راهکار صعود استقلال از زبان محصص: مالکیت توپ به جای دویدن/ قلعه نویی می تواند شبه تیکی تاکا بازی کند

فرهاد عشوندی: محصص که در سال های گذشته چندین دوره مربیگری پیشرفته را در کشور کره برگزار کرده است و مربی تیم اف سی سئول یکی از شاگردان کلاس های بین المللی او است درباره بازی برگشت استقلال و راه های استقلال برای جبران دو گلی که حریف عقب است ، راهکارهایی دارد. راهکارهایی که بی شک می توانند برای مربیان استقلال که هر دو در دوره های مربیگری او حاضر بوده اند موثر باشند. او در این گفت و گو با خبرآنلاین به تشریح جزئیات راهکارهای استقلال می پردازد.

*از بازی با استقلال شروع کنیم. بازی برگشت بعد از نتیجه ناخوشایند در کره؟

این صحت دارد که استقلال برای بازی برگشت جواد نکونام و آندو تیموریان را به دلیل دو اخطاره بودن از دست داده است؟

استقلال اگرچه در بازی چهارشنبه دو یار کلیدی اش را ندارد اما انگیزه ای را به دیگر یارانش می دهد تا جلوی تماشاگران خودی ، توانایی های شان را ثابت کنند. این برگ برنده امیر قلعه نویی است.

*بله همین طور است؟

با این شرایط اوضاع بازی به کلی تغییر می کند. پیدا کردن جانشین برای او کاری دشوار است که باید با درایتی خاص و با تدبیر و اندیشه انجام بگیرد. اینکه چه کسی نقش نکونام را در ترکیب روز چهارشنبه بازی می کند یک مسئله بزرگ است. اگر برای مثال بازیکنی مثل کیانوش رحمتی در تیم بود به طور اتوماتیک وار جایگزین این بازیکن می شد اما حالا که او نیست کادرفنی به دنبال گزینه های دیگری باید باشند. البته این شانس به استقلال رو کرده است که خسرو حیدری دوباره به ترکیب تیم برگشته . چهارشنبه و با حضور او ، سمت راست تیم قدرت لازم را پیدا می کند و این فرصت را به کادرفنی استقلال می دهد تا بتواند از پژمان منتظری در پست نکونام استفاده کند. پژمان برای هر تیمی یک نعمت است چون می تواند در پست های مختلفی بازی کند. او می تواند در این بازی دشوار بهترین گزینه برای جانشینی جواد نکونام باشد. پژمان این حسن را دارد که هم در تخریب بازی حریف موثر است و هم به فاز هجومی اضافه می شود و بازیسازی می کند. او می تواند برای این بازی جایگزین مناسبی برای جواد نکونام باشد.

*جایگزین آندو تیموریان چطور؟ احمد جمشیدیان می تواند طراح بازی استقلال در این بازی باشد؟ قلعه نویی از او به عنوان یک آلترناتیو مناسب نام برده است.

بدون شک جمشیدیان توان فنی بالایی دارد اما از یاد نبریم او دوره طولانی مصدومیت را سپری کرده و هنوز نمی دانیم شرایط آمادگی بازی به این سنگینی را برای 90 دقیقه یا حتی بیشتر می تواند داشته باشد؟ راستش معتقدم نمی توان از او انتظار معجزه داشت. بازی او در پست بازی آندو کاری دشوار است اما به هر حال او را باید در مقایسه با دیگر گزینه های پیش روی کادرفنی تیم برای جانشینی تیموریان سنجید. اگر کادرفنی به این نتیجه برسند که از او برای چنین پستی استفاده کنند یعنی او بهترین گزینه است .

