جاده‌سازی را فراموش کنید؛ آینده از آنِ پهپادها است!

در سراسر دنیا، احداث زیرساخت‌های جاده‌ای مطمئن در نواحی روستایی کابوسی دهشتناک به شمار می‌رود. اما شاید وقت آن فرا رسیده که از شبکه پهپادها برای حمل و نقل استفاده کنیم.

محمود حاج‌زمان: در سراسر دنیا، احداث زیرساخت‌های جاده‌ای مطمئن در نواحی روستایی کابوسی دهشتناک به شمار می‌رود. اما شاید وقت آن فرا رسیده است که دیدگاه خود را از ریشه تغییر دهیم: به جای ساخت جاده، شبکه‌ای از پهپادها هم می‌توانند کار ما را راه بیندازند. حداقل این ایده‌ای است که آندراس راپتوپولوس به آن اعتقاد دارد. در همین زمینه، نیوساینتیست مصاحبه‌ای با وی انجام داده که ترجمه آن را با هم می‌خوانیم.

آیا فکر می‌کنی که پهپادها می‌توانند تدارکات حیاتی را به بیش از یک میلیارد نفری برسانند که به جاده‌هایی قابل اطمینان دسترسی ندارند؟
کاملا درست است. مفهوم کلیدی شبکه‌ای از پهپادهای کوچک است. هر کدام از این ابزارهای کوچک به تنهایی فقط قادرند تا بخش کوچکی از شبکه حمل و نقل را پوشش دهند؛ اما در کنار یکدیگر، می‌توانند گستره وسیعی داشته باشند.

اما چرا نباید جاده ساخت؟
ساخت سامانه‌های جاده‌ای کشورهای غربی در کشورهای آفریقایی تقریبا کاری غیرممکن است؛ چرا که صحبت از سرمایه‌گذاری زیرساختی عظیم و مداخلات فراوان بوم‌شناختی است. قطعا اگر بخواهید رویکردی منطقی برای ترابری و لجستیک در آفریقا داشته باشید، چنین گزینه‌ای را انتخاب نخواهید کرد. در عوض، احتمالا از شیوه‌های متفاوت حمل و نقل استفاده خواهید کرد. یکی از این رویکردها می‌تواند روش هوایی مانند شبکه پهپادهای پیشنهادی ما باشد.

آیا شبکه پهپادها خیلی گران به نظر نمی‌رسد؟
خیر؛ جذاب‌ترین بخش استفاده از پهپادها هزینه فوق‌العاده پایین آنها است. امروزه شما می‌توانید با پرداخت 1000 دلار، پهپادی بخرید که قادر به انجام کارهای شگفت‌انگیزی است؛ و البته ما هنوز در مراحل ابتدایی این فناوری قرار داریم. در مقایسه با خودروهای بزرگ، مانند خودروهای ارتشی، هزینه پهپادها به مراتب پایین‌تر است.

پس هدف شما انتقال انبوه محصولات نیست، بلکه اقلام کوچک‌تر مانند تجهیزات پزشکی را مد نظر دارید؟
در ابتدای کار، این برنامه برای انتقال داروها و تجهیزات پزشکی خواهد بود؛ کالاهایی که در عین سبک‌وزنی، ارزش بالایی دارند. اما به مرور زمان و با بلوغ این فناوری، آینده روشنی برای جابه‌جایی محموله‌های سنگین‌تر وجود دارد.

سال گذشته شما تلاش‌هایی میدانی در هائیتی و جمهوری دومینیکن داشته‌اید. آن کار چطور پیش رفت؟
ما چند نمونه از آزمایش‌های اولیه خود را آنجا انجام دادیم، تا کارکرد آن را در محیط‌های گرم و مرطوب بسنجیم. همچنین می‌خواستیم احساس مردم را درباره این کار بدانیم، و گزینه‌های مختلف استفاده آنها از این فناوری را بررسی کنیم. خوشبختانه، بازخوردهای بسیار مثبتی را از مردم دریافت کردیم.

تلفن همراه زندگی بسیاری را در آفریقا تغییر داد. فکر می‌کنید با استفاده از پهپادها نیز اتفاق مشابهی رخ دهد؟


بله. اگرچه این ایده تا حدود افراطی است، اما ما عقیده داریم که نقش پهپادها در حمل و نقل همانند کارکرد تلفن همراه در ارتباطات است. پنجاه سال قبل، اگر به کسی می‌گفتید که روزی تلفن‌های همراه امکان دسترسی به دنیا را برای این اجتماعات به شدت فقیر فراهم می‌کند و باعث رشد اقتصادی آنها می‌شود، هیچ کس حرف شما را باور نمی‌کرد. به عقیده ما، چنین آینده‌ای نیز در انتظار حمل و نقل است.

53275

کد خبر 312461

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 16 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۸:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۶/۲۰
    8 10
    زرشک... اول در اروپا استفاده کنید اگر خیلی خوبه و برای محیط زیستتون مفیده.
  • بی نام IR ۱۳:۱۲ - ۱۳۹۲/۰۶/۲۹
    8 0
    جالب بود.
  • بی نام IR ۰۸:۰۱ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۹
    4 0
    حتی میشود این پرنده ها به جی پی اس مجهز کرد تا پرواز کند برود در مختصات لازم بنشیند. در کل روش خوبی برای جابجایی است. و نوع ایرانی اش حتما باید دارای چتر نجات و صندلی پرنده برای هر نفر باشد. زیرا دله دزدی زیاد است و احتمال اینکه قطعات ارزان و جعلی ببندند زیاد است. و ابتدا باید خود سازنده را به فرم تصادفی روی یکی از محصولاتش سوار کرد و هزار ساعت در هوا بدون چتر و صندلی پرنده نشاند و بچرخد تا تائید کیفی شود.
  • بی نام IR ۰۸:۰۵ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۹
    1 0
    خدا اجرتان دهد. چه نکات کاربردی خوبی مطرح میکنید. هزینه های ساخت جاده در داخل حداقل 3 برابر قیمت واقعی است. کلی از اعتبارات معادل دو سوم ان خورده میشود. بدون مناقصه اند و فساد زیاد است. بهترین کار اینه که جاده و پل و تونل نسازیم و اعتبارات انها را بدهید به یارانه ملت. این پرنده ها که هم سرعت بیشتر و هم زیرساختار جابجایی نیاز ندارند بهترین گزینه است. فقط نوع های ایرانی ان حتما باید صندلی پرتاب شونده و چتر نجات فردی و یک چتر نجات عظیم برای خود پرنده داشته باشند. اگر ندارند و نیست تولید نکنید.