پیشنهاد رئیس‌جمهور به اجلاس جهانی تغییرات آب و هوا

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور کشورمان عصر امروز پنج‌شنبه در اجلاس تغییرات آب و هوا در دانمارک اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران ضمن حمایت از پروتکل کیوتو و تقویت آن آمادگی خود را برای ادامه همکاری‌ها بخصوص در زمینه استفاده مطلوب از منابع انرژی، بومی‌سازی فناوری‌های زیست‌محیطی، متناسب با حمایت مالی و تکنولوژی توسعه پاک به طور فراگیر و یا به صورت دوجانبه اعلام می‌نماید.
رییس جمهوری اسلامی ایران در این نشست هفت پیشنهاد و راهکار برای کاهش و کنترل آلودگی و جلوگیری از تخریب محیط‌زیست در جهان ارائه کرد و از جمله پیشنهاد کرد که سال 2011 به عنوان «سال اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلودگی در جهان " اعلام و برای توسعه فرهنگ قناعت انسانی برنامه ریزی گردد.
احمدی‌نژاد همچنین از تلاش‌های دوستداران طبیعت و حیات انسانی و گروههای مردمی که با سخنرانی‌ها، تجمعات و روشنگریهای خود موجب تحریک حساسیت مثبت نسبت به ضرورت صیانت از محیط زیست شده‌اند، قدردانی کرد.
متن کامل سخنرانی رییس جمهوری اسلامی ایران به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و الصلوة و السلام علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه والمستشهدین بین یدیه

جناب رئیس
رؤسای محترم کشورها و دولت‌ها
خانم‌ها، آقایان
خداوند بزرگ را از اعطای فرصت حضور در این نشست سپاسگزارم. از دولت و ملت دانمارک به خاطر میزبانی خوب و از دبیرخانه برای تلاش‌های مستمر آنان تشکر می‌کنم و امیدوارم تلاش‌‌ها به نتیجه مناسب برسد.
دوستان و همکاران
آب و هوا متعلق به همه ملتها و از نعمت‌های بزرگ خداوند است که چرخش متعادل آن موجب دوام حیات بالنده بشری است و بهم خوردن تعادل آن، در زندگی کل جامعه بشری تاثیرات شدید منفی برجای می‌گذارد.
متاسفانه این نعمت در یک مسابقه کاملاً مخرب در معرض آسیب جدی قرار گرفته است.

لطفاً به این گزاره‌ها توجه کنید:
- غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو، طی دهه‌های اخیر 35% و دمای زمین حدود1 درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
- تعادل آب و هوا در بیشتر مناطق جهان مختل شده است.
- طوفان‌های بزرگ، سیل‌ها و خشکسالی‌های گسترده و بحران غذا در راه و سطح بیابانها رو به گسترش است.
تغییر اکو سیستم‌ها موجب اخلال جدی در چرخه‌های حیات جانوران و حیوانات در خشکی و دریا شده است.
- سالانه میلیونها نفر بر اثر آسیب‌های ناشی از هوای آلوده، جان خود را از دست
می‌دهند و بیماریهای پوستی و تنفسی رو به افزایش است.
- اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای با همین سرعت افزایش یابد به زودی سطح این گازها به دو برابر پیش از دوران صنعتی شدن می‌رسد، یعنی به جای کاهش 50 درصدی،
50 درصد افزایش می‌یابد و حیات طبیعی را با چالش جدی مواجه می‌نماید.

عالیجنابان
با شنیدن این مطالب، هم اینک گزاره‌‌های مشابه و مرتبطِ متعددی در ذهن شما تداعی شده است، اما سئوال این است که علت چیست ؟
پاسخ اولیه این است که علت، افزایش مصرف سوخت فسیلی و دخالت گسترده و مخرب در طبیعت است.
اما سئوال اصلی و جدی تر آن است که عامل تشدید تمایل به مصرف سوخت فسیلی و دخالت در طبیعت کدام است.
می‌خواهم پاسخ این سئوال را در دو سطح تحلیل نمایم.
سطح الف: مبنایی و کلان
آیا پدیده تغییر آب و هوا تنها یک مشکل زیست محیطی است یا قبل از آن یک موضوع فرهنگی، رفتاری و اقتصادی می‌باشد.
