به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ بهترین فرصت برای رسیدن به صدر جدول آن هم پس از گذشت 110 هفته.آخرین بار در هفته هشتم لیگ دهم و زمان مربیگری همین علی دایی بود که پرسپولیسی ها طعم صدر نشینی را چشیدند، از آن تاریخ به بعد سرخپوشان پایتخت دیگر هرگز به صدر جدول نرسیده اند.
پرسپولیسی ها که شانس صدرنشین شدن را کادو پیچ شده از رقیب سنتی خود استقلال دریافت کردند(به دلیل پیروزی استقلال مقابل فولاد)با همین انگیزه مقابل راه آهن قرار گرفتند..آنها پس از 1160 روز یک بار دیگر این شانس را داشتند تا در بالاترین نقطه جدول رده بندی قرار بگیرند.پرسپولیسی ها که در تمام بازی های خارج از خانه خودشان در این فصل امتیاز از دست داده اند یک انگیزه دیگر هم برای این بازی داشتند.اینکه طلسم ناکامی ها درخارج از خانه را هم بشکنند و در یک روز دو اتفاق خوب را تجربه کنند.
بازی با راه آهن در شرایطی آغاز شد که سرخپوشان هرچند آن طور که باید بازی نکردند اما در همین شرایط هم برتر از حریف خود بودند.آنها حملات جسته و گریخته ای را روی دروازه شاگردان ابراهیم زاده تدارک می دیدند اما برنامه مشخصی برای اینکه این توپ ها را وارد دروازه کنند نداشتند.راه آهن هرچند که فقط 10 امتیاز در این فصل گرفته است اما همیشه مقابل تیم های بزرگ پایتخت بهترین بازی ممکن را انجام داده است.
25 دقیقه از بازی به همین منوال گذشت و سرخ ها دلخوش به ضربات شروع مجددی بودند که گاه به خاطر خطای بازیکنان حریف نصیب آنها می شد و گاهی هم به کرنرهایی که گیرشان می آمد چشم داشتند.اما باید گفت که هیچ کدام از این موقعیت ها باعث نشد تا حامد فلاح زاده(دروازه بان راه آهن)با تهدیدی جدی روبرو شود.ازدقیقه 25 به بعد رفته رفته یخ بازیکنان راه آهن هم باز شده بود و حالا آنها بودند که توپ ومیدان را در اختیار داشتند.آنها که به نظر بدون استرس و روان تر از پرسپولیس بازی می کردند با صبر و حوصله توپ را به سمت دروازه سرخپوشان به حرکت در می آوردند.
دقایق به تندی برای پرسپولیس در حال گذر بود و شانس رسیدن آنها به صدر جدول لحظه به لحظه کم رنگ تر می شد.فارغ از گل مردودی که سید مهدی سید صالحی در نیمه اول وارد دروازه راه آهن کرد نمی توان نمره مثبتی به عملکرد بازیکنان دو تیم داد.در هوای نسبتا سرد پاییزی 5-6 هزار نفری که در ورزشگاه تختی شاهد این بازی بودند(جدا از کسانی که از طریق رسانه های مختلف بازی را دنبال می کردند) به انتظار نیمه دوم نشستند تا شاید در این نیمه بازی بهتری را از دو تیم شاهد باشند.
با شروع نیمه دوم و در حالی که علیفر داشت از روند بازی گلایه می کرد پرسپولیسی ها صاحب یک ضربه ایستگاهی در پشت محوطه 18 قدم شدند.ضربه ای که محمد رضا خلعتبری پشت آن ایستاد و با یک ضربه دقیق توپ را وارد دروازه راه آهن کرد.اتفاقی که باعث شد تا یخ بازی بشکند و خون تازه ای به رگ های سرخپوشان تزریق شود.
بازی کمی روانتر شده بود و انگیزه راه آهنی ها برای جبران گل باعث شده بود تا کسلی نیمه نخست از بین برود.یک بار راه آهنی ها حمله می کردند و یک بار هم شاگردان دایی.اگر این گل در نیمه نخست به ثمر می رسید قطعا هواداران بازی بهتری را از دو تیم شاهد بودند.69،70 و 71.حالا هواداران پرسپولیس کندی دقایق را حس می کردند.این بار زمان برای شان نمی گذشت و اگر با آنها بود دوست داشتند تا داور سوت بازی را بزند.
در دقایق پایانی بهادر عبدی یک شوت خطرناک به سمت دروازه سرخپوشان زد که توپ به دستان نیلسون سابید و به تیر دروازه خورد. یک دقیقه بعد ضربه سر پیروز قربانی را نیلسون گرفت تا تیم منصور ابراهیم زاده باز هم در باز کردن دروازه سرخپوشان تهرانی ناکام بماند. در نهایت مسابقه با همان نتیجه یک بر صفر به پایان رسید و پرسپولیس پس از گذشت 110 هفته، رنگ صدر جدول را دید.
251 41
نظر شما