به گزارش خبرآنلاین، «اُتولنامه» یا «فرهنگ ماشیننوشتهها» عنوان کتابی است که نوشتهها، شعرها و سرودههای عامیانهای را که پشت و پیش اتومبیلها نوشته میشوند، دربر میگیرد و برای هر یک توضیح و تفسیر و گاه تصویری ارائه میدهد.
در معرفی «اُتولنامه» عنوان شده است: «این کتاب به تاریخ ورود و رواج اتومبیل در ایران میپردازد و با واکاوی بخشی از فرهنگ فولکلور این مرز و بوم، مجموعهای جامع و طنزگونه از گوشههای پیدا و پهنان این فرهنگ ارائه میکند.
مخاطب این کتاب در یک سیر تاریخی و موضوعی با دلنوشتههای پدیدآورندگان این فرهنگ یعنی همان شوفرهای دیروزی و رانندگان امروزی همراه میشود و از پیامهای نهفته در دل این نوشتهها، گاهی اشک به چشم میآورد و گاهی لبخند بر لب.
پدیدآورنده کتاب در مدت هشت سال، تکبیتها، عبارتها و واژههایی را که بر خودروها نوشته شده، جمعآوریکرده و با قاعدهای نظاممند کنار هم چیده است.
در بخش نخست کتاب، اطلاعات خواندنی از اولینهای اتومبیل در ایران مثل نخستین اتومبیل، نخستین اتوبوس، نخستین کامیون، نخستین تاکسی، نخستین شوفر مرد و نخستین شوفر زن، نخستین تصادف، نخستین ماشینهای آتشنشانی و پستی همراه با عکسهای تاریخی آمده است که در گذری کوتاه خواننده را با تاریخ ورود و رواج اتومبیل در ایران آشنا میکند.
«آغازنامه، نیایشنامه، عشقنامه، طنزنامه، شورنامه، پندنامه، گلهنامه و فرنگینامه» بخشهای هشتگانه کتاب را تشکیل میدهند که هر کدام تعدادی از بیتها، عبارتها و واژههای مورد استفاده در فرهنگ ماشیننوشتهها را دربر میگیرند.»
نویسنده کتاب پیش تر و در آستانه چاپ سوم کتاب، در گفتگویی اعلام کرده بود: در ویرایش جدید سعی کردهام بخش تاریخچه خودور را کاملتر کنم و همچنین به بخش ماشیننوشتهها نیز 50 صفحه اضافه شده که شامل تعداد دیگری از ماشیننوشتههاست که در فاصله چاپ تا ویرایش جدید گردآوری کردهام. از جمله مباحثی که در نسخه جدید با آن رو به رو میشویم، معرفی تنها راننده ملبس به لباس روحانی، رانندگان شاعر و رانندگان زن است که تعداد آنها به 20 نفر میرسد.
6060
نظر شما