با نگاهی به تحولات فکری و اجتماعی در حداقل دو قرن گذشته شاهد حاکمیت مادی‌گرایی بر اندیشه و رفتار و مناسبات حاکم بر بخش‌های وسیعی از جهان هستیم.
حیات نظام سرمایه داری، وابسته به توسعه شدید مصرف کالا و دخالتهای گسترده در طبیعت است.
یک مسابقه بی امان در دامن زدن به مصرف برای افزایش درآمد کلان سرمایه داران در
جریان است.
برنامه‌ریزی توسعه، مبتنی بر گسترش مصرف گرایی، طراحی و تبلیغ و در بخش‌هایی از جهان، مصرف گرایی به یک ارزش اجتماعی بدل شده است. تولید برای مصرف بیشتر و مصرف برای تولید بیشتر یک چرخه و فرایند پایان ناپذیر تخریبی است.
دیدید که با خلق حدود سی هزار میلیارد دلار دارائیهای کاغذی و غیرواقعی و دامن زدن به مصرف چه مشکلاتی را در بحران اقتصادی اخیر پدید آوردند.
بر اساس جهان بینی مادی، لذت و سود فردیِ حداکثری یک هدف استراتژیک و تغییر ناپذیر است.
توسعه مصرف، حذف رقبا و تسخیر بازارهای جهانی، انحصار در تولید فنآوریهای نوین و جلوگیری از خودکفایی ملتها از مظاهر همین تفکرند.
این اندیشه به این مقدار بسنده نمی‌کند بلکه دامن زدن به مسابقات تسلیحاتی و جنگ، تشدید مصرف سلاح و افزایش تقاضا برای خرید آن را نیز مباح می‌داند.
جز این است که همه اینها، محصول جهان بینی نظام سرمایه داری و اقتصاد لیبرالیستی و نیازمند مصرف هرچه بیشتر سوخت ارزان و تخریب طبیعت است.
ب: سطح سیاسی
دسترسی و شیوه استفاده از منابع انرژی دنیا یکی از عوامل مهم جنگ‌ها و کشمکش‌های بین‌المللی بوده و انرژی همواره یک موضوع امنیتی و سیاسی بوده است.
انرژی و نفت به مدت یک قرن مولفه اساسی و راهبردی سیاستهای امنیتی و خارجی دولت امریکا را شکل داده، همانگونه که برای امپراطوری‌‌های قبل از آن همین نقش را ایفا کرده، است. در این مدت مناطق نفت خیز جهان همواره آماج جنگها و لشگرکشی‌ها به منظور سلطه بر منابع انرژی بوده‌اند.

لطفاً توجه کنید؛
امریکا با کمتر از 5% جمعیت جهان، 25% از نفت و انرژی و بیش از 18% از چوب و حدود 14% آب دنیا را مصرف می‌کند و حدود 40% خودروهای جهان در آن کشور در حرکتند. این دولت معادل اکثریت کشورهای جهان بودجه نظامی و در تمام نقاط درگیری و جنگ، حضور فعال دارد.
کشورهای مشهور به پیشرفته صنعتی با حدود 20% از جمعیت جهان 85% انرژی را مصرف و به تبع آن بیشترین آلودگی را منتشر می‌نمایند.
معلوم نیست اگر دیگران نیز از رفتار این کشورها تبعیت نمایند چه اتفاقی رخ خواهد داد.
دولتمردان امریکایی و دوستانشان با تاکید بر توسعه تولید سوخت فسیلی، با روشهای زورمدارانه از گسترش فنآوریهای جدید در استفاده از منابع انرژی‌های تجدید شونده و پاک
ممانعت می‌نمایند. همزمان با امتناع از پذیرش تعهدات بین‌المللی و با وعده‌های بدون پشتوانه مانع از تحقق یک عزم جهانی برای کنترل نشر آلودگی‌ها می‌شوند.
معلوم است که وضعیت موجود آب و هوا ناشی از اندیشه، رفتار خودخواهانه و خودبرتر بینی تعدادی از دولتها و زیاده طلبانی است که به دنبال منافع حداکثری و تسلط بر ثروتهای جهان، بدون توجه به پیامدهای آن، هستند.
