سیدعباس عراقچی در پاسخ به این سوال که آیا در دور آینده مذاکرات در ژنو، احتمال دستیابی به توافقی مکتوب درباره نقشه راه ایران وجود دارد؟ تصریح کرد: حتما باید این‌طور باشد. ما نهایتا باید به سند مکتوبی برسیم که بین شش کشور و ایران امضاء شود و بر اساس یک سند مکتوب که در آن کل مسیر روشن است، پیش برویم.
وی تأکید کرد: ما حاضر نیستیم در تاریکی حرکت کنیم. کل مسیر باید روشن باشد. هم هدف باید مشخص باشد و هم باید مشخص باشد که از چه مسیری باید برای رسیدن به هدف گام برداشت. این مسائل باید به عنوان سند مکتوب امضاء شود، آن‌گاه برداشتن گام‌ها شروع می‌شود. البته شاید در نظر گرفتن دور آینده مذاکرات ژنو برای رسیدن به این نقطه زود باشد، اما امیدواریم که در مذاکرات بعد از دور بعدی، به این نقطه برسیم.
وی درباره سقف زمانی مذاکرات گفت: اگر این جدیتی را که ما در مذاکرات ژنو دیدیم، در مذاکرات آتی هم ببینیم ؛ معتقدیم که ظرف شش ماه تا یک سال می‌توانیم مذاکرات را جمع‌بندی کنیم و شاید بتوانیم ظرف سه ماه یا شش ماه به نتایجی درخصوص گام اول برسیم.
اهم اظهارات عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در گفتگو با العالم را بخوانید؛
* آن‌ها آمادگی دارند که مذاکرات آتی در سطح وزیران برگزار شود اما هم آن‌ها و هم ما ترجیح می‌دهیم جلسه وزیران زمانی برگزار شود، که محتوای مدالیته هم به توافق طرفین رسیده و زمینه امضای سند مکتوب فراهم شده باشد. تا آن زمان، جلسات کارشناسی در سطح معاونان وزیر برگزار خواهد شد. البته در این جلسات دکتر ظریف و خانم اشتون هم حضور دارند تا آن‌ها مذاکرات را هدایت کنند.
*جلسات کارشناسی که توافق شد دو طرف داشته باشند، تا قبل از جلسه بعدی مذاکرات در ژنو برگزار خواهد شد، درباره تاریخ و محل آن هنوز تصمیمی گرفته نشده است.
* قضاوت درباره نتایج مذاکرات و فضای حاکم بر آن، هنوز زود است. مشخصه اصلی مذاکرات در ژنو، جدی بودن طرفین در مذاکره است و این امر باعث شد تا از مثبت بودن فضا سخن به میان آید. جدی بودن و ورود به مباحث محتوایی و جزئیات از مشخصات مذاکرات اخیر بود، و تصمیم طرفین به عدم انتشار جزئیات مذاکرات، نشان دهنده جدیت روند آن و تمایل طرفین برای رسیدن به هدف است.
*{ در پاسخ به سؤالی درباره اعتراض برخی جریان‌های داخل کشور به عدم انتشار جزئیات مذاکرات و نگرانی درباره اعطای امتیاز به طرف مقابل}: این مسائل بازی‌های رسانه‌ای است؛ چرا این احتمال مطرح نمی‌شود که طرف مقابل ممکن است امتیازاتی داده باشد که نخواهد رسانه‌ای بشود؟ به نظر بنده، اگر بخواهیم مذاکره‌ای واقعی انجام دهیم، باید الزامات آن را نیز بپذیریم.
* رژیم اشغالگر قدس از هیچ تلاشی برای به مانع تراشی بر سر به نتیجه رسیدن این مذاکرات دریغ نخواهد ورزید. به همین دلیل از یک طرف، مقامات این رژیم با سفر به کشورهای مختلف و تماس با سران کشورها تلاش می کنند این مذاکرات را به شکست بکشانند، و از سوی دیگر رسانه‌های آن‌ها علیه این مذاکرات تبلیغ می‌کنند.
*با اظهار تأسف نسبت به تأثیرپذیری بخشی از فضای رسانه‌ای کشورمان از «یک پایگاه متعلق به صهیونیست ها» باید بگویم که، رژیم صهیونیستی به هیچ عنوان خواستار به نتیجه رسیدن این مذاکرات نیست. از این رو نباید جزئیات این مذاکرات منتشر شود.
*{در پاسخ به سؤالی مبنی بر احتمال افشای جزئیات مذاکرات از سوی آمریکا به رژیم صهیونیستی}: تردیدی نیست که آن‌ها با هم شریک هستند و در یک جبهه قرار دارند، و آمریکایی‌ها خودشان باید از تخریب فضای مذاکرات جلوگیری کنند. ما تاکنون شاهد بوده‌ایم که طرف‌های مقابل ما نیز جزئیات مذاکرات را منتشر نکرده اند و همه آن‌چه تاکنون در این‌باره انتشار یافته است، عاری از واقعیت و براساس حدس و گمانه‌زنی است؛ و با بررسی آن‌ها می‌توان پی برد که منشأ این جزئیات ادعایی صهیونیست‌ها هستند.
*تاکنون جزئیات هیچ کدام از مذاکرات گذشته نیز منتشر نشده است. بلکه همواره کلیات و طرح های مذاکره مطرح می‌شد؛ و پس از آن که معلوم می‌شد مذاکره مذکور به نتیجه نخواهد رسید، کلیاتی درباره آن انتشار می‌یافت.
*ما به طرف مقابل اطمینان نداریم، ما ذوق‌زده و به آن‌ها خوش‌بین نیستیم. ولی به عنوان دیپلمات امیدواریم به راه حلی دست یابیم. تردیدی نیست که این امر دشوار است و در این زمینه راه درازی در پیش داریم. ولی مهم این واقعیت است که برای اولین بار در مذاکرات ژنو ما در یک مسیر واحد قرار گرفتیم.
* نقطه تمایز این مذاکرات با دوره‌های پیشین قرار گرفتن طرفین در مسیر راه حل سیاسی است، این مسیر ابتکار جمهوری اسلامی ایران بود تا در راه جدیدی گام برداریم و چارچوب‌های آن را نیز معرفی کردیم و طرف مقابل نیز پس از دو روز مذاکره فشرده، چارچوب مذکور را پذیرفت.
*گروه 1+5 هنوز محتوای پیشنهادی ایران را نپذیرفته است، آن‌ها چارچوب مطرح شده از سوی ایران را مورد پذیرش قرار داده‌اند، و ما از این پس در چارچوب پیشنهادی خودمان حرکت می‌کنیم. البته این مسیر دشوار، پر فراز و نشیب، طولانی و دارای دشمنان فراوانی است.
* درباره اختلاف نظر ایران و گروه 5+1 در زمینه اولویت‌های مذاکره و در پیش گرفتن شیوه گام به گام ایران یا شیوه گروه 5+1 مبتنی بر اعتمادسازی، این اختلاف را ما در ژنو حل کردیم و طرف مقابل قبول کرد که بر اساس مدالیته ما حرکت کند. یعنی اول هدف مشترک و بعد گام‌ها؛ در گام‌ها هم گام اول و گام آخر به عنوان مهم‌ترین گام‌ها طراحی شوند. در ژنو توافق کردیم که بر سر این سه موضوع توافق حاصل شود و بعد حرکت آغاز شود. یعنی در هدف مشترک و اصول و چارچوب و کلیات گام آخر و بعد در خصوص گام اول.
*{ در پاسخ به این سوال که اگر گروه 5+1 اعتمادسازی ایران را پیش شرط رفع تحریم ها کند، و توقف غنی‌سازی اورانیوم 20 درصدی را مبنای رفع تحریم ها سازد، موضع ایران در قبال چنین رفتاری چه خواهد بود؟}: چرا عکس این مساله را مطرح نمی‌کنید؟ این ما هستیم که می‌گوییم تحریم‌ها باید برطرف شود تا در مقابل، ایران گام‌هایی اعتمادساز بردارد. اصل ایده درست است، ما هدفی مشترک داریم، هدف مشترک جایی است که در آن ایران، برنامه هسته‌یی صلح‌آمیز خود از جمله حق غنی‌سازی را خواهد داشت و همه تحریم‌ها برداشته خواهد شد. برای رسیدن به این هدف، گام‌های مختلفی برداشته می‌شود که در این گام‌ها به تدریج اعتمادسازی صورت می‌گیرد و به تدریج تحریم‌ها برطرف می‌شود، تا به مرحله هدف مشترک برسیم که در آن‌جا همه تحریم‌ها برطرف می‌شود.
* در خصوص موضوع غنی‌سازی، موضع ما کاملا روشن است؛ غنی‌سازی، حق مردم ایران است؛ بنابراین خود این حق قابل مذاکره نیست و ما به هیچ وجه حاضر نیستیم درباره نفس غنی‌سازی مذاکره کنیم. ولی ابعاد غنی‌سازی، دامنه غنی‌سازی، اندازه غنی‌سازی، جزئیات غنی‌سازی می‌تواند موضوع مذاکره باشد و ما همان‌طور که گفتیم، آمادگی داریم نگرانی‌های طرف مقابل و نه بهانه‌جویی‌های آنان را مدنظر قرار داده و رفع کنیم. به این ترتیب، غنی‌سازی بخشی از هدف پایانی است و قابل سازش و مذاکره نیست ولی ابعاد و اندازه‌های آن قابل مذاکره است که در طول مذاکرات مشخص می‌شود.
*درباره ادعای نشریه نیویورک تایمز درباره آغاز بررسی مسأله آزادسازی اموال بلوکه شده ایران در آمریکا و این‌که آیا این مساله ربطی به چارچوب مذاکرات دارد، هم همه این مسائل و مسائل مشابه آن، فضاسازی‌های رسانه‌ای است، ما مطمئن نیستیم که این اقدامات با چه هدفی صورت می‌گیرد. آن‌چه از نظر ما قطعی است آن است که در یک پروسه مذاکراتی و در یک پروسه گام های متقابل، همه تحریم‌ها باید رفع شود، و همه اموال ایران باید آزاد شود و تحریم‌ها، اعم از تحریم‌های شورای امنیت و چندجانبه یا تحریم‌های یکجانبه آمریکا باید برطرف شود. در یک پروسه زمانی که درباره مدت آن هم تصمیم‌گیری خواهد شد، همه این تحریم‌ها باید برطرف شوند.
*{در پاسخ به این سوال که آیا تعامل غرب با مسأله هسته‌ای ایران در مقایسه با قبل تغییری کرده یا نه}: من معتقدم که هر دو طرف ایرانی و غربی تغییر کرده‌اند، و تغییر اصلی در طرف غربی صورت گرفته است. طرف غربی ظرف ده سال گذشته هر فشاری را اعمال کرده است هم تهدیدهای نظامی و هم تحریم‌های اقتصادی مفصل را روی میز خود گذاشته است، ولی از هیچ یک از این موارد نتیجه نگرفت، و مردم ایران در برابر همه تهدیدها و فشارها ایستادگی کردند و اجازه ندادند غرب از این طریق به خواسته‌های خود برسد.
مذاکره کننده ارشد ایران در مذاکرات هسته‌ای ژنو با این حال تأکید کرد: ولی این امر به معنای آن نیست که غرب از خواسته‌های خود دست کشیده است بلکه برای رسیدن به خواسته‌های خود به جای تهدید و تحریم هم‌اکنون روش دیپلماسی را درپیش گرفته است و ما این موضوع را درک می‌کنیم و ما که در برابر تهدیدها و تحریم‌ها باج ندادیم طبعا در مذاکرات نیز باج نخواهیم داد.
درباره گفت‌وگو با وندی شرمن رییس هیأت آمریکای در حاشیه مذاکرات ژنو، در مذاکرات بین‌المللی و چندجانبه ، گفت‌وگوهای دوجانبه امری کاملا طبیعی است و این گفت‌وگوها براساس نیاز و روند مذاکرات برگزار می‌شود و ما قبلا نیز در مذاکره با گروه 1 + 5 با هیأت‌های مذاکره کننده گفت‌وگوهای دوجانبه داشته‌ایم. نظرات شرمن در گفت‌وگوهای دوجانبه همان نظرات ایشان در مذاکرات بود و اینجانب در گفت‌وگوهای دوجانبه نظرات ایران را قاطعانه‌تر و محکم‌تر به اطلاع شرمن رساندم و به ایشان گفتم که ما انتظار داریم که اعتماد سازی به صورت دو طرفه صورت بگیرد و اگر غربی‌ها انتظار دارند که ما اعتماد آن‌ها را جلب بکنیم،
219220
نظر شما