که آمریکا را خیلی خوب می‌شناسد و با وجود همه ناکامی‌های گذشته، هم‌چنان کسی است که در آمریکا او را می‌شناسند.
رویترز در ادامه اشاره کرد که با این وجود این احتیاط معمول درباره ایران وجود دارد که رهبر معظم ایران در زمینه سیاست خارجی و امنیتی و کنترل برنامه هسته‌یی حرف آخر را می‌زند و در سلسله مراتب سیاست خارجی، وزیر امور خارجه بعد از رهبر، دبیر شورای عالی امنیت ملی که در عین حال مذاکره کننده ارشد هسته‌یی نیز هست و رییس‌جمهور، تقریبا در رده چهارم قرار دارد. با این حال با این فرض که پارلمان با اکثریت نمایندگان محافظه‌کار به ظریف رای اعتماد بدهد، انتصاب او اقدامی جدی در راستای نیت مثبت در قبال آمریکا خواهد بود.
رویترز در ادامه اشاره کرد که دوکشور از سال 1980 تاکنون هیچ‌گونه روابط رسمی با یکدیگر نداشته‌اند.
در ادامه این گزارش به تماس‌های ظریف با جو بایدن، معاون رییس‌جمهور آمریکا، چاک هاگل، وزیر دفاع و برخی مقامات نامی امنیت ملی آمریکا از هر دو جناح اشاره شده است.
رویترز افزود که این دیپلمات ایرانی پس از به قدرت رسیدن محمود احمدی‌نژاد در انتخابات 2005، از عضویت در تیم مذاکره کننده هسته‌یی ایران کناره‌گیری کرد و در سال 2007 پس از پنج سال تصدی نمایندگی دایم ایران در سازمان ملل به ایران بازگشت.
بنا بر این گزارش، ظریف از آن زمان تاکنون در شرایط بلاتکلیفی قرار گرفت، از سال 2007 تا 2010 راسما مشاور ارشد وزیر امور خارجه بود و سپس از سال 2011 به عنوان مدیر بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت کرد.
دیپلمات‌های غربی گفتند که ظریف در آخرین تلاش‌ها برای مذاکره درباره چانه‌زنی بزرگ میان تهران و واشنگتن که بعد از حوادث 11 سپتامبر 2001 آغاز شد، مذاکره کننده‌ای محوری بود.
بنا بر این گزارش، روزنامه‌های آمریکایی در سال 2007 متن اولیه پیش‌نویس یک توافق‌نامه را منتشر کردند که مجموعه‌ای از گفت‌وگوهای محرمانه در پاریس، ژنو و نیویورک بود. این گفت‌وگوها درباره همه مسایل مهم و قابل توجه در خصوص روابط دو کشور بود. هرچند این پیش‌نویس ماهیتا یک توافق نبود اما به انتظارات دو طرف درباره مسایلی نظیر تضمین‌هایی درباره این که برنامه هسته‌یی ایران هیچ‌گونه ظرفیت نظامی نداشته باشد و تضمین‌هایی درباره این که آمریکا علیه فعالیت‌های گروه مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین) اقدام خواهد کرد، اشاره می‌کرد.
این گزارش به نقل از فردی که وی را یک دیپلمات غربی دخیل در این مذاکرات پشت پرده معرفی کرد با ذکر این که «این متن‌ها موثق هستند» مدعی شد که مقامات ایران برای ادامه این مذاکرات چراغ سبز نشان داده بودند.
جیاندومنیکو پیکو، فرستاده پیشین سازمان ملل در خاطرات خود می‌گوید که سال‌ها قبل ظریف به عنوان یک دیپلمات جزء در مذاکرات مربوط به تلاش برای آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان که به‌دست گروهی از افراد مسلح به اسارت گرفته شده بودند، شرکت داشت. هر چند آمریکا در آن زمان اقدام متقابل همراه با حسن نیت انجام نداد اما ظریف هم‌چنان به تلاش‌های خود برای بهبود مناسبات دو کشور متعهد ماند.
تریتا پارسی، رییس شورای ملی ایران و آمریکا در واشنگتن که یک تشکل طرفدار گفت‌وگو است گفت: ظریف در چند مذاکرات آمریکا - ایران از جمله گفت‌وگوهای مربوط به افغانستان پس از حمله تحت رهبری آمریکا به افغانستان در سال 2001 و هم‌چنین پیشنهاد ایران در سال 2003 برای انجام « چانه‌زنی بزرگ» با آمریکا شرکت داشته است.
بنا بر این گزارش، پارسی درباره آن پیشنهاد به عنوان آغازی جدید و فراگیر که البته بعدها دولت جرج بوش، رییس‌جمهور وقت امریکا آن را رد کرد گفت: براساس مصاحبه‌هایی که من با ظریف انجام دادم، وی در تهیه پیش‌نویس این معامله دخیل بود.
جیمز دابینز، دیپلمات کهنه‌کار آمریکایی و نماینده آمریکا در کنفرانس بن 2001 که به تشکیل دولت جدید افغانستان پس از سرنگونی طالبان منجر شد، معتقد است که ظریف در این دیپلماسی نقشی محوری و مثبت داشت و فردی شوخ طبع است.
دابینز که اکنون فرستاده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا در افغانستان و پاکستان است، در جلسه استماع کنگره در سال 2007 یادآوری کرد که چگونه ظریف که در آن زمان معاون وزیر امور خارجه بود، ائتلاف ضدطالبان شمال افغانستان را متقاعد کرد از خواسته خود برای داشتن سهم زیادی از وزارتخانه‌های افغانستان صرف نظر کند.
دابینز گفت: نماینده ائتلاف شمال هم‌چنان سرسخت بود اما سرانجام ظریف وی را کناری کشید و چند دقیقه با او درگوشی صحبت کرد، سپس نماینده ائتلاف شمال به میز مذاکره بازگشت و گفت «بسیار خوب، موافقم. جناح‌های دیگر می‌توانند دو وزارتخانه بیش‌تر در اختیار داشته باشند.»
ظریف به پیشرفتی نهایی دست یافت که بدون آن ممکن بود دولت (حامد) کرزای هرگز شکل نگیرد.
2727
نظر شما