ادامه وضع موجود ناممکن است و به انهدام حیات بشری منجر خواهد شد.
دوستان و همکاران
اینک سئوال این است که راه حل چیست ؟
بر اساس آنچه ذکر شد معلوم است که راه حل اصلی و کلیدی بازگشت به ارزش‌های انسانی و الهی است.
خداوند انسان را عزیز داشت و اکرام فرمود. برای او خیر، نیکی، رشد و کمال را پسندید. حقوقی برای او قرارداد و او را به یکتاپرستی و توجه به حق و عدالت دعوت فرمود و رضایت نداد که تبعیض و بی‌عدالتی حاکم شود.
خداوند از انسانها خواسته است به حقوق یکدیگر احترام بگذارند، به یکدیگر عشق و محبت بورزند، در پیشرفت و تعالی یار و یاور هم باشند، شادی و غم و داشته‌های خود را با هم تقسیم و در راه سعادت و رفاه دیگران فداکاری کنند. عدالت و انصاف را پایه رفتار خود با انسانها و طبیعت قرار دهند و از زیاده‌خواهی و برتر‌جویی خودداری کنند.
خواسته است که شکر نعمت‌های الهی از جمله مراتع، جنگل‌ها، آب‌ها و هوا را با استفاده صحیح از آنها به جا آورند و با اَعمال خود زمینه فساد و تباهیِ خشکی‌ها و دریا‌ها را فراهم نکنند.
اگر چنین جهان‌بینی و معرفتی که توسط پیامبران الهی به بشریت عرضه شده است مبنای زندگی قرار گیرد بدون تردید تخریب محیط زیست مهار خواهد شد و زمین فرصت می‌یابد تا خود را بازسازی و شرایط مناسبتری را برای ادامه حیات فراهم نماید.
بر همین اساس پیشنهاد می‌نماید:
1- کارگروهی متشکل از اندیشمندان دلسوز بشریت از کشورهای داوطلب، در بازه زمانی معین و از منظر جهان‌بینی الهی و انسانی که اکثریت مردم جهان به آن معتقدند، معیارهای سعادت بشر و جامعه بشری را استخراج و در اختیار همگان قرار دهند.
- می‌توان با اصلاح معیارها، مصرف را متعادل نمود و برخورداری عمومی در سطح جهان را به صورت عادلانه توزیع کرد.
- می‌توان جامعه سعادتمندی را برپا کرد که در عین برخورداری مناسب و عادلانه، زندگی در فضایی صمیمی جریان داشته باشد و مسابقه برتری جویی به مسابقه مهرورزی تبدیل و مصرف در حد ضرورت کنترل گردد.
2- نظام اقتصادی نوین مبتنی بر موارد پیش گفته و بر پایه عدالت و کرامت انسانها تعریف و سازماندهی گردد. الگوی تولید متکی بر نیاز واقعی و نه برای توسعه مصرف تدوین و ارائه گردد.
3- کشورهای صنعتی مشهور به پیشرفته، تعهدات بین المللی را بپذیرند و همزمان سازوکار روشن و کارسازی برای مهار دولتها و بخشهای اقتصادی متمرد، از جمله الزام به پرداخت جریمه به کشورهای خسارت دیده، پیش‌بینی و اعمال شود.
4- نقل است که بیش از 250 میلیارد دلار در لشگرکشی به افغانستان و حدود 1000 میلیارد دلار در جنگ عراق هزینه شده است.
آیا با هزینه 50 میلیارد دلار در زیرساخت‌‌ها و توسعه اقتصادی، افغانستان به یک کشور آباد تبدیل نمی‌گردید و با هزینه 200 میلیارد دلار در توسعه فن‌آوریهای جدید و استفاده مناسب از انرژی فسیلی، سطح آلاینده‌ها به قبل از دوره صنعتی برنمی‌گشت. در حالی که انتشار گازهای گلخانه‌ای، هزاران برابر بیش از تروریست‌ها که منفورترین موجوداتند، موجب کشتار بی‌سروصدای انسانها می‌شود، آیا همه اهداف کنوانسیون با مصرف کمتر از نیمی از بودجه نظامی دولت امریکا محقق نمی‌شود. آیا بهتر نیست بخشی از اعتبارات نظامی کشورهای اصلی پیوست یک به ارتقاء رفاه مردم و کاهش آلودگیها اختصاص یابد.
5- با ترک نگاه سودمدار و انحصار طلب، فنآوریهای نوین برای متنوع کردن منابع انرژی و همچنین استفاده از منابع پاک و تجدید پذیر مانند باد، خورشید، امواج دریا، حرارت زمین و انرژی هسته‌ای به صورت ارزان در دسترس همه کشورها قرار گیرد تا مجبور به استفاده کم بهره و در عین حال گسترده از منابع فسیلی نشوند.
6- جهت اجرای هرچه بهتر تامین بودجه و اهداف بلند مدت کنوانسیون، کشورها متناسب با ایجاد آلودگی در گذشته، در صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست متعهد شوند و منابع صندوق، با سازوکار عادلانه و خارج از سلطه آلوده کنندگان اصلی، توزیع گردد.
آیا بهتر نیست با خلع سلاح عمومی هزینه تولید و نگهداری سلاحهای هسته ای صرف توسعه فنآوریهای نوین و رفاه و رفع فقر شود.
7- پیشنهاد می‌شود سال 2011 "سال اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلودگی در جهان " اعلام و برای توسعه فرهنگ قناعت انسانی برنامه ریزی گردد.
عالیجنابان، خانمها و آقایان
جمهوری اسلامی ایران در اصل پنجاهم قانون اساسی خود وظیفه حفاظت از محیط زیست را برگرفته از آموزه‌های قرآنی و ارزش‌های الهی دانسته و آن را یک وظیفه همگانی اعلام کرده است و در این راستا دولت به برنامه ریزیهای زیر توجه داشته است:
1- کاهش در مصرف انرژی از طریق ارتقاء استانداردها در صنایع و تولیدات، مدیریت مصرف و حذف یارانه‌های انرژی در یک برنامه معین و زمانبندی شده.
2- گاز سوز کردن وسیع خودروها، صنایع و نیروگاهها
3- ایجاد دسترسی به گاز طبیعی برای بیش از 90% شهرها و بسیاری از روستاها
4- مطالعه گسترده برای استفاده از انرژیهای پاک از جمله بادی و خورشیدی و همچنین برنامه‌ریزی برای تولید سوخت هسته‌ای و 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای
جمهوری اسلامی ایران ضمن حمایت از پروتکل کیوتو و تقویت آن آمادگی خود را برای ادامه همکاری‌ها به خصوص در زمینه استفاده مطلوب از منابع انرژی، بومی سازی فنآوریهای زیست محیطی، متناسب با حمایت مالی و تکنولوژیکی مکانیزم توسعه پاک با تور فراگیری و یا بصورت دوجانبه اعلام می‌نماید و آماده است نتایج تحقیقات و تجربیات خود در استفاده از انرژیهای پاک را در اختیار سایر کشورها قرار دهد. در این راستا پیشنهاد تشکیل بانک یا مرکز تکنولوژی برای انتقال به کشورهای گروه 77 و چین تحت نظر دبیرخانه کنوانسیون را تسلیم می‌دارد.
امیدوارم با مسئولیت پذیری دولتهایی که مسبب وضع امروز هستند و با همکاری همگان، این نشست تاریخی و مهم بتواند به توافقات و سازنده نائل آید و پاسخ مناسبی به مطالبات گسترده ملل و جوامع ارائه نماید.
با تقدیر از همه دوستداران طبیعت و حیات انسانی و گروههای مردمی که با سخنرانی‌ها و تجمعات و روشنگریهای خود موجب تحریک حساسیت مثبت نسبت به ضرورت صیانت از محیط زیست شده‌اند، از خداوند بزرگ، توفیق همگان در خدمت به بشریت، احیای ارزش‌های الهی و انسانی، استقرار عدالت و پاکی و حفظ محیط زیست جهانی که تحت رهبری صالحان و انسان کامل امکان پذیر خواهد شد را مسئلت دارم.