*در تاکتیک و استراتژی بازی چطور؟

استقلال برای این بازی نیاز به نمایشی متفاوت از قبل خود دارد. ببینید استقلال نیاز به تغییر برنامه در فاز حمله دارد. این تیم باید بازی را از جلو ببندد . کنترل بازی ، حفظ توپ و گردش بیشتر توپ ، شاخص هایی هستند که شانس استقلال را برابر اف سی سئول افزایش می دهد. استقلال برای نیمه اول نیاز به حداقل یک گل دارد تا کارش آسان تر باشد. بازی با تیمی مثل اف سی سئول اگر به نیمه دوم گره بخورد شرایط دشوار تر می شود. من با افکار چوی آشنا هستم. او یک مربی جسور است که بازی در فاز هجومی را دوست دارد. بعید می دانم در تهران هم به دنبال بازی بسته باشد. او و تیمش در فاز حمله خیلی خطرناک هستند. استقلال هم در این بازی و با نتیجه بازی رفت نمی تواند بازی را ببندد و در فکر ضد حمله باشد . استقلال باید روی دروازه حریف خیمه بزند. باید توپ را بگرداند و به جای دویدن بازیکنانش به فکر در اختیار داشتن گردش توپ باشد.فرهاد مجیدی ، جی لویید ، اکبرپور و بازیکنانی مثل نظری ، برهانی و دیگران بازیکنانی هستند که تنوع تاکتیکی استقلال در خط حمله را گوناگون می کنند . بازیکنانی که هم سرعت بالایی در فاز هجومی دارند و هم می توانند بازی حریف را تخریب و توپ ربایی کنند. این چیزی است که به تیم قلعه نویی کمک بزرگی می کند.

استقلال در فاز دفاعی کار سختی برای مهار دراگان دارد. بازیکنی که در بازی رفت هم به این تیم ضربه زد. چه شیوه ای باید برای مهار او به کار گرفته شود؟

راستش من بازی دراگان را سال قبل هم دیده بودم. او شباهت های زیادی به مهاجمی مثل ایبراهیموویچ دارد البته در مقیاسی آسیایی. بزرگترین اشتباه برای از کار انداختن یکی مثل او استفاده از یارگیری مستقیم نفر به نفر است. برای اینکه او از جریان بازی خارج شود چاره ای نیست غیر از اینکه راه های تغذیه اش مسدود شوند. یعنی هرچه پاسهایی که برایش فرستاده می شوند بهتر قطع شوند ، او را کم اثر تر خواهیم دید. اگر توپ در اختیار دراگان باشد خیلی سخت می توان مالکیت توپ را از او پس گرفت. پس باید زمینه ای چید که این مهاجم تغذیه درستی نشود. البته به شخصه اعتقاد دارم بازی سئول تنها بر پایه حرکات دراگان نیست و این تیم یاران خطرناکتری هم دارد. باید دید استقلال چه برنامه هایی برای این بازی دارد.

استقلال برای این بازی نیاز به نمایشی متفاوت از قبل خود دارد. ببینید استقلال نیاز به تغییر برنامه در فاز حمله دارد. این تیم باید بازی را از جلو ببندد .

به نظر شما بازی با 3 دفاع می تواند یک تاکتیک برای این مسابقه باشد؟

به شخصه معتقدم اگر این اتفاق نیفتد بهتر است اما می تواند یک برنامه مکمل برای نیمه دوم و تاکتیک جایگزین باشد. به هر حال الن چند سالی هست که تیم های قلعه نویی دفاع خطی را بازی می کنند و این کار دشواری است که یک تیم در کمتر از یک هفته تغییر زیربنایی در سبک بازی خود داشته باشد. استقلال در تمرینات روزهای آینده خود بدون شک تمرینات هماهنگی بیشتر است که هر یک از خطوط به طور جداگانه برنامه های شان را مرور می کنند. قلعه نویی و صالح این قدر زمان در اختیار ندارند که تغییر ساختاری در شیوه بازی بدهند و باید نقاط قوت را افزایش و ضعف های بازی شان را پوشش دهند.

یکی از نکاتی که استقلال در بازی با سئول دو گل خورد بازی باز این تیم بود که گل اول را به حریف داد. یعنی درست به عکس تیم ملی. کارلوس کروش اعتقاد داشت وقتی تیم ما توان دویدن پایاپای با کره ای ها را ندارد باید چاره دیگری اندیشید. او تاکتیکش بازی بسته بود. شاید استقلال هم باید همین کار را می کرد؟

بدون شک آنچه کارلوس کروش گفته درست است. ما از نظر توان بدنی و قدرت دوندگی نسبت به تیم های دیگر کمتر هستیم و چند کیلومتری بین دوندگی مان با سایر تیم ها فاصله است اما این نقص را می توان به دو شیوه حل کرد. یکی بازی بسته و دفاعی است و راه دیگر حاکمیت بر سیستم گردش توپ . وقتی توپ را خودت به گردش در می آوری دیگر نیازی به زیاد دویدن نیست. زمانی باید زیاد بدوی که توپ را در اختیار نداری. به هر حال کروش خیلی خوب می دانست از بازی مستقیم با کره چه می خواهد و برایش نتیجه گرفت اما در این بازی شرایط استقلال فرق می کند. این تیم حداقل 2 گل می خواهد پس باید برتر بازی باشد. نمی تواند چشم به ضد حمله ببندد چون جلو آمدن حریف می تواند برایش گل به همراه داشته باشد و کار را دشوارتر کند. پس استقلال باید جلو بازی کند. این تیم هم مثل دیگر تیم های ما از نظر قوای جسمی توان مبارزه 90 دقیقه ای با تیم های کره ای را شاید نداشته باشد پس باید سعی کند کره ای ها را دنبال توپ بدواند. برای همین می گویم بازی را باید طوری دیگر دنبال کرد. هرچه استقلال در گردش توپ موفق تر باشد شانس موفقیتش هم بالا تر می رود. درباره بحث دوندگی هم باید بگویم تنها این ژاپنی ها هستند که به استانداردهای اروپایی نزدیک شدند و حتی کره ای ها هنوز از آن شرایط فاصله دارند. خیلی از بچه های ملی پوشی که بعد از جام 2006 به کلاس های من آمدند ، می گویند در بازی های بزرگ جام جهانی بعد از دقیقه 60 تیم کم می آورده و توان دویدن پا به پای تیم های بزرگ را نداشته است. این حقیقتی است که باید باورش کنیم.

پس شما اعتقاد دارید استقلال باید با یک شبه تیکی تاکا امید به موفقیت داشته باشد؟

نزدیک شدن به سبک تیکی تاکای اسپانیایی کار دشواری است. کاری که بارسا یا والنسیا یا حتی رایو والکانو آن را اجرا می کنند ، یک سبک ایده آل است. اینکه بتوانند تعداد توپ هایی که از حریف قطع می کنند را بالا ببرند. رایو والکانو چند هفته قبل توانست رکورد جدیدی را برای این کار برابر بارسلونا ثبت کند . آنها توانستند بعد از 317 بازی رکورد بارسا را بشکنند. این یعنی فوتبال درست. در قطع توپ و توپ دزدی خبری از تکل نیست. تکل که می زنی این فرصت که با توپت بازی سازی کنی را از دست می دهی اما وقتی توپ ربایی را در دستور کار بگذاری ، توپ را می گیری و می روی به فاز حمله. استقلال اگرچه در بازی چهارشنبه دو یار کلیدی اش را ندارد اما انگیزه ای را به دیگر یارانش می دهد تا جلوی تماشاگران خودی ، توانایی های شان را ثابت کنند. این برگ برنده امیر قلعه نویی است. او که حالا دیگر صاحب اندیشه در فوتبال آسیاست ، می تواند از این برگ برنده خود به درستی استفاده کند. نمایش تیم او برابر چوی حتما زیباست.

و در سوی دیگر بازی کار رسیدن به فینالش را لیپی تمام کرده است. نظرتان راجع به تیم او چیست؟

من یک بازی از تیمش را در لیگ چین دیدم. واقعا عالی هستند. لیپی یکی از مربیان صاحب مکتب در دنیاست. او هزاران برنامه برای یک بازی دارد. روی هر لحظه از بازی تیمش برنامه می ریزد . او که کنار یک تیم باشد . فوتبال تیمش را بین 50 تا 60 درصد افزایش می دهد. وقتی یک مربی در فینال جام جهانی تیمش را با 4 مهاجم به زمین می فرستد یعنی شهامت بالایی دارد. یک مربی بد تیمش را تا 30 درصد پایین می کشد اما یک مربی خوب می تواند تیمش را تا 60 درصد هم ارتقاء ببخشد. لیپی و تیمش تقریبا جدی ترین بخت قهرمانی آسیا هستند.